|
|
|
|
THEMA-BIJEENKOMST
Donderdag 26 november
Locatie: Nieuw Vredeveld (Rembrandtweg 428)
Aanvang 20:00 uur (inloop vanaf 19:30 uur)
WMO IN ELSRIJK
“een kwestie van verbinden”
Een jaar geleden gaven de wethouders een aantal WMO presentaties en namen de bewoners mee in wat ons te wachten stond met de ontwikkeling in de WMO. De Wet Maatschappelijk Ondersteuning die onder verantwoordelijk ging vallen van de Gemeenten.
U weet het wellicht nog. De gemeentelijke WMO gaat in de kern over uw thuishulp, het gaat over uw voorzieningen (rolstoel bijvoorbeeld) en het gaat om de activiteitenbegeleiding.
En…. Dus niet de wijkverpleegkundigen diensten. Die activiteiten vallen juist onder de zorgverzekeraar.
Nu na een jaar maken we de balans op:
- Wat is er tot nu gebeurd in de wijk, wat betekent dat bijvoorbeeld voor de thuiszorg en thuishulp , welke plannen worden bijgesteld en wat gaan we daarvan merken in 2016?
- Wat kan de wijk/ de buurt/Stadsdorp Elsrijk betekenen voor de ondersteuning van bewoners en hoe GAAT de gemeente dit ondersteunen?
Sprekers:
Wethouders: Jeroen Brandes en Herbert Raat
Voorzitter stadsdorp Elsrijk: Hans Steenvoorden
Voorzitter team Wonen, welzijn en zorg Amstelveen Noord: Helma Keesom
Opzet
De opzet kent 3 sprekersrondes elke keer gevolgd door een ronde tafeldiscussie.
Allereerst trappen de wethouders met recente ontwikkelingen op WMO gebied in Amstelveen en met name in Elsrijk.
De volgende inleidster is de voorzitter van het Wijk, Wonen en Welzijn team), functionerend als intermediair tussen de gemeentelijke zorg (sociaal team ) en de informele buurtjeszorg. Zij ligt het project 70+ in de wijk toe, waarin professionals en buurtgenoten samen werken aan meer cohesie in de buurt.
Om vanzelfsprekend te komen bij het Buurtjesbeleid van Stadsdorp Elsrijk, gepresenteerd door Hans Steenvoorden. Hij maakt duidelijk op welke wijze het stadsdorp wil bevorderen dat buurtbewoners in de straat meer voor elkaar kunnen betekenen.
De presentatie van de avond is weer in handen van Michiel Bloem.
|
|
DONDERDAG 20 AUGUSTUS MET HET SPOORLIJNTJE LANGS ELSRIJK
 Opnieuw hadden we een erg leuke themabijeenkomst over de geschiedenis van de spoorlijn die langs de westgrens van onze mooie wijk loopt. We danken de heren en dames van de Museumtramlijn voor hun mooie presentaties en natuurlijk voor het ritje in een van hun prachtig gerestaureerde trams.
We danken het Amstelveens Poppentheater voor hun gastvrijheid.
|
|
O P R O E P
Zin in zingen?
Welkom bij het samen zingen van
“Come together songs”
'Ik zing niet omdat ik gelukkig ben. Ik ben gelukkig omdat ik zing !' (Wiliam James)
Samen zingen is weerstandverhogend, stressverminderend en zelfs pijnstillend maar vooral gewoon fijn !
Het zingen in een groep schept een ontspannen verbondenheid en eenheid. Goed voor de ziel ! Verwarmend voor het hart.
De liedjes komen uit alle windstreken, religies en culturen. Van Joodse nigunim, joiks uit Lapland, boeddhistische mantra’s tot Afrikaanse of Indiaanse krachtliederen. Sommige zijn verstild en maken ons ontvankelijk voor diepere gevoelslagen, andere uitbundig en wekken vreugde en kracht zodat we er weer tegen kunnen.
We zingen voor het plezier omdat samen zingen zo ontspannend is en energie geeft. We zingen eenvoudige liedjes die heel snel aan te leren zijn zonder notenschrift.
We zingen canons, 2 stemmige liedjes, beurtzang, etc. Kom het maar eens proberen !
En zeg nou niet: "ik kan niet zingen", want iedereen die kan lachen kan ook zingen !
Wil je een liedje horen ? Luister maar op YouTube naar het liedje Karibu van Sjalsjelles. Karibu is swahili en betekent welkom !
Vanaf maart 2016 elke 1e en 3e zaterdagochtend van de maand in de Stadsdorpskamer.
Geef je wel even op door te mailen naar info@stadsdorpelsrijk.nl
Begeleiding: Anja Timmermans (zang, gitaar)
Anja is van oorsprong mindfulnesstrainer, yogadocente, communicatietrainer.
Ze heeft een klassieke zangscholing maar haar hart gaat uit naar het Taoistische natuurlijke zingen.
Anja maakt deel uit van het Jiddisch trio Sjalsjelles.
