|
|
|
|
|
Een paar methoden van Big Farma
|
|
Ik ga niet in op alle methoden die farmaceutische bedrijven aanwenden om een vijand te lijf te gaan.
Ik geef maar paar voorbeelden, van de zachte tot de harde aanpak.
Waarom zijn natuurlijke remedies niet zo wijd en zijd verspreid als reguliere?
|
|
|
Houd het gewoon
onder de pet!
|
|
Laten we eens kijken wat dr. Michael Colgan te melden heeft.
“De autoriteiten stellen ons echter van deze feiten niet op de hoogte.
We moeten ons realiseren dat de lucratieve gezondheidszorgindustrie failliet zou gaan als deze enkel en alleen nog gezonde mensen te behandelen kreeg die af en toe eens ziek worden.
Deze industrie heeft er alle baat bij om het volk halfziek te houden, ten prooi aan allerlei onnodige aandoeningen die vrijwel onder structurele behandeling moeten blijven.
Ivan Illich had gelijk toen hij onze gezondheidszorg bestempelde als ‘het gecontroleerd in stand houden van het leven op de hoogste niveaus van net niet dodelijk ziek zijn’.
Het ergste is dat tienduizenden moreel hoogstaande artsen en onderzoekers hier onbewust aan bijdragen.
|
|
Het enorme dilemma betreft de keuze tussen de traditionele behandeling, die miljarden kost, of de goedkopere natuurlijke remedies.
Een voorbeeld stond in de New York Times van 20 juni 2003. Hierin bekende AstraZeneca – een van de grootste farmaceutische bedrijven – schuld na een aanklacht van fraude in de gezondheidszorg en stemde het bedrijf toe in een schikking van $355 miljoen dollar voor criminele en civiele tenlastelegging.
De overheid zei dat de medewerkers van het bedrijf in de VS illegale financiële ondersteuning hadden verleend aan niet minder dan 400 artsen en deze zelfs als kosten hadden opgevoerd van federale gezondheidszorg-programma’s.
Het bedrijf meldde de overheid dat de kosten van een maandelijkse dosis Zoladex, een geneesmiddel voor prostaatkanker, rond de 300 dollar bedroegen.
Maar een arts werd slechts 170 dollar in rekening gebracht, het verschil van 130 dollar vormde de winst voor die arts, waarmee hij gestimuleerd werd om het vaker voor te schrijven.
|
|
Er zijn andere methodes. Hieronder volgt een artikel uit de Népsza-badság, een Hongaarse krant.
“De autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor de goedkeuring van nieuwe geneesmiddelen kunnen zich nauwelijks tegen de praktijken van de fabrikanten verweren.
De meeste van hen, waaronder ook de aanbevelende autoriteiten van de Europese Unie, voeren slechts experimenten uit die moeten uitwijzen of een geneesmiddel al dan niet effectief is en of het al dan niet op korte termijn schadelijk voor de patiënt kan zijn.
Instellingen voor de certificatie van nieuwe geneesmiddelen hebben gewoonlijk meerdere vertegenwoordigers van farmaceutische bedrijven onder hun leden.
Wanneer er onverhoopt protesten tegen de certificatie van een nieuw product klinken, kunnen de aan de farmaceutische industrie gebonden experts dit snel aanpakken.”
|
|
|
Invloed op wetgeving is ook een optie
|
|
Indien de marketing van vitaminen en andere voedingssupplementen niet volkomen geblokkeerd kan worden, kun je altijd nog macht over de vitaminemarkt gaan uitoefenen.
Laten we eens kijken wat Griffin hierover te zeggen heeft:
“De potentiële winstmarge van geneesmiddelen is gigantisch.
Door de aard van het product zelf is het bij uitstek geschikt voor monopolie en kartelcontrole.
Een zieke of stervende houdt zich niet bezig met de prijs van het geneesmiddel dat hem ter verlichting van zijn klachten wordt aangeboden.
En vooral niet als het geneesmiddel door zijn eigen arts wordt voorgeschreven en alleen op recept verkrijgbaar is.
Het mystieke van die procedure elimineert alle competitie tussen merken.
De winst kan uitzonderlijk hoog zijn – niet zozeer voor de arts of apotheker als wel voor de bedrijven die de geneesmiddelen fabriceren.
Het is meer dan waarschijnlijk dat dit de voornaamste drijfveer vormt achter de regelgeving uit 1974 die vereist dat alle vitaminepreparaten, op de minst sterke na, uitsluitend op recept verkrijgbaar zijn."
|
|
|
Beetje druk uitoefenen op de overheid
|
|
Een artikel in Der Spiegel van 31 maart 2003 beschuldigt de farmaceutische industrie openlijk van fraude, oplichting, het riskeren van mensenlevens, het voor miljarden schade toebrengen aan veel landen en andere ernstige misdrijven.
Het artikel onthult dat de farmaceutische industrie sterke banden onderhoudt met politici in de hoogste regionen.
“Verder wordt gesteld dat indien een overheid poogt maatregelen te treffen tegen de ziektebusiness van de farmaceutische industrie, er ogenblikkelijk Amerikaanse ambassadeurs uit naam van de Amerikaanse overheid in actie komen.”
Een vriend vestigde mijn aandacht erop dat de latere Minister van Defensie Donald Rumsfeld CEO van allerlei farmaceutische concerns was geweest.
Hoe diep zitten hun vingers eigenlijk in de pap?
Hoe ver kan de farmaceutische lobby gaan?
|
|
|
Uit het boek 'Censuur - Wat u niet mag weten over uw gezondheid' van dr. Gábor Lenkei
|
|
|
|
|
|
|
|
|
