|
|
|
|
Καλησπέρα σας
Συγγνώμη που εμφανίζομαι στο inbox σας έτσι ξαφνικά, σχεδόν απρόσκλητος.
Ελπίζω να μην σας διακόπτω από κάτι.
Ήθελα απλά να σας πω ένα γεια και να σας ενημερώσω πως στο εξής θα σας στέλνω ένα email κάθε εβδομάδα, κατά πάσα πιθανότατα τις Παρασκευές. Δεν ξέρω γιατί τις Παρασκευές. Γιατί όχι τις Παρασκευές. Μια χαρά είναι οι Παρασκευές. Στο Top-5 των καλύτερων ημερών της εβδομάδας, εύκολα.
Το λοιπόν, κάπως κάποτε κάνατε τη θαρραλέα κίνηση ή το μοιραίο λάθος και συμπληρώσατε το email σας στο σχετικό πεδίο του site μου που λέγεται georgakopoulos.org, και ορίστε: Τώρα περνάτε λεπτά της ζωής σας που δεν θα πάρετε ποτέ πίσω διαβάζοντας ετούτα εδώ τα λόγια.
Νιώθω τύψεις, σα να έχω έρθει επίσκεψη στο σπίτι σας χωρίς να έχω φέρει ένα γλυκό, κάτι, κι ενώ είναι προφανές ότι θα προτιμούσατε να φοράτε τις σκισμένες φόρμες σας και να βλέπετε Game of Thrones με την άνεσή σας χωρίς μουσαφίρηδες.
Δεν θα σας κρατήσω για πολύ ακόμη.
Σε ετούτες τις εβδομαδιαίες ανταποκρίσεις θα σας γράφω λόγια που δε γράφονται εύκολα στα ανοιχτά δημόσια ίντερνετς (αν και ετούτο το νιουζλέτερ θα εμφανίζεται και σ' αυτά, αλλά τέλος πάντων), θα σας δείχνω λινξ με πράγματα που μπορεί να χάσατε μέσα στην αναμπουμπούλα της εβδομάδας, και θα σας ανακοινώνω και πράγματα όταν υπάρχουν πράγματα προς ανακοίνωση, πρώτα σε εσάς, επειδή έτσι.
Επειδή κάποτε τολμήσατε και βάλατε εκεί πέρα το email σας και μετά το ξεχάσατε.
Ε,
εγώ δεν το ξέχασα.
<3
|
|
Ο "Φεβρουάριος" είναι το τελευταίο μου βιβλίο. Αν δεν έχετε διαβάσει τίποτα απολύτως από όσα έχω γράψει ποτέ, κι αν θέλετε να διαβάσετε μόνο ένα, αυτοτελές και πεπερασμένο πράγμα δικό μου, σας προτείνω αυτό. Προσπεράστε το site και τα άρθρα, πηγαίνετε κατευθείαν στο βιβλίο, χάρτινο ή ηλεκτρονικό, ό,τι προτιμάτε.
Είναι μυθιστόρημα.
 
|
|
|
|
|
|
|
|
|
