Zet alvast in je agenda : Sponsordag op 26 november 2016 !!
(Meer info volgt later)
Namasté
We konden ons deze lente een beetje inleven in het moessongevoel uit ons geliefde Nepal. Hopelijk brengt de zomer iets meer zon en om de vakantieperiode in te zetten is hier nogmaals een samenvatting van Wim’s verslagen over de voorbije 3 maanden.
Politiek en algemene situatie
Het is allemaal een beetje onduidelijk hoe de grensblokkade van gas en brandstof nu juist in elkaar zit. Het lijkt allemaal mee te vallen en je kan gewoon brandstof en gas krijgen zonder eindeloze wachtrijen desondanks de strijd tussen Nepal en Indië. Nu Nepal ook met China onderhandelt, lijkt Indië toch een beetje in te binden.
Er is ondertussen een jaar gepasseerd sinds de aardbeving en de heropbouw is rampzalig. Er gaan een hele hoop mensen nog maar eens een moesson in de golfplaten huisjes tegemoet.
De politieke sfeer is steeds meer anti-buitenlander. Er worden nu ook NGO’s gecontroleerd om te zien of er geen vrijwilligers werken op een toeristenvisum. De overheid heeft nu ook de NRA opgericht (National Reconstruction Authority) en in plaats van alles te vereenvoudigen blijkt net het tegendeel waar te zijn met nog een extra overheidsdienst die niet communiceert met alle andere diensten. Als gevolg hiervan blijven er veel project overeenkomsten geblokkeerd en kunnen veel NGO’s gewoonweg niet aan de slag met de opbouw. Het rommelt ook weer tussen de verschillende politieke partijen met de nodige bandas (stakingen) tot gevolg.
De moesson is volop van start gegaan waardoor de power cuts geleidelijk verminderen.
De kids We zitten na een jaar eindelijk allemaal terug samen onder 1 dak in een groot huurhuis in Gokharna. Tijdens de schoolvakanties is de grote verhuisactie georganiseerd en iedereen heeft enorm goed geholpen. Een grote chaos, dat wel, maar het was tegelijk een vrolijke onderneming en alles was net op tijd klaar om het Nepalese nieuwjaar te vieren. Lekker eten, estafette spelen en een quiz waren de hoogtepunten van de dag en iedereen was blij dat we dat ook nog allemaal tijdig georganiseerd hebben gekregen. We worstelen wel nog met een enorm watertekort aangezien de waterboring mislukt is en we nu afhankelijk zijn van het openbaar waternet, dit brengt slechts een flauw waterstraaltje op. Er worden voorlopig 2 watertanks gekocht die dan rustig kunnen vollopen alvorens alles naar het dak te pompen. Deze tanks kunnen nadien mee naar het nieuwe huis.
Er waren behoorlijk wat zieken de voorbije maanden. De meeste met koorts en hoest maar dat is gelukkig grotendeels achter de rug.
Sano Sabina was onze stuntpiloot deze maand want toen ze er niet beter op vond dan op haar buik van de trapleuning te glijden, hield ze er een diepe snede aan over in haar kin, een ritje naar de spoed bleek geen overbodige luxe. Ook Thulo Veejay moest genaaid worden aan zijn been, dit door een verwonding opgelopen aan een golfplaat. Akash, Bishal en Lakpa daarentegen, hebben de ongemakken van de waterpokken moeten uitzweten.
Op school zijn Tshering, Roshan, Pasang en Rashmi aan cursussen Engels en computer begonnen na geslaagd te zijn voor hun SLC examen en zijn naarstig op zoek naar een college om hun 10 + 2 te beginnen . En voor de gewone examens was bijna iedereen er door. Enkel Sagar (klas 4) en Sara (klas 6) moeten hun jaartje overdoen. Harku is verhuisd naar het YRP en volgt er een kookcursus. Ook Bibek woont nu al een tijdje in het YRP en doet het daar blijkbaar heel goed. Sonam zorgt weer voor een aantal klachten op school over agressief gedrag en een houding die echt te wensen over laat. De druk van de school is redelijk hoog en als het niet betert dan wordt hij geschorst. Heel bizar want hij doet het ongelofelijk goed bij ons. Heel complex allemaal.
Voor het eerst sinds de aardbeving hebben we weer nieuwe kids kunnen opnemen, 7 in totaal waarvan 4 meisjes en 3 jongens tussen 2,5 en 14 jaar. Hun verhaal kan je terug vinden op de website. Angita en Kabita zijn samen op kot gaan wonen, in hetzelfde huis waar Radikha woont.
Kabita gaat de komende 2 maanden coaching lessen volgen en kan dan jammer genoeg tijdelijk niet meer werken bij ons. Gelukkig is Renu (ex Shangrila kid) sinds kort in dienst van Shangrila Home en haar motivatie is zeer groot. Een plezier om mee samen te werken!
Bouwproject:
We kunnen met veel vreugde melden dat de project overeenkomst is goedgekeurd door de overheid, er is een aannemer aangesteld en de werken zijn begonnen ( zij het voorlopig enkel met de omwalling omdat we geen fundering kunnen graven door de moesson)
Een mooie afsluiter voor deze samenvatting van de voorbije 3 maanden!
Sta me toe u nog een leuke, droge en zonnige zomer toe te wensen.
