Το να κάνει κάποιος μια ερώτηση είναι πολύ εύκολο. Η απάντηση επίσης μπορεί να δοθεί πολύ εύκολα. Μια ερώτηση με λάθος αντικείμενο όμως μπορεί να δημιουργήσει πολλά άλλα προβλήματα. Εξηγούμε.

Ένα δημοψήφισμα με ερώτηση ‘θα θέλατε να τερματιστεί η φτώχεια;’ Θα έφερνε θεαματικά αποτελέσματα υπέρ φυσικά του ΝΑΙ. Ένα άλλο δημοψήφισμα με ερώτηση ‘θα θέλατε να δώσετε ένα ποσοστό του μισθού σας για να τερματιστεί η φτώχεια;’ Θα έφερνε ένα αποτέλεσμα μάλλον διαφορετικό και πολύ πιθανά υπέρ του ΟΧΙ.

Εύκολες ερωτήσεις δημιουργούν εύκολες απαντήσεις, χωρίς σκέψη, αυθόρμητα.  Όταν όμως βάλουμε στην εξίσωση κάποια άλλη παράμετρο, όλα αλλάζουν.

Στη περίπτωση του δημοψηφίσματος στην Ελλάδα το ερώτημα ήταν πολύ απλό. Ρώτησαν βασανισμένους πολίτες αν θέλουν να τους βασανίσουν ακόμα λίγο. Φυσικά απάντησαν ΟΧΙ. Αν η ερώτηση ήταν διαφορετική ίσως να απαντούσαν διαφορετικά. Αν η ερώτηση ήταν ‘θέλεις να παραμείνεις στο ευρώ’ η απάντηση θα ήταν (μάλλον) ΝΑΙ.

Το πρόβλημα το εντοπίζω στην υλοποίηση της απόφασης. Αν δεν θέλουν άλλη λιτότητα είναι διατεθειμένη να το πληρώσουν; Με άλλο τρόπο, σε άλλο χρόνο, με άλλα δεδομένα;

Ακόμα και 100% ΟΧΙ να είχαμε, αυτό το αποτέλεσμα δεν μπορεί να ανοίξει τις τράπεζες, δεν μειώνει το δημόσιο χρέος, δεν αντιμετωπίζει την ανεργία, δεν προσελκύει επενδύσεις, δεν αλλάζει τις Ελληνικές παθογένειες.

Μια απόφαση χρειάζεται και υλοποίηση. Κάι πάντα η υλοποίηση είναι πολύ πιο δύσκολη από μια αυτονόητη απάντηση σε ένα λάθος ερώτημα.

Καλή τύχη.