Voor de professionele begeleiding wordt wel een kleine vergoeding gevraag. Afhankleik van het aantal deelnemers zal dit rond de € 5,- per keer liggen.
|
|
Wandelclub
Elke zaterdag is er nu een wandelclub. De club wandelt ongeveer 2 uur door de Parken en het Amsterdamse Bos, de ene week onder leiding van Eleonora en de andere week onder leiding van Jacqueline.
Als het kan, drinken ze ergens gezellig koffie.
Lees meer op de pagina van de wandelclub.
|
|
Er zijn nog veel meer clubs. Lees veel meer weetjes over deze leuke clubs op onze website
Je kunt al je vragen over de clubs stellen bij clubs@stadsdorpelsrijk.nl.
|
|
CREA-CAFÉ IN DE STADSDORPSKAMER
Vrijdag 20 november bent u weer welkom in de stadsdorpskamer voor het crea-café.
Het crea-café is bedoeld om een paar uurtjes gezellig door te brengen met mede wijkbewoners. Jong of oud, man of vrouw, het maakt niet uit. Iedereen is welkom.
Praktische info
Wanneer: om de week op vrijdagochtend van 10 uur tot 12 uur
Waar: Stadsdorpskamer (De Ruyschlaan 193a)
Wie: alle Elsrijkers
Kosten: Voor koffie of thee betaald u € 1,-
 De Stadsdorpskamer kan vanwege de trap moeilijk toegankelijk zijn voor minder validen !
|
|
Empathie
Een column van Bernadette, Elsrijker
Uit onderzoek blijkt dat de empathie bij mensen in het algemeen met 50% is afgenomen in de laatste 10 jaar.
Dat is voelbaar, overal.
Als het in korte tijd zo sterk kan afnemen dan moet het ook mogelijk zijn weer toe te nemen in hoog tempo.
Laten we daar een start mee maken.
Als inspiratie begin ik met het verhaal van tante Puck.
Met man en kinderen woonde ik in een straat in Amstelveen van zo'n bijna 40 jaar oud en vol van dagelijkse dingen die nodig waren en aantrekkelijk. Aan de overkant van de straat waren duplex woningen veelal met oude mensen.
In zo'n buurtje was het toen goed functioneren voor die mensen want de bakker/ melkboer' groenteboer en slager waren vlakbij, in dezelfde straat op een rijtje.
Daar zag je nog eens iemand en de eigenaren stonden er tot hun pensioen dus werden goede bekenden.
Recht tegenover ons woonde een vrouw die op een dag bezoek kreeg van een klasgenootje van mijn jongste zoon Niels. Plus moeder uiteraard.
Op de een of andere manier maakten we toen ook contact en zijn we geregeld langs blijven komen, Niels en ik.
Ze was daar erg blij mee.
's Winters haalden we de boodschappen met gladheid en we hielpen wel eens met iets praktisch, verzorgende.
Nu bleek dat 's avonds als ik zoonlief in zijn bed had gestopt en de gordijnen dicht, dat zodra ik de kamer uit was hij overeind wipte en achter het gordijn ging staan waar een hele ceremonie met tante Puck begon: zwaaien, gebaren, gezichten trekken. Ze hadden beiden veel plezier.
Achteraf denk ik dat dat een van de weinige sociale pleziertjes was die ze had. Want toen er door scheiding verhuisd moest worden kwam ze op een namiddag eigenlijk 'aanstormen' achterom bij ons, wat ze nooit gedaan had en waar ze nog nooit geweest was en zei: 'jullie laten wel je adres achter bij mij he!'
We hadden dat zeker gedaan, maar het bleek niet meer nodig.
De volgende dag was ze dood en konden Niels en ik een paar dagen later naar de begrafenis gaan.
We hadden het ook vermoedelijk nooit over de consequenties voor haar gehad en hoe we dat in de toekomst gingen opvullen.
De drukte van pakken en scheiden hield ons bezig.
Ik denk dat onze verhuizing een hele grote impact op haar had, wat ik me van te voren niet gerealiseerd had., maar nu heel goed begrijp.
Voor haar was het waarschijnlijk net een druppeltje moeilijkheid/ wanhoop teveel. Die vertrouwde gezichten aan de overkant weg.
Wie weet een van de weinige nog resterende ankers.
Nu ik zelf op leeftijd raak denk ik geregeld: we hadden haar wel eens ergens mee naar toe kunnen nemen. Zomaar. Waarom niet?
Kleine dingen gaan heel veel betekenen als je ouder wordt.
Jammer dat ik eerst oud moet worden voordat ik dat zo diep besef.
Toen heb ik niet gehuild. Nu wel.
Er zijn veel 'tante Pucks" in Amstelveen.
Adopteer er een. Neem er een op in je hart.
Geen auto, geen fiets, alleen maar twee benen die niet ver meer kunnen.
En het sociale netwerk totaal verwaaid.
Wat nog over is denkt aan andere dingen
De gemeente denkt dan: regiotaxi en belbus.
Nou het zou voor mij tien keer te vermoeiend zijn.
Dat nooit.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
