|
|
|
|
Τις προάλλες είχε πάλι μεταμεσονύκτια παράσταση στη Βουλή των Ελλήνων, κι αυτή τη φορά ακόμα λιγότεροι παρακολούθησαν την κλωτσοπατινάδα της Ζωής Κωνσταντοπούλου και τα ψυχολογικά βουλευτών που βλέπουν επαναστατικά όνειρα να συντρίβονται με πάταγο στην ανελέητη άσφαλτο της πραγματικότητας.
Όπως έγραφα και στο προηγούμενο σημείωμα, δεν πηγαίνουν καλύτερα τα πράγματα. Εμείς είμαστε που συνηθίζουμε, σιγά σιγά. Η κατάθλιψη είναι κουραστικό πράγμα, δεν μπορείς να κάθεσαι να φρίττεις 24 ώρες το 24ωρο, διαβάζοντας για την υπουργοποίηση του Παύλου Χαϊκάλη και για το ριφιφί στο νομισματοκοπείο.
Σε ετούτη την φάση της τεχνητής ομαλοποίησης είναι που αρχίζουν να επανεμφανίζονται φωνές ψύχραιμες. Τώρα, μετά το μεγάλο το χαμό, μπορούμε να διαβάσουμε μερικά κείμενα πιο ήπια και κατανοητά, τα οποία περιγράφουν την καταστροφή χωρίς υστερίες, διδακτικά. Για παράδειγμα, σταχυολογώ από την πλούσια πρόσφατη εσοδεία:
Με τα capital controls το κράτος ελέγχει ολοκληρωτικά (και αφανώς) την οικονομία.
Γιατί πρέπει να αποπεμφθεί άμεσα η Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Γιατί, πρακτικά, η Ελλάδα έχει ήδη βγει από το ευρώ -και γιατί τα "ευρώ" που έχετε στην τράπεζα δεν έχουν την ίδια αξία με τα ευρώ που έχετε στην τσέπη.
Η αλήθεια για την "ελληνική" αγροτική παραγωγή.
Και, βέβαια, το μεγάλο ρεπορτάζ του Reuters για τη διαπραγμάτευση, το δημοψήφισμα και τον εφιαλτικό τελευταίο μήνα.
Και υπάρχουν κι άλλα. Καθώς καταλαγιάζει ο κουρνιαχτός, γράφονται ουσιαστικά πράγματα που βοηθούν να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Βεβαίως, η συζήτηση στο ίντερνετ γίνεται κυρίως γύρω από το Χρήστο Θηβαίο και άλλα ανούσια πυροτεχνήματα. Αλλά τουλάχιστον, πλέον, όποιος ψάχνει βρίσκει.
|
|
Λύσεις στο ελληνικό πρόβλημα, εξάλλου, υπάρχουν. Τις έχει γράψει η McKinsey, τις έχει γράψει το ΙΟΒΕ, τις έχει γράψει το ΚΕΠΕ, κι ένα σωρό άλλοι φορείς. Το πρόβλημα είναι ότι δεν τις συζητάμε. Συζητάμε για εκλογές ή την Κωνσταντοπούλου.
Εξηγώ, σήμερα στην Καθημερινή.
|
|
|
Ο "Φεβρουάριος" είναι ένα μυθιστόρημα. Αν δεν έχετε διαβάσει τίποτα απολύτως από όσα έχω γράψει ποτέ, κι αν θέλετε να διαβάσετε μόνο ένα, αυτοτελές και πεπερασμένο πράγμα δικό μου, σας προτείνω αυτό. Προσπεράστε το site και τα άρθρα, πηγαίνετε κατευθείαν στο βιβλίο, χάρτινο ή ηλεκτρονικό, ό,τι προτιμάτε.
Είναι μια ιστορία για την κρίση.
 
|
|
|
|
|
|
|
|
|
