Copy

Reflection & Action Nieuwsbrief

2015 Jaargang 1. nr 2

Welkom!

Tijdens een overleg tussen Margreet en Mirjam komen heel veel verschillende onderwerpen aan de orde.
Ook deze week kwamen weer veel inspirerende ervaringen langs. We hebben altijd genoeg stof om over te schrijven in onze nieuwsbrief.

 
Dit keer kozen we voor de volgende 2 onderwerpen: Nee zeggen en onze stappen in de actuele wereld van online-coaching.
 
Mocht je geïnspireerd raken om je eigen verhaal te vertellen...je bent van harte uitgenodigd om te reageren. Vinden we heel leuk!

Over Nee zeggen

Nee zeggen en nee horen is moeilijk.
Waarom is dat toch zo?

Als we nee zeggen op een behoefte van een ander zijn we vaak bang om die ander teleur te stellen. En daaronder; bang dat de ander boos wordt of verdrietig en dat dat dan onze schuld is.
Dan blijven we achter met een schuldgevoel.
En dat is een vorm van zelfafwijzing (ik ben slecht, onaardig etc)
Om dat te voorkomen zeggen we vaak 'ja' terwijl we nee voelen.

Kan het ook anders?
Ja!

Onlangs had Mirjam een ervaring hoe dat werkt:

Een vriendin van mij vroeg me of ik haar zoontje uit school wilde meenemen (ik was daar toch om mijn dochter te halen), ze zat omhoog.
Ik zei rustig en vriendelijk nee, ik had andere plannen.
Haar reactie was erg emotioneel: ze zei dat ze mij ook zo vaak hielp, dat zij ook wel eens andere plannen had en het dan toch deed... ze sprak op een boze toon tegen me.
Ik reageerde direct en automatisch ook emotioneel: ik mag toch gewoon nee zeggen (Niet! Zei een stemmetje in mij)
En wat moest ik met haar teleurstelling!

En.......ik werd me gelukkig vrijwel direct bewust (dat krijg je als coach ;-)) dat ik geraakt werd in een 'oud' verhaal.

Als kind moest ik ervoor zorgen dat mijn moeder gelukkig was. Haar teleurstelling betekende: gevaar voor afwijzing en uiteindelijk alleen gelaten worden (want zo werkt dat in een kind bewustzijn).
Ik stopte dus met reageren en zei haar dat ik te geraakt was om respectvol te kunnen reageren.
Ik wilde even afstand.

Toen ik even wat tijd alleen had, haalde ik deze situatie terug in mijn gedachten.
Ik gaf alle ruimte in mijn lichaam aan de boosheid, daaronder de angst voor de afwijzing en het rauwe gevoel van de afwijzing zelf en kon het plaatsen (in vroeger).
Het gevoel ebte weg en ik kon weer contact maken met mijn volwassen bewustzijn. Daar is helderheid. 

Ik zag nu ook het deel van mijn vriendin ; angst voor mijn afwijzing (vast ook een oud verhaal).
Dat was haar ding, daar kon zij mee leren dealen.
De verbinding met haar was, in ieder geval voor mij, weer voelbaar.
Nu kon ik weer contact met haar maken.
Ze was nog steeds geraakt. Ik kon dat nu liefdevol aanzien.
Ik hoefde daar niets mee, behalve aanwezig zijn.
En dat aanwezig zijn bij haar bracht rust voor ons beiden.

Uiteindelijk was het een mooie ervaring die me veel heeft geleerd.
En zo draagt iedere ervaring een verborgen parel voor je eigen ontwikkeling in zich.


 

Mirjam

 

Onze eerste stappen op weg naar online coachen..

Wij zijn aan het experimenteren met het online maken van de levenszinnen die zo kenmerkend voor het ZKM proces zijn.

In de moderne en digitale tijdperk van nu wordt gevraagd: Kan het ZKM traject korter? Kan het met minder investering, zoals reistijd?

Wij willen daar wel over nadenken, maar natuurlijk niets op onze kwaliteit en effectiviteit inboeten.

Hier een update van waar we zijn en waar onze energie vloeit.


 

Margreet vertelt over haar laatste experiment met het online maken van de levenszinnen:

Aanvankelijk dacht ik: "Natuurlijk kunnen die levenszinnen niet online gemaakt worden. Daar is een dialoog voor nodig en real live contact. Ja, via skype misschien??".

Maar...is dat een oud patroon van denken? Durf ik iets ouds en vertrouwds los te laten? Met in het achterhoofd dat er altijd wel cliënten zullen blijven die komen om hun verhaal te vertellen, sloeg ik aan het experimenteren.

Met Ed geprobeerd om online levenszinnen te maken. Na een telefonische intake kreeg hij online ontlokkende vragen toegestuurd met bijvoorbeeld suggesties om voor hem passende plaatjes op te zoeken (bij Google afbeeldingen). Hij formuleerde zelf kernzinnen over zijn leven.

Ik was bezorgd dat hij mijn belangstelling en luisterend oor zou missen bij het vertellen van zijn verhaal en het maken van kernzinnen. Maar goed om dat te checken!

Dus niet. Hij zegt: "vanaf het eerste moment voelde ik opluchting dat ik met iets aan de gang kon gaan. Met alle vragen die u opstuurde werd ik uitgenodigd om over mezelf en mijn leven na te denken op een manier waarop ik dat nooit doe of ooit gedaan heb. De vragen lieten mij dingen bovenhalen. Wat best wel wat losmaakt.

Op de vraag in welke mate hij verbinding voelt met mij, zegt hij: "Meteen vanaf het begin voelde ik verbinding en vertrouwen. U weet nu meer hoe het eraan toe is gegaan in mijn leven. Door alles zo op te schrijven en dat via de telefoon hier en daar nog door te spreken, voel ik dat u mij begrijpt. Gek hè? Ik heb u nog nooit gezien.

We zijn er nog lang niet. En toch hebben we een lange reis voor Ed uitgespaard en minstens 2 uur in contacttijd. Het moedigt ons aan om verder te gaan met dit experiment.


 

Wil je proeven aan dit experiment?
Dat kan!

Ga naar www.reflection-action.nl en meld je aan voor het minizelfonderzoek.

 

Warme groet

Mirjam en Margreet

Mirjam
Margreet
Facebook
Facebook
Website
Website
Copyright © 2015 Reflection & Action, All rights reserved.

Ons e-mailadres is:
info@reflection-action.nl

Wil je iets veranderen:
Je kunt je voorkeur aanpassen of uitschrijven voor deze nieuwsbrief

Email Marketing Powered by Mailchimp