|
|
|
|
Hotei nieuwsbrief Juli 2015
-
Frankrijk en Japan.
-
Nieuwe aanwinsten.
-
Sieboldhuis 10 jaar.
-
Prent van de maand.
|
|
Beste Japanse kunstliefhebber,
Het is zomer, en men denkt aan ventilatoren, vakantie, de caravan, rosé en vooral NIET aan Japanse prenten! Helaas heb ik mijn vakantie al gehad en begint het hele circus weer opnieuw.
|
|
|
Henri Rivière, uit de serie "Zesendertig afbeeldingen van de Eiffeltoren" (1902).
|
|
Frankrijk en Japan.
Mijn vakantie voerde naar Frankrijk naar de Languedoc, voor het eerst sinds 20 jaar, misschien gevoed door een lichte hoop iets bijzonders te vinden in het land waar zo vroeg al een enorme belangstelling ontstond voor Japanse prentkunst. De oogst was nul: op één moment ging mijn hart significant sneller kloppen en dat was in het Kathaarse bolwerk Foix, toen ik in de diepte van een antiekwinkel een beroemde Utamaro ontwaarde: de bosvrouw met de wilde haren Yamauba en haar zoon Kintoki, de Japanse versie van Hercules, verkleurd, maar toch: in Japan, waar dit een favoriet onderwerp is had deze prent nog wel zeker € 5000 kunnen opbrengen. Vraagprijs € 50. Terecht: want het was een prachtige kopie.
Japan is her en der aanwezig buiten Parijs. Er zijn verscheidene musea met bijzondere collecties. Zo is er een surimono en acteursprenten collectie in het museum Musée Pincé in Angers, Lyon heeft het Musée des Confluences geheel gewijd aan Emile Guimet (1836-1918), de grote verzamelaar die zijn naam heeft gegeven aan het beroemde Musée Guimet in Parijs.
Nice heeft haar Musée Asiatique met tijdelijke tentoonstellingen en Toulouse kent het Musée Labit waar de collectie van de 19de eeuwse reiziger Georges Labit (1826-99) is gehuisvest. Dit museum, in neo-moorse stijl gebouwd is prachtig gelegen in een park maar trekt niet veel bezoekers. Toen mijn vrouw en ik daar jaren geleden voor het eerst gingen kijken waren suppoosten ver in de meerderheid en ze werden zodanig verrast door ons bezoek dat we een stelletje betrapten tijdens het naar goed franse gewoonte publiekelijk bedrijven van de liefde in een stille kamer.
De prominente positie van Frankrijk tijdens de late 19de eeuw en het begin van de 20ste eeuw op het gebied van kunst en cultuur van Japan is grotendeels verloren gegaan. De grote particuliere verzamelingen zijn verspreid of partieel opgenomen in het Musée Guimet of de Bibliothèque Nationale in Parijs. Er is nog wel een actieve vereniging, die ook een mooi bulletin uitgeeft.
Om een mooi beeld te krijgen van het belang en de aard van de vroege handel in de 19de eeuw en het verzamelen aan het eind van de 19de en begin 20ste eeuw, kan ik iedereen het prachtige boek van Max Put aanraden:
|
|
Plunder and Pleasure, Japanese art in the west 1860-1930.
Dit is een geannoteerde vertaling van twee privé uitgaven nl. Notes d'un Bibeloteur au Japon door de kunsthandelaar Philippe Sichel (1839-99) en Souvenirs d'un vieil Amateur d'Art de l'Extrême-Orient door de verzamelaar Raymond Koechlin (1860-1931). Zoals de titel al zegt beschrijft het enerzijds de brute kracht waarmee de handelaar Sichel zijn spullen vond, kocht en verkocht en anderzijds hoe de liefhebber Koechlin verzamelde en zich bewoog in de kringen waar de liefde voor Japan zeer diep zat.
|
|
|
Er zijn nog 22 exemplaren beschikbaar en daarna is het uitverkocht.
Gedurende de vakantie maanden (t/m 30 September) is dit boek te verkrijgen voor € 39 (in plaats van € 59). Bestel hier. Op is op.
|
|
Op dit moment sieren dertig nieuwe prenten de wanden van de galerie en zijn een reeks anderen in de mappen te bekijken.
