kathleenvanbrempt.be

05-06-2013

 In Europa woont meer dan tweederde van de bevolking in stedelijk gebied. In 2050 zal 80 procent van de wereldbevolking in steden wonen. De Europese steden worden steeds meer uitgedaagd om zelf antwoorden te vinden op de uitdagingen van de toekomst: groeiende (jongeren)werkloosheid, de gevolgen van de economische crisis, de energie- en voedselproblematiek, toenemende migratiebewegingen, de aanpak van luchtvervuiling en geluidshinder... In de stad concentreren zich alle problemen, maar de stad is ook de oplossing voor de meeste van deze problemen. 

Terwijl regeringsleiders in 1995 de milieuconferentie in Kopenhagen “met lange gezichten” verlieten, maakten burgemeesters in de Deense hoofdstad concrete afspraken om de CO2-uitstoot terug te dringen. Door de inzet van elektrische schepen in de haven van Los Angeles werd de uitstoot van de haven met de helft gereduceerd. Hoe zou de auto-industrie reageren, mochten morgen diezelfde burgemeesters een mondiaal akkoord sluiten om vervuilende wagens niet langer in hun stadskernen te dulden?

Nationale staten bijten hun tanden stuk op de internationale problemen. Ze steunen sterk op hun onafhankelijkheid en verdedigen hun nationale belangen, terwijl de wereld steeds meer onderling afhankelijk is geworden. De klimaatproblematiek, migraties, de wereldwijde markt, grote ondernemingen, kapitaalstromen en speculaties, wapenhandel... Dat zien we ook in Europa. De Europese Raad - de vergadering van de leiders van de lidstaten - heeft louter de belangen van de lidstaten voor ogen. De financiële crisis heeft aangetoond dat evidente maatregelen niet genomen worden omdat de ene lidstaat vreest de duimen te moeten leggen voor de andere. Mocht het algemene Europese beleid mee bepaald worden door Europese burgemeesters, zou Europa er vandaag anders uitzien. We kunnen dus wel dromen van de Verenigde Staten van Europa, maar we zouden veel meer vooruitgang boeken als we de Verenigde Steden van Europa in het leven roepen. 

Vlaanderen is grotendeels verstedelijkt. Wij kennen weliswaar geen megasteden zoals Londen, Madrid, Sao Paulo of Bangkok, maar wel verstedelijkte gebieden. Een Belgisch stedelijk netwerk beperkt zich niet tot Luik, Brussel, Gent en Antwerpen, maar omvat de brede gebieden rond die steden. Noem het stadsregio’s of stadsgewesten. Het zou zinvol zijn dergelijke stadsregio’s uit te bouwen en ze meer bestuurlijke slagkracht te geven op het vlak van bijvoorbeeld openbaar vervoer, energievoorziening, afvalverwerking, drinkwatervoorziening of recyclage. En het zou ons een stap vooruit helpen als die stadsregio’s onderling zouden samenwerken, zowel op Belgisch, Europees als mondiaal niveau.

Daarover komt Benjamin Barber, voormalig adviseur van Bill Clinton en Amerikaans politicoloog, spreken in Antwerpen op 17 juni. Wil je erbij zijn? Gratis tickets reserveren kan via het besprekingsbureau van het Toneelhuis (op weekdagen van 10 tot 18 uur en op zaterdag van 14 tot 18 uur) via het telefoonnummer 03 224 88 44 of per mail naar tickets@toneelhuis.be.

Verder in deze nieuwsbrief:

In de kijker

In Europa

In de buurt

In de gaten

 

 Heeft u vragen, opmerkingen of suggesties? Laat ze me zeker weten!

Wenst u meer informatie?
Contacteer ons via kathleen.vanbrempt@s-p-a.be.

Socialist & Democrats

U kan deze mail ook online lezen in uw browser. Indien u deze mail niet meer wenst te ontvangen, kan u hier uitschrijven.