Copy
Έχω να σας πω μερικά πράγματα.
Διαβάστε το στον browser
beached
Οι παραλίες της Αττικής μπορεί να μαυρίζουν, πίσσα και μαζούτ να ξεβράζονται στις παρυφές του δάσους του Ελληνικού, μα γιατί ανησυχείτε, μη μου στεναχωριέστε, αφού την επόμενη εβδομάδα θα το έχουμε όλοι ξεχάσει. Μήπως θυμάται κανείς τις πυρκαγιές των προηγούμενων εβδομάδων; Είναι σα να γίναν πέρυσι. 

Εδώ όλα περνάνε και χάνονται. Πριν από λίγες ώρες ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της The New York Times Company είπε στο ΚΠΙΣΝ ότι για πρώτη φορά βλέπει και λίγη αισιοδοξία για το πώς τα πάει η Ελλάδα. 

Βλέπει αισιοδοξία, καθώς μετά από εφτά χρόνια καταστροφής έχει επέλθει κόπωση, τα πρωτοσέλιδα έχουν μειωθεί, ο λαϊκισμός επελαύνει και αλλού και εμάς μας έχουνε ξεχάσει κάπως. Κι εμείς έχουμε ξεχάσει τους εαυτούς μας, όπως ξεχνάμε οτιδήποτε μας συμβαίνει, σχεδόν αμέσως. Μουδιασμένοι μπερδεύουμε τις διαρκείς καταστροφές ως κανονικότητα, θεωρούμε τη στασιμότητα στο -25% ως καλό πράγμα, ως αισιόδοξη εξέλιξη.

Μη μου πείτε ότι δεν το βλέπετε. 

Κρυφά μέσα μας αναπτερώνεται η ελπίδα, η επικίνδυνη ψευδαίσθηση ότι τον πιάσαμε τον πάτο, και τώρα μόνο προς τα πάνω μπορεί να πάει κανείς. Σιγοντάρουν και τα ολοένα και περισσότερα φιλοκαθεστωτικά ΜΜΕ -μα πόσα έχουν γίνει πια, σταδιακά, ήσυχα και υπόγεια, τι ομοφωνία εκκωφαντική είναι αυτή, σαν άλλοτε-, δε θέλει και πολύ να αποκοιμηθεί κανείς. 

Μα είναι λάθος. Ο πάτος απέχει ακόμα. Είναι βαθιά κάτω απ' την άσφαλτο και το τσιμέντο του δάσους του Ελληνικού, εκεί δίπλα στις μαύρες παραλίες, τις γεμάτες από πετρέλαιο που δεν υπάρχει κανένας μετακλητός συγγενής συριζαίου για να μαζέψει. 
 
Σήμερα στην Καθημερινή: Λίγα λόγια για τις κοσμογονικές εξελίξεις στην Κεντροαριστερά. Που είναι λίγο σα να να λέει κανείς "κοσμογονικές εξελίξεις στο πρωτάθλημα κουίντιτς". Περίπου.  

και τώρα, λινξ 
 

Είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό που φτιάχτηκαν τα άστρα. Το έχετε ακούσει, υποθέτω. Ίσως και να καταλαβαίνετε ότι η φράση εννοεί πως το κορμί μας αποτελείται από τα ίδια τα άτομα που προέρχονται από την γέννηση του σύμπαντος. Το συνειδητοποιείτε όμως, τι σημαίνει πραγματικά αυτό; Να πώς έγιναν τα πράγματα

Λιγότεροι από 1 στους 5 Έλληνες επισκέφτηκαν έστω και ένα χώρο πολιτισμού (μουσείο, αρχαιολογικό χώρο κλπ) το 2015. Το δεύτερο μικρότερο ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Το γιγάντιο Lego Millenium Falcon που σας έδειξα την προηγούμενη εβδομάδα; Ένας κύριος το έφτιαξε. Του πήρε 34 ώρες. 

Ένα κριτικό αφιέρωμα για το Goop, το απερίγραπτο lifestyle website της Γκουίνεθ Πάλτροου που πουλάει ματζούνια, κρυστάλλους και άλλα κομπογιανίτικα και αντιεπιστημονικά γιατροσόφια ντυμένα με μπόλικη new age μπουρδολογία. Είναι σαν σάιτ για νεόπλουτους ψεκασμένους. 

Αυτό είναι καταπληκτικό: Αντι-τρολ κατέλαβαν σελίδες του reddit περί ρατσισμού ("racism") και τις μετέτρεψαν σε συζητήσεις περί "racing". Για αγώνες δηλαδή, ποδηλασία, φόρμουλα ένα, τέτοια. Και έχουν κάνει κι άλλα

Ένα πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα για το πώς οι λίστες του Spotify καθορίζουν ποιά τραγούδια θα γίνουν επιτυχίες. Σημειώνω εδώ πως δεν γνωρίζω σχεδόν κανένα από τα ονόματα που αναφέρονται στο άρθρο, είμαι παντελώς άσχετος για οτιδήποτε mainstream μουσικό έχει κυκλοφορήσει μετά το 2005, και βρίσκω καινούρια τραγούδια αποκλειστικά στη λίστα Discover Weekly του Spotify και από ταινίες. 

Λίγη γυμναστική

Ολόκληρη η ομιλία του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ για το μέλλον της Ευρώπης στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. 

Πώς θα έμοιαζε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, αν υπήρχε; 

Ρώσοι αγόρασαν στοχευμένες διαφημίσεις στο Facebook για να επηρεάσουν πολύ συγκεκριμένα κοινά πριν από τις εκλογές στις ΗΠΑ το 2016. Ανοίγει το τεράστιο θέμα των πολιτικών διαφημίσεων στο ίντερνετ, όπου προς το παρόν δεν ισχύει κανένας από τους πολλούς περιορισμούς που έχουν μπει στις πολιτικές διαφημίσεις στην τηλεόραση (και στην Ελλάδα: "ακολουθεί πολιτική διαφήμιση") ή τον Τύπο. Όπως αντιλαμβάνεστε, η αντίδραση του Facebook στο φαινόμενο υπήρξε ελεεινή

Πώς αλλάζουν τα videogames το μυαλό μας. (spoiler alert: κάνουν καλό!) 

Δε θέλω να σας θορυβήσω, αλλά στον πλανήτη μας τελειώνει η άμμος

Το γραφείο της Ντανιέλ Στιλ, που έχει γράψει 150 ροζ μυθιστορήματα (ή περίπου τόσα) είναι πέρα από κάθε φαντασία

Γιατί ξεβράζονται τόσες φάλαινες στη στεριά; Μπορεί να φταίει ο ήλιος

georgakopoulos.org
μπορείτε να βρείτε παρεμφερείς κουβέντες και στα εξής:
Facebook
Facebook
Twitter
Twitter
Instagram
Instagram
Google Plus
Google Plus
LinkedIn
LinkedIn
Mixcloud
Mixcloud
Pinterest
Pinterest
YouTube
YouTube
Tumblr
Tumblr
© 2014 Georgakopoulos.org All Rights Reserved unsubscribe from this list    update subscription preferences