Vrijdag 1 augustus is er weer een GRATIS KINDER-INLOOPSPREEKUUR. Meer weten? Neem contact op of lees de nieuwsbrief juni 2014.
Cranio Sacraal en Viscerale Therapie bij whiplash
Na een whiplash kunnen Cranio Sacraal en Viscerale Therapie helpen bij herstel. De therapieën kunnen beknellingen en blokkades opsporen en verhelpen, zodat het zelfgenezende vermogen van het lichaam het weer kan overnemen.
Welke klachten horen er bij een whiplash?
Er is een hele lijst met klachten waarmee een whiplashpatiënt te maken kan krijgen.
Hoofd- en nekpijn, maar ook spierzwakte in schouders en nek en vreemde gevoelssensaties, zoals tintelingen in de handen, evenwichtsstoornissen en concentratiestoornissen. Meestal is er direct na het ongeluk wel last van duizeligheid en lichte hoofdpijn, maar de klachten zijn nog niet zo ernstig dat er niet meer normaal gefunctioneerd kan worden. Later kunnen de klachten verergeren en zich uitbreiden met overgevoeligheid voor licht en geluid of verandering van smaaksensaties, duizeligheid, oorsuizen, verminderde balans bij lopen en stilstaan, concentratieverlies en vermindering van geheugencapaciteit.
Veel patiënten krijgen last van een stijve nek en kunnen de normale bewegingen van het hoofd nog maar ten dele uitvoeren. Soms heeft de patiënt instabiele rug- en nekwervels, waardoor het bewegen van die delen stroef gaat, pijn doet of pijn uitstraalt naar aangezicht, schouders, armen en borstwervels, lage rugklachten en bekkenpijn.
Bij veel vrouwelijk whiplashpatiënten is de menstruatiecyclus verstoord. Bovendien vertonen sommige vrouwen symptomen die veel lijken op het premenstrueel syndroom. Ook zijn bij whiplashpatiënten veranderingen in het libido geconstateerd.
Het komt vaak voor dat er veranderingen in het gevoelsleven van de whiplashpatiënt plaatsvindt. Zo kan iemand die voorheen opgewekt en actief was door een whiplashtrauma lusteloos en depressief worden. Verstoring van de nachtrust, verlies van interesse in de omgeving, schuldgevoel, verminderde energie, verminderde concentratie, geheugenverlies, eetstoornissen. Op de duur kan dit leiden tot een burn-out.
Omdat een whiplash vaak moeilijk aantoonbaar is en een verscheidenheid van problemen met zich mee kan brengen, kan het een extra grote impact hebben. Zeker als men stuit op veel onbegrip van verzekeraars, uitkerende instantie`s en zelfs bepaalde specialisten.
Wat gebeurt er tijdens een whiplash?
De klassieke whiplash wordt meestal veroorzaakt door een auto-ongeluk waarbij het slachtoffer van achteren of van opzij wordt aangereden. Bij een aanrijding van achteren worden de rug en schouders naar voor geduwd, terwijl het hoofd achterblijft, het staat immers los op de romp. Het hoofd van de inzittende krijgt daardoor een krachtige slag naar achter en op het moment dat de aangereden auto weer tot stilstand en het lichaam kan reageren door alle nekspieren aan te spannen komt, slaat het hoofd krachtig naar voren.
Deze bewegingen gaan met veel snelheid en kracht gepaard. Daardoor kunnen er onder meer door uitrekking, compressie en verschuiving (micro)letsels ontstaan van allerlei structuren zoals de wervellichamen, wervelgewrichtjes, tussenwervelschijven, gewrichtsbanden, spieren, zenuwbanen, bloedvaten en het ruggenmerg. Als op het moment van het ongeval het hoofd gedraaid was, is de kans op letsel nog groter.
Een whiplash ontstaat niet alleen bij auto-ongelukken maar ook bij sportongelukken of door een ongeluk thuis.
Als de bovengenoemde structuren intact zijn maar de klachten blijven aanwezig, dan kan er een probleem zijn met de ‘functie’ van de structuren. Het gaat hier over de mobiliteit van gewrichten, doorbloeding, geïrriteerde zenuwen, overspannen spieren, enzovoorts. Andere structuren en regio’s die een sterke invloed uitoefenen op het klachtenpatroon zijn de hersen- en ruggenmergvliezen, het heiligbeen (sacrum) en het craniosacrale gebied (schedelbeenderen), bloedvaten, zenuwen en lymfestelsel.
Behandeling Cranio Sacraal Therapie en Viscerale Therapie helpen bij het herstellen van de functie van deze verschillende structuren. De behandeling is zeer zacht. Door de beknellingen en blokkades op te sporen en op te lossen kunnen de structuren weer normaal functioneren en kan het zelfgenezende vermogen van het lichaam het weer overnemen. Zo kan een overprikkeld zenuwstelsel weer tot rust komen.
De lever, onze lichamelijke reiniger, kan overbelast raken en daardoor niet meer optimaal functioneren. Met behulp van Viscerale therapie kunnen de functies van de lever verbeteren en zullen de klachten verdwijnen.
