|
|
Een semester voelt vaak als een achtbaan. In het begin start het rustig op, maar dan komt alles ineens in een stroomversnelling terecht, we gaan een paar keer over de kop, door de bocht, nog een laatste loop en dan is het ook weer voorbij. Als alles dan afgerond is sta ik vaak even verdwaasd te kijken en voelt de rust wat onwennig. We zitten nu nog midden in de achtbaan, zo net voor de laatste loop.
|
|
|
|
|
|
|
|