Copy
Έχω να σας πω μερικά πράγματα.
Διαβάστε το στον browser
τις ονόμασαν Λίλι, Λέιλα και Λίνα, αλήθεια
Έχουμε πολλά πράγματα να πούμε σήμερα, αγαπητοί, θα μιλήσουμε για ρομπότ, για ηλεκτρικά τρίκυκλα, για την Ευρώπη και τη Θράκη, για στάρταψ και για βιβλία, ένα σωρό θέματα έχουνε ανοίξει, οπότε ας μην καθυστερούμε άλλο, the fast and grace it have, που θα 'λεγε κι ο πρωθυπουργός μας. 

Πρώτα απ' όλα, θέλω να σας πω γι' αυτό που μερικές φορές πας κάπου εντελώς απροετοίμαστος και ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι είσαι εντελώς αλλού από ό,τι νόμιζες. Με κάλεσαν, που λέτε, σε μια από τις πάρα (μα πάρα) πολλές εκδηλώσεις στις οποίες με καλούνε. Εδώ να κάνω μια παρένθεση για να σας πω ότι με τα χρόνια έχω βρεθεί σε πολυάριθμες κι ετερόκλητες λίστες εταιρειών επικοινωνίας και PR, οπότε κάθε μέρα καταλήγω και κάπου προσκεκλημένος. Φυσικά, δεν θέλω να πάω σε όλες αυτές τις προσκλήσεις, καθ' ότι και μονόχνωτος, αλλά και σ' αυτές που θέλω, σπάνια προλαβαίνω. Τέλος πάντων, στη συγκεκριμένη πήγα, καθώς πολύ μυστήρια μου τα έλεγαν οι άνθρωποι, και από κάποιο σημείο και μετά η πολλή μυστικότητα μου ξύπνησε την περιέργεια. Η εκδήλωση ήταν κάτι που λέγεται Toyota Mobility Summit και ο λόγος που μάλλον δεν το μάθατε ότι συνέβη ήταν το ότι απευθυνόταν αποκλειστικά σε διεθνές κοινό. Τίποτε δεν παρουσιαζόταν για την ελληνική αγορά, μόλις μια δεκαριά Έλληνες βρίσκονταν εκεί, όλοι οι ομιλητές κι οι προσκεκλημένοι ήταν ξένοι, απλά το συνέδριο συνέβαινε στην Ελλάδα. 

Αυτό δεν το είχα συνειδητοποιήσει πολύ καλά όταν πήγα το πρωί στον 3ο όροφο του πάρκινγκ του ΚΠΙΣΝ και έκατσα να οδηγήσω αυτό το αυτοκινητάκι. Το συνειδητοποίησα αργότερα, στο Μουσείο της Ακρόπολης, όταν μου εξήγησαν ότι αυτές εκεί πέρα είναι οι τρίδυμες αδερφές Λούικ από την Εσθονία, η Λίλι, η Λίνα και η Λέιλα (αν έχετε το θεό σας) που έτρεξαν και οι τρεις στο Μαραθώνιο στο Ρίο πέρυσι. Ή ότι εκείνη εκεί είναι η Άντρεα Έσκαου από τη Γερμανία, που έχει κερδίσει χρυσά μετάλλια και σε θερινούς και σε χειμερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες -το τελευταίο πέρυσι, στα 45 της. Ή ότι εκείνη πιο πέρα είναι η Τατιάνα Μακφάντεν, που τη βρήκε και την υιοθέτησε μια αμερικανίδα σε ορφανοτροφείο της Ρωσίας όταν ήταν 6 ετών και έχει κερδίσει 17 μετάλλια σε Παραολυμπιάδες. Ήταν σαν τη σκηνή στο "They Live" του Κάρπεντερ που ο άλλος φοράει τα γυαλιά και συνειδητοποιεί ότι όλοι γύρω του είναι εξωγήινοι, μόνο που εγώ ξαφνικά συνειδητοποιούσα ότι όλοι γύρω μου ήταν υπεράνθρωποι. 

