Binnenkort,


Yaad, het meisje zonder geschiedenis van Sarwar Joanroy 

Van Slemani in Irak naar Groningen
 
Sarwar Joanroy is psychiater in Groningen. Een kleine twintig jaar geleden vluchtte hij uit het Iraakse Koerdistan naar Nederland. Hier arriveerde hij na een immense reis via onder andere Iran. Hij maakte de Anfaal mee, de massamoord op de Koerden in Irak door het regime van Saddam Hoessein. Het bekendste voorval uit deze tijd is de gifgasaanval op Halabja. Daarbij kwamen naar schatting 180.000 mensen om en werden 4000 dorpen vernietigd.   

Joanroys debuutroman begint in Irak en eindigt in de stad Groningen. Zijn verhaal kan deels verklaren waarom Irak tot op de dag van vandaag geen rust kent. Zijn roman is gebaseerd op autobiografische elementen.  Sarwar Joanroy heeft de gebeurtenissen deels zelf of van dichtbij meegemaakt en natuurlijk van mensen gehoord de gruwelen van het regime aan eigen lijve hebben ondervonden.

Zijn boek geeft ook een goed beeld van de situatie waarin vluchtelingen in ons land terecht komen. Niet iedereen past zich even goed aan, het blijkt niet altijd even gemakkelijk oude gewoonten over boord te zetten, ook al zou je dat willen.  
 
Yaad, het meisje zonder geschiedenis is een even aangrijpend en indringend als boeiend en leerzaam verhaal. 

 

De roman verschijnt eind maart. Exacte datum nog niet bekend, maar we houden u graag op de hoogte via de website en de volgende nieuwsbrief

De wegen van Valentina goed ontvangen

Je hebt van die boeken die tussen de wal en het schip terecht dreigen te komen. Boeken die geen uitgebreide recensies krijgen (waarom eigenlijk niet?) en dus onopgemerkt dreigen te blijven. De wegen van Valentina had best wat meer aandacht mogen krijgen van de heren en dames recensenten. Maar we gaan er maar vanuit dat ze niet wisten wat ze ‘ermee aan moesten’. Gelukkig heeft een zekere J. Hodenius van Biblion het boek op waarde weten te schatten en een mooie recensie geschreven die nu dus op bol.com 

De derde roman van de Groningse schrijver (1956) is een reisverhaal over twee echtparen die in hun twee auto's door Frankrijk en Spanje naar hun bestemming in het Portugese Costa da Caparica reizen. Vanaf het begin is het duidelijk dat Hugo Cooper, de succesvol ontwerper/ tassenfabrikant, en Charles Hendrix, de reclamefilmer met speelfilmambities, oude vrienden zijn die elkaar uit het oog hebben verloren, en hun vrouwen, respectievelijk Valentina en de Chinese Snow, elkaar niet kunnen zien of luchten. Wanneer Hugo onderweg aan Charles vertelt dat diens vrouw Snow verliefd op hem is, start een carrousel van wisselende (anti-)sympathieën. Het met vaart en in de tegenwoordige tijd vertelde verhaal is geïnspireerd op het korte verhaal 'Een hoop leugens' van de ook in mysterieuze ontwikkelingen gespecialiseerde Italiaanse regisseur Michelangelo Antonioni, maar doet qua sfeer ook denken aan het (eveneens verfilmde) toneelstuk 'Who’s afraid of Virginia Woolf' van Edward Albee. Het leest vlotjes en kent een verrassend einde.

Het mooie van zo’n recensie is dat de bestellingen dan zomaar bij de uitgeverij binnenrollen, en daar gaat het om. 

Roemeense roman vol seks, liefdesverhoudingen en verhalen

Goeie recensie op Tzum voor 

Mijn dagen met Renata van Alexandru Petria

Mijn dagen met Renata van Alexandru Petria is zonder meer een nogal expliciet erotisch boek. Dan hou je als uitgever je hart vast. Het muntje kan twee kanten oprollen, of het boek wordt genegeerd of de markt pikt ‘m op. Dat laatste moet nog wel beter (dat de markt het boek oppikt dus) maar de eerste mooie recensie is binnen. Djuna ter Beke van Tzum (een dame nog wel) schrijft o.a.: ‘Seksscènes worden schaamteloos en met veel lachwekkende details beschreven. Daarbij maakt Petria vaak gebruik van vergezochte vergelijkingen. Deze zijn regelmatig grappig en vernieuwend.’ En: ‘Er worden weinig Roemeense boeken uitgebracht in het Nederlands. Dat is jammer, want het boekklimaat daar is zeer levendig. Er wordt veel geschreven en veel gelezen. Waar de gemiddelde inzittende van een Nederlandse bus of trein zich bezighoudt met smartphone en iPad, zie je in het Roemeense openbaar vervoer veel meer mensen een boek lezen.’

Lees hier de hele recensie