Tom
Dromen zijn waar
Laats keek ik op een foto uit 1996. Bellenblazende jongens en meisjes in een huis in Dhumbarai. Als je goed kijkt herken je de kinderen van het eerste uur, waarvan er geen enkele nog in Shangrila Home verblijft. Omdat ze volwassen zijn en werk hebben. Een caleidoscoop van verschillende jobs: IT-er, apotheker, loodgieter, sociaal werker, verpleegster, bediende. Er zijn er al een aantal van gehuwd. Sommigen hebben zelfs kinderen, waarvoor ze zelf kunnen zorgen. Niet slecht als je beseft dat ze allemaal uit een milieu kwamen met de diepste armoede op onze planeet. Het zijn nu grote mensen die zelf een metafoor zijn voor Shangrila Home. Ook Shangrila Home is groot geworden. Zij het nog steeds op bescheiden wijze.
Hoe erg ook, de aardbeving van 25 april vorig jaar heeft ons project een ongekende boost gegeven. Een vlucht vooruit die wel gedoopt was in weken van ellende en moeilijkheden, in maanden van behelpen om de kinderen onderdak te geven, een zoektocht naar één huis zoals het was. Dat alles nog gelardeerd door een blokkadeboycot die tekorten veroorzaakte van gas, benzine, kerosine en ook de prijs van basisproducten de pan deed uitrijzen. Uiteindelijk is een huis gevonden en zijn de meisjes en jongens terug samen.
Die vlucht voorwaarts, hebben we dankzij jullie kunnen waarmaken. De benefietagenda met de steun van honderden heeft een droom op de agenda geplaatst. Een eigen complex zal gebouwd worden. De grond is gevonden en gekocht, de aanbesteding is rond, de spades kunnen in de grond. Het zal twee jaar duren, want er zal degelijk gebouwd worden, zodat bij een nieuwe grote aardbeving, de kinderen veilig blijven in een huis dat er zal staan en weerstaan.
Wie zich Dhumbarai herinnert - de bezoekers van het eerste uur, de vrijwilligers van toen, de leden van de werkgroep, die met een zekere naïviteit, maar met een echte drang om het project te laten lukken, daar hard voor werkten - zij droomden allen dat er een dag zou komen. Maar wat Shangrila Home dan zou zijn?
Wel het zal een mooi complex worden. Met alle accommodatie voor deze grote groep kinderen. Zodat ze kunnen spelen en studeren en dat ze later als ze volwassen zijn IT-er, apotheker, loodgieter, sociaal werkster, verpleger of bediende of... kunnen worden.
Maar laat ze nog even. Laat ze nog even onbekommerd zijn. Laat ze nog even bellen blazen op het dak van het Home.
Ik wil ook nog Jelle Veyt feliciteren, die zijn droom om de top van Mount Everest te bereiken heeft waargemaakt. Driemaal is scheepsrecht, maar volharding en kracht loont. Nu nog je andere dromen aanpakken. Het zal je lukken, kijk maar naar Shangrila Home.
John
HELP ONS HELPEN
Het is nu al meer dan een jaar na de verwoestende aardbeving in Nepal. De schade en het menselijke leed waren enorm. Ook ons huis moest er aan geloven. Onze kinderen stonden terug op straat. De noodkreet om hulp werd door België en de wereld gehoord. Een waterval van hulp en donaties kwam op gang. Ook Shangrila Home kon rekenen op een nooit geziene golf van solidariteit. Een deel van het gestorte geld werd gebruikt voor onmiddellijke hulp in de bergdorpen maar het merendeel zal gebruikt worden voor de bouw van een kindvriendelijk en aardbevingsbestendig huis voor onze kinderen.
Het Shangrila Hometeam, maar vooral onze kinderen willen jullie daarvoor nogmaals hartelijk bedanken.
Maar laat ons vooral niet op onze lauweren gaan rusten. Laat ons toch niet vergeten dat de dagdagelijkse kosten gewoon doorgaan. Maandelijks wordt er vanuit België 15000 euro doorgestort naar Nepal. Dit om de kinderen in al onze projecten (samen al meer dan 200) een kans op een betere toekomst te bieden. Om dit bedrag maandelijks bij mekaar te krijgen rekenen we op jullie.
Dus lieve mensen blijf ons steunen alsjeblieft en help ons nieuwe sponsors zoeken.
Samen kunnen we de wereld een beetje mooier maken.
Paul
We zitten na een jaar eindelijk allemaal terug samen onder 1 dak in een groot huurhuis in Gokharna. Tijdens de schoolvakanties is de grote verhuisactie georganiseerd en iedereen heeft enorm goed geholpen. Een grote chaos, dat wel, maar het was tegelijk een vrolijke onderneming en alles was net op tijd klaar om het Nepalese nieuwjaar te vieren. Lekker eten, estafette spelen en een quiz waren de hoogtepunten van de dag en iedereen was blij dat we dat ook nog allemaal tijdig georganiseerd hebben gekregen. We worstelen wel nog met een enorm watertekort aangezien de waterboring mislukt is en we nu afhankelijk zijn van het openbaar waternet, dit brengt slechts een flauw waterstraaltje op. Er worden voorlopig 2 watertanks gekocht die dan rustig kunnen vollopen alvorens alles naar het dak te pompen. Deze tanks kunnen nadien mee naar het nieuwe huis.
geschorst. Heel bizar want hij doet het ongelofelijk goed bij ons. Heel complex allemaal.