Η εκδήλωση από ό,τι αποδείχτηκε είχε για σκοπό το παγκόσμιο λανσάρισμα της νέας στρατηγικής της Toyota για την κινητικότητα, μια στρατηγική που περιλαμβάνει νέα οχήματα και διάφορες καινοτόμες λύσεις για άτομα με κινητικά προβλήματα, και η οποία περιλαμβάνει και τις δραστηριότητες της εταιρείας στους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες (οι επόμενοι, θυμίζω, θα γίνουν στο Τόκιο). Αλλά εγώ δεν μπορούσα να παρακολουθήσω πάρα πολύ καλά τα τεκταινόμενα γιατί είχα πάθει αυτό το κούμπωμα, όταν συναντάω ανθρώπους τόσο θεαματικούς που οι άλλοι τους τα έχουν ήδη ρωτήσει όλα, και δεν ξέρω τι διαφορετικό και πρωτότυπο να τους ρωτήσω εγώ, για τους καταπλήξω και να με θυμούνται για πάντα. 

Αλλά μιας και είπαμε για καινοτόμες λύσεις για άτομα με κινητικά προβλήματα. 

Θυμάστε τη Laddroller, εκείνη τη startup που κέρδισε πέρυσι το ελληνικό Chivas The Venture; Τρία πράγματα έχω να σας πω: Πρώτον, θα πρέπει να κοιτάξουν προσεκτικά αυτά που ετοιμάζει η Toyota, και συγκεκριμένα το iBot. Δεύτερον, μάθετε ότι πέρυσι η Laddroller βγήκε 9η στον παγκόσμιο τελικό που έγινε στο Λος Άντζελες ανάμεσα σε 30 φιναλίστ. Τρίτον, η προθεσμία υποβολής προτάσεων για το φετινό διαγωνισμό λήγει στις 30 Οκτωβρίου, οπότε αν έχετε startup με κοινωνικό/κοινωφελή χαρακτήρα, βιαστείτε

Το προτελευταίο που θέλω να σας πω είναι ότι έχω φτιάξει μία παράσταση/ομιλία/μονόλογο περίπου 20 λεπτών για την Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία την πήγα περιοδεία στη Θράκη στο πλαίσιο εκείνης της εκδήλωσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το περασμένο Σαββατοκύριακο. Την ανέβασα εκεί στο πάνελ, δίπλα στους άλλους που μιλούσαν για σοβαρά και χρήσιμα πράγματα, όπως χρηματοδοτικά εργαλεία για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και whatnot. Στο μέλλον θα την εμπλουτίσω/διορθώσω/βελτιώσω. Ίσως κάποτε, κάπως, με κάποια μορφή να τη δείτε κι εσείς. Ή μάλλον, σχεδόν σίγουρα κάπως, κάποτε με μια μορφή θα τη δείτε κι εσείς. 

Το τελευταίο πράγμα που θέλω να σας πω έχει να κάνει με το βάρος του γήρατος. Εγώ, που νόμιζα ότι ήμουν πάντα στην αιχμή της τεχνολογίας, που σας μιλάω για γκάτζετς με τρόπο που υποννοεί ότι τα κατέχω, οφείλω να ομολογήσω ότι μερικές από τις πιο φρέσκιες εξελίξεις έχω αρχίσει να τις χάνω. Το Σνάπτσαν, Σνάψατ πως το λένε, ας πούμε, το 'χασα τελείως, δεν το κατάλαβα ποτέ. Αλλά επειδή στη ζωή δεν πρέπει να σταματάμε να προσπαθούμε, τώρα πασχίζω να μάθω πως λειτουργούν τα Instagram stories. Πότε πότε δοκιμάζω να φτιάξω, δειλά-δειλά, σε ένα περιβάλλον πιο παραδοσιακό και οικείο (ήμουν ο χρήστης αριθμός #1800κάτι στο Instagram), να καταλάβω τι του βρίσκουν αυτά τα περίεργα παιδιά τα μιλένιαλς, τα στην ηλικία του νέου καγκελάριου της Αυστρίας, ξέρω γω. 