Onder de nieuwe aanwinsten: Goyo, Shinsui, Hiroshige, Kuniyoshi, Toyokuni, etc.
|
|
Bij iedere aankoop krijgt u een kleinigheid kado, namelijk
Silk van Alessandro Baricco, oorspronkelijk al in 1997 in het Italiaans verschenen.
Dit is een van de meest mysterieuze liefdesgeschiedenissen die ik ken. Het handelt om een handelaar in zijdewormen, uit de Languedoc, die in 1861 naar Japan gaat. 91 pagina’s slechts, maar misschien wel de mooiste verbinding tussen Frankrijk en Japan.
|
|
|
Sieboldhuis 10 jaar
Dit jaar viert het Sieboldhuis haar tien-jarige bestaan. Dit kleine museum is even zo lang al mijn ‘huisbaas’ en ik draag het natuurlijk een warm hart toe. Het gaat heel erg goed met het museum. Zo was er laatst de meimaand die meer dan 10.000 bezoekers naar het museum bracht. Voor een museum met beperkte financiële middelen is dat uitzonderlijk veel: het Museum Volkenkunde met haar enorme staf, gebouw en collectie trekt pas sinds 2011 meer dan 100.000 bezoekers per jaar, terwijl de begroting 20x groter is.
Toch is de toekomst ook van het Sieboldhuis lang niet zeker en verdient het uw steun: als u bij mij op bezoek komt, toon dan uw museum jaarkaart en wat nog de beste bijdrage zou zijn: vriend(in) worden van het museum. U doet dat door hier te klikken en u aan te melden. Het kost slechts € 35 per jaar, een kleinigheid.
Op dit moment in het Sieboldhuis t/m 29 November: "Shinkichi Tajiri: Universal Paradoxes". Tajiri, een Japanse Cobra kunstenaar. Beeldhouwer. Zeer uitzonderlijke sculpturen, figuratief en abstract.
|
|
Anoniem, toegeschreven aan Nagahide.
Een kappazuri dwz een stencilprent waarbij de contouren gedrukt zijn met behulp van een houtblok, maar de kleuren zijn ingevuld met behulp van papieren stencils. Deze prent is, zoals de meerderheid van de stencilprenten uit Osaka. De belangrijkste kunstenaar die deze prenten maakte en vermoedelijk deze dus ook, was Nagahide, actief tussen 1805 en 1842). De prent in het hosoban formaat, 15.5 x 30.5 cm, toont rechts de onbekende kabuki acteur Nakamura Ichizō I (actief vanaf 1786) in de rol van [Abe] Yasunari, hoofd van het Astrologisch Bureau, die Nakamura Tsurusuke I in de rol van Tamamo-no-mae, letterlijk en figuurlijk met een lantaarn belicht. Zij is in werkelijkheid een vos met negen (in sommige verhalen twee) staarten die de ex-keizer Toba het leven zuur maakt. Waarschijnlijk is de prent gebaseerd op het toneelstuk Tamamo no mae asahi no tamoto', oorspronkelijk geschreven voor het poppentheater in 1751.
Een ander exemplaar ogenschijnlijk uit dezelfde serie, met hetzelfde uitgeversstempel van Honkichi-ban en eveneens ongesigneerd, is geïllustreerd in H. Luhl, Helden, Schurken, Kurtisanen, pl. 6 p.13 en deze wordt door de grote Osaka specialist Luhl gedateerd op 1821.
Deze stencilprenten vormen een uniek sub-genre in de Japanse prentkunst. Probleem is hun kwetsbaarheid: het papier is vaak minder dik, het was overduidelijk een goedkope productie. Stencils zijn zowel voor de toevoeging van kleuren aan boekillustraties als aan onafhankelijke prenten gebruikt. Dit exemplaar is bijzonder omdat ook de uiterst vluchtige kleur licht-blauw nog behouden is.
(met dank aan Henk Herwig voor zijn hulp bij de identificatie)
Prijs: € 775
|
|
Prettige vakantie als u nog niet weg geweest bent,
Met vriendelijke groeten,
Chris Uhlenbeck
Hotei Japanese Prints
|
|
|
|
|
|
|
|
