Γεια σας.
Το ξέρω ότι ανησυχήσατε, τα έλαβα τα μηνύματά σας. Σου λέει, το πλήρωσε το Mailchimp ή του αρνήθηκαν την κάρτα; Απόγευμα έχει πάει. Βραδιάζει.
Το πλήρωσα (τη Δευτέρα, παρ' όλα τα capital controls, δεν ξέρω πώς έγινε). Οπότε λογικά θα μπορώ να σας τα στέλνω και τον Ιούλιο, και ορίστε, να ένα newsletter.
Το συγκεκριμένο άργησε για λόγους που εικάζω ότι καταλαβαίνετε. Είναι Παρασκευή, η Ελλάδα εδώ και δύο ημέρες είναι επισήμως μια χρεοκοπημένη χώρα, εδώ και τέσσερις έχει κλειστές τράπεζες, περιορισμούς στην κίνηση των κεφαλαίων, και δεν βρίσκεται σε πρόγραμμα στήριξης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα BRICS, τη Ρωσία ή τους εξωγήινους. Είμαστε μια τριτοκοσμική χώρα, μόνη της.
Αποσβολωμένοι προσπαθούμε να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό. Σήμερα το πρωί μίλησα σε ένα αμερικάνικο κανάλι και τους είπα: "I am confused".
Όπως αντιλαμβάνεστε, σήμερα δεν θα έχουμε τα τυπικά χαζολινξ από τα ωραία πράγματα που παράγονται και συμβαίνουν στον κόσμο της πολιτισμένης δύσης, καθώς εμείς αυτή τη στιγμή το συζητάμε το αν θα ανήκουμε εκεί. Δεν πρόλαβα και να τα μαζέψω, εδώ που τα λέμε, καθώς πέρασα όλη την εβδομάδα κολλημένος στις οθόνες, κοιτάζοντας τα τεκταινόμενα. Έγραψα μερικά πράγματα, όμως.
Έχω να σας δείξω τα εξής:
Αυτό που έγραψα το Σάββατο, μετά την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος, αλλά πριν από τα capital controls.
Αυτό που μου έστειλε κάποιος, μια ερμηνεία του "γιατί το κάνει αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ".
Ποιες άλλες χώρες δεν έχουν πληρώσει το ΔΝΤ; Μια εκλεκτή παρέα.
Μια εύστοχη παρατήρηση: Γιατί δεν εφαρμόζει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης;
Το σημερινό μου άρθρο στην Καθημερινή, στο οποίο ανησυχώ για τα φαινόμενα ολοκληρωτισμού που ξεπηδάνε από παντού, κάθε μέρα.
Και, τέλος, το παραδοσιακό "Τι να ψηφίσω στις εκλογές".
Λίγο διαφορετικό, αυτή τη φορά. Όλα είναι διαφορετικά πια.
Καλή τύχη σε όλους.
|
|