Άμα τα κάνω λάθος να μου πείτε. 
Σήμερα (χτες) στην Καθημερινή: Επαναλάβατε σας παρακαλώ φωναχτά αυτή τη φράση: "η συνάντηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ". Τώρα φανταστείτε ότι τη λέτε το 2009.

Ακριβώς. 

Τίποτε δεν είναι αδύνατο, πια.  
Προσοχή: Αύριο Σάββατο έχει Bookworμάζωξη, στις 4 το απόγευμα στον Πολυχώρο του Μεταιχμίου στην Ιπποκράτους 118. 

Θα κουβεντιάσουμε για τον "Αχό της Εποχής" και για άλλα πράγματα, όπως συνήθως, και θα ανακοινώσουμε και το επόμενο βιβλίο μαζί με μια σύντομη ηχητική πινελιά. 


(αν βρω πως γίνεται, από τεχνολογικής άποψης. Σας λέω, δυσκολεύομαι, αφήστε τα) 

και τώρα, λινξ
 

Μια απίστευτη ιστορία: Μια μοναχική Γαλλίδα ανέπτυξε online σχέση με όμορφο νέο Βρετανό, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν ήταν όμορφος και νέος, αλλά άσχημος και μεσήλικας. Κάποια στιγμή, η Γαλλίδα μαθαίνει την αλήθεια. Αυτό που συνέβη μετά είναι εντελώς απίθανο

Μια εβδομάδα με τον Εμανουέλ Μακρόν. Γράφει ο Εμανουέλ Καρέρ, αυτός που έγραψε την ιστορία του Λιμόνοφ

Η ProPublica ταυτοποίησε συγκεκριμένους νεοναζί που πλακώνουν στο ξύλο διαδηλωτές σε ταραχές και αποκαλύπτει το προφίλ μιας ναζιστικής οργάνωσης στις ΗΠΑ. Όλοι είναι σεσημασμένοι κακοποιοί, βεβαίως. Έτσι γίνεται με τις ναζιστικές οργανώσεις ανά τον κόσμο, υποθέτω. 

Ένα κείμενο για το Boeing 747 από έναν πιλότο. Πολύ ωραίο. 

Nihilistic password security questions. Π.χ. "In what year did you abandon your dreams?"

Πώς η Kodak ανακάλυψε ότι γίνονταν πυρηνικές δοκιμές στις ΗΠΑ

Αυτό το thread για το πόσο τοξικό έχει γίνει το Twitter, στο Twitter. 

Τα περισσότερα προγράμματα τεχνητής νοημοσύνης βασίζονται στην επεξεργασία τεράστιων ποσοτήτων δεδομένων, από τα οποία ο αλγόριθμός "μαθαίνει". Στη νέα εκδοχή του AlphaGo της Google, του προγράμματος που παίζει Go καλύτερα από κάθε άνθρωπο στη Γη, η μέθοδος ήταν διαφορετική. Ο νέος αλγόριθμος ξεκινά χωρίς καθόλου δεδομένα, και μαθαίνει το παιχνίδι μόνος του. Κατέληξε να κερδίσει την προηγούμενη εκδοχή του ίδιου προγράμματος 100-0.  

Εγώ σας τα λέω. Να ένα ενδιαφέρον κείμενο για το πώς μπορεί να μοιάζει η πρώτη πραγματική, "ισχυρή" τεχνητή νοημοσύνη. Καθώς το διάβαζα ήμουν σίγουρος ότι θα κατέληγε στο twist ότι αυτά που περιγράφει συμβαίνουν ήδη (επειδή ισχύει) και άρα κάποιος έχει ήδη φτιάξει μια τέτοια τεχνητή νοημοσύνη, απλά δεν το ξέρουμε. Αλλά όχι. Το έρθρο έχει τίτλο "η τελευταία εφεύρεση του ανθρώπου". