|
|
Από ό,τι καταλαβαίνω αυτό το Σαββατοκύριακο πάει, θα γυρίσετε και οι τελευταίοι από τις διακοπές. Ο Σεπτέμβριος δεν δείχνει ακόμη να κάνει τα γνωστά του από τις προηγούμενες χρονιές, δηλαδή να αρχίζει με το καλώς ήρθες να κάνει ψύχρα σιγά σιγά, από ό,τι προβλέπει το weather app του iPhone τουλάχιστον. Αξίζει εδώ να σας πω όμως κάτι: Τη σήμερον ημέρα, 1η Σεπτεμβρίου (καλό μήνα) χαρήκαμε κάτι λιγότερο από 13 ώρες ηλιοφάνειας. Η διάρκεια της ημέρας έπεσε κάτω από τις 13 ώρες για πρώτη φορά από τον περασμένο Απρίλιο. Ακριβώς αυτό, για να καταλάβετε πόσο μη-καλοκαίρι έχουμε τώρα: Η ημέρα διαρκεί σήμερα όσο διαρκεί στις 10 Απριλίου.
Σας άρεσε αυτό;
Να σας πω και κάτι άλλο πριν πάμε στα λινξ: Τι πιστεύετε ότι είναι πιο ασφαλές, να πηγαίνετε από τις σκάλες ή να παίρνετε το ασανσέρ; Ε;
Φυσικά το ασανσέρ.
Στις ΗΠΑ λέει τα ασανσέρ κάνουν 18 δισεκατομμύρια διαδρομές κάθε χρόνο, όλα μαζί, αθροιστικά, και μαντέψτε πόσοι άνθρωποι σκοτώνονται σε ατυχήματα σε ασανσέρ. Τριάντα. Συνήθως λιγότεροι από τριάντα.
Ο λόγος είναι βεβαίως ότι τα ασανσέρ είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να έχουν τα τετραπλάσια καλώδια και πολλαπλάσια συστήματα ασφαλείας από όσα χρειάζονται πραγματικά για να λειτουργήσουν. Τα ατυχήματα είναι πάρα πολύ σπάνια. Αντίθετα, στις σκάλες, όπου ο κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση του κορμιού του, τα ατυχήματα είναι συνήθη και πολύ συχνά.
Ένας ακόμα λόγος να ανυπομονούμε για τα ρομπότ αυτοκίνητα.
|
|
Σήμερα στην Καθημερινή: Μερικά λόγια για την περιβόητη "αριστεία". Μεταξύ άλλων, σας αποκαλύπτω και το πείραμα του πάρκινγκ, ένα πείραμα που κάνω εδώ και περίπου δύο χρόνια, και μου δίνει ενδιαφέροντα αλλά κάπως μονότονα αποτελέσματα.
|
|
|
Το βιβλίο που διαβάζουμε το Σεπτέμβριο
Τα Bookworms αυτό το Σεπτέμβριο διαβάζουν το "Να Πώς Χάνεις Μια Γυναίκα" του Τζούνο Ντίαζ, μια συλλογή διηγημάτων που πρωτοκυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 2015 και είναι πολύ ωραία.
Εδώ τώρα πρέπει να σας γράψω μερικά λόγια ακόμα για να γεμίσω το κενό δίπλα στη φωτογραφία. Επειδή δε μπορεί να υπάρχει κενό, ασφαλώς γνωρίζετε την ιδιοσυγκρασία μου πια. Και επιπλέον καλό είναι να μη περισσεύει ούτε γρ
|
|
|
επιτέλους, άφθονα λινξ
Την εβδομάδα που μας πέρασε ο Τραμπ έδωσε χάρη σε έναν αμφιλεγόμενο ρατσιστή σερίφη από το Τέξας που ήταν διάσημος για την σκληρή αντιμετώπιση των μεταναστών και την παραβίαση των δικαιωμάτων των κρατουμένων του. Να ένα tweetstorm για το θέμα.
Επίσης, την εβδομάδα που μας πέρασε οι αμερικάνοι ανακάλυψαν τους Αντίφα. Είναι σχεδόν συγκινητικό, το πόσο άμαθοι κι αθώοι είναι.
Αυτή η απίθανη ιστορία: Πώς ένα ανύπαρκτο βιβλίο με εικονικές παραγγελίες σε συγκεκριμένα βιβλιοπωλεία έφτασε στο #1 της λίστας των ευπώλητων των New York Times.
100 δυστοπικά μυθιστορήματα (δεν είναι όλα πάρα πολύ καλά, αλλά τέτοιες λίστες είναι συχνά χρήσιμες) (δεύτερη παρένθεση, προτείνω τα εξής τρία: ΕΝΑ, ΔΥΟ, ΤΡΙΑ, άντε κι άλλο ένα).
Να κι ένα δυστοπικό διήγημα (είναι στη λίστα) σε PDF: I Have No Mouth And I Must Scream, του Χάρλαν Έλισον.
Παιδιά, αυτό με τα καπέλα, παιδιά.
Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για την μορφή που θα έχει η αγορά των αυτόνομων αυτοκινήτων (ή αυτοκινήτων ρομπότ, ή όπως αλλιώς θα τα πούμε τέλος πάντων, αφού σπαταλήσαμε το "αυτοκίνητα" στις σακαράκες που οδηγούμε χειρωνακτικά από το 1910). Ποια θα είναι η τεχνολογική εξέλιξη με τη μεγαλύτερη αξία στη συγκεκριμένη αγορά;
Μια μεγάλη έρευνα σε 31.500 νέους από 186 χώρες του κόσμου.
Το γράμμα του Εσθονού Υπουργού Δικαιοσύνης στον δικό μας, στην περίπτωση που δεν το είδατε.
Δεν πειράζει να ξεχνάμε αυτά που διαβάζουμε, λέει εδώ. Θα σας έγραφα περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά δεν θυμάμαι τι έλεγε.
Αυτός ο κύριος σταμάτησε να δουλεύει στα 34, λέει, καθώς μπορεί να ζήσει την υπόλοιπη ζωή του με τα χρήματα που έχει μαζέψει. Εδώ, ένα χρόνο μετά, γράφει πώς είναι η ζωή του τώρα.
Αυτές οι κλειδαριές με την καρτούλα στα ξενοδοχεία δε σας μοιάζουν πολύ ευάλωτες σε τίποτε χάκερ; Ε, είναι.
Πριν και μετά τον τυφώνα Χάρβεϊ: Φωτογραφίες από το Τέξας.
|
|
|
|
|
|
|