|
Een van de meest prominente Nederlandse violisten van haar generatie, was Quirine Scheffers aanvankelijk liever de primarius – eerste viool – van het Rubens Kwartet. Nu is zij plaatsvervangend concertmeester van het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Eerder was zij tweede concertmeester van de Radio Kamer Filharmonie. Deze krant had onlangs een vraaggesprek met haar, met het oog op haar optreden met de Engelse pianiste Lauretta Bloomer op zondag 10 april in de Paulus.
Op het programma staan de sonate voor viool en piano van Janáček, de sonate voor piano en viool opus 96 nr. 10 van Beethoven en de sonate voor piano en viool van Leander Schlegel, geboren in Oegstgeest en getogen in leiden
“Ik ben violist omdat ik geen zanger ben”, zegt Quirine Scheffers onvervaard. “De stem vind ik het allermooiste ´instrument´, daarna de viool. Op mijn viool kan ik wel zingen. Maar was ik zanger geweest, dan had ik me nooit intensief in de strijkkwartetten van Beethoven verdiept. De passages daarin die in de toonsoort Des-groot staan zijn zo aangrijpend: vijf mollen en dus geen losse snaar, bedekt en laag van aard als een mezzosopraan of een alt. Ik ben er telkens stuk van. ‘Des’ is mijn lievelingstoonsoort.
“De Tsjech Janáček is een van mijn lievelingscomponisten en zijn vioolsonate staat in Des. Die gaan we ook spelen. Mijn eerste vioolleraar was een Tsjech en hij liet me al gauw dit stuk studeren. Veel later kreeg ik van Milán Škampa, de altviolist van het Smetana Kwartet, de partijen die Janáček van aanwijzingen voorzag en corrigeerde. Het is een grillig werk waarin hij van de hak op de tak springt: heel present en spontaan, dan weer nostalgisch gestemd. De thema´s zijn ingegeven door volksmuziek. En net als Mozart is Janáček een echte operacomponist. Van beiden kan ik nooit genoeg krijgen. Dit geldt ook voor Beethovens vioolsonate opus 96 nr. 10 die nu op ons programma staat. Het is van een soberheid die zijn laatste strijkkwartet opus 135 kenmerkt. Prachtige muziek.” Zo te merken is Quirine Scheffers een warmbloedige en virtuoze fijnproever.
“Vorige maand speelden Lauretta en ik Leander Schlegels vioolsonate voor het eerst voor publiek, in het Gelderse Kasteel Hernen. Ze waren allemaal opgetogen. Het is een zangerig stuk: lange lijnen en de proporties van de diverse delen zijn uitgebalanceerd. Dankbaar om te spelen. Het doet me denken aan Brahms’ eerste vioolsonate die ook in de toonsoort G staat. En wat voor beide componisten karakteristiek is, ze getuigen van een rijk innerlijk leven. Hoe dan ook, het is helemaal Schlegels eigen stem die hier klinkt. Zijn vioolsonate opus 34 uit 1909 is eerlijk en oprecht, niet mooier gemaakt om te behagen. Ik ben benieuwd naar zijn tweede strijkkwartet opus 35, zijn laatste werk. Dat staat nog in zijn handschrift en is nooit uitgevoerd.” Kaarten zijn te koop bij de Rijnlandse Boekhandel: volwassenen € 25, studenten € 10 en vrij entree tot 18 jaar. Zie ook www.musaix.org
|