Naast de maag en darmen is de lever met een gewicht van circa 1500 gram het grootste orgaan in de buikholte. De lever is in de bloedsomloop een tussenstation tussen het maag-darmkanaal en het veneuze deel van de grote bloedcirculatie. Het bloed uit de maag, darmen, milt en pancreas moet eerst de lever passeren. De lever is daardoor in staat controle uit te oefenen op de samenstelling van het bloed. In de lever worden allerlei essentiële stoffen geproduceerd, zoals vetten en eiwitten. Daarnaast maakt de lever giftige stoffen, zoals medicijnen of alcohol onschadelijk en speelt de lever een belangrijke rol bij de energiehuishouding. Bij een overbelasting van de lever door medicatie, alcohol of emoties kan dit leiden tot pijnklachten van de lever of bewegingsbeperking van de rechterschouder.
Functies van de lever Vorming van gal
De lever vormt gal, dat wordt opgeslagen in de galblaas. Als je vet eet, trekt je galblaas samen om zo de gal in je dunne darm te laten. De galvloeistof zorgt in de dunne darm voor een goede afbraak van de vetten. Per dag scheidt de lever tot ruim 1 liter gal af. Koolhydraatstofwisseling
In voedsel zitten onder andere suikers. Deze suikers zijn niet allemaal direct nodig. De suikers worden daarom naar je lever getransporteerd waar het overschot opgeslagen wordt als glycogeen (zetmeel). Glycogeen kan tijdens inspanning (bijvoorbeeld tijdens sporten) weer omgezet worden in suikers. Eiwitstofwisseling
Bij de vertering van je voedsel ontstaan aminozuren. Deze aminozuren worden uit je darm in de bloedvaten opgenomen en getransporteerd naar de lever. De lever kan van deze aminozuren nieuwe eiwitten maken. Deze eiwitten kunnen vervolgens weer door je lichaam gebruikt worden. Vetstofwisseling
Bij de vertering van voedsel komen naast aminozuren ook vetzuren vrij. Er zijn verzadigde en onverzadigde vetzuren. De onverzadigde vetzuren worden gebruikt in je stofwisseling of als brandstof. De lever zet verzadigde vetzuren om naar onverzadigde vetzuren. Ontgiften en reinigen
Ons lichaam krijgt dagelijks te maken met schadelijke stoffen, bijvoorbeeld stoffen die we inademen of via voeding binnenkrijgen. Ook door roken, alcoholgebruik en gebruik van medicijnen komen schadelijke stoffen ons lichaam binnen. Daarnaast kunnen bij de stofwisseling stoffen ontstaan die schadelijk zijn voor het lichaam. De lever neemt deze ’giftige’ stoffen op uit het bloed en maakt ze onschadelijk om ze vervolgens af te voeren via de galvloeistof of urine. Opslag
Behalve glycogeen kunnen ook andere stoffen (tijdelijk) opgeslagen worden in je lever, bijvoorbeeld vetten, aminozuren, vitamines en mineralen. De lever laat ze vervolgens los als je lichaam ze nodig heeft.
Tevens heeft de lever en belangrijke rol in de afbraak van hormonen en de aanmaak van cholesterol. Cholesterol is een noodzakelijke bouwstof voor celmembranen en de mergscheden van zenuwen.
Herstellend vermogen
Je lever is een belangrijk orgaan, maar het is ook een bijzonder orgaan. Het is namelijk in staat om weer aan te groeien tot een volledige lever als deze gedeeltelijk verwijderd is. Het is dan wel belangrijk dat het overblijvende deel van je lever gezond is. Je lever kan bovendien nog heel lang zijn werk blijven doen, als een deel ervan (bijvoorbeeld door ziekte) niet meer functioneert. De lever heeft een enorme reservecapaciteit.
Verbindingen
De lever heeft diverse verbindingen die problemen elders in het lichaam kunnen veroorzaken. Een belangrijke zenuwverbinding is die via de nervus phrenicus die naast de lever ook het diafragma, longvliezen, hartzakje, thumus en de bijnieren enerveert. Ook heeft deze zenuw verbindende takjes met de rechterschouder en de nervus vagus. De nervus vagus gaat naar bijna alle organen met uitzondering van het laatste stuk dikke darm. Ook heeft de nervus vagus een samenhang met stress en alertheid.
Als de mobiliteit van de lever niet optimaal is, kan dit vermoeidheid, depressiviteit en verminderd immuunsysteem tot gevolg hebben.
Emoties hebben ook invloed op de lever en gal. In diverse spreekwoorden komt dit tot uiting: iets op je lever hebben, je gal spuwen en zwartgallig, die vooral te maken hebben met ingehouden woede en frustratie.
Therapie
Met behulp van Viscerale therapie kunnen de functies van de lever, door deze te mobiliseren, weer optimaal worden waardoor de klachten kunnen verdwijnen. Ook worden omliggende structuren behandeld zodat de balans weer herstelt wordt en het zelfgenezend vermogen het verder weer kan overnemen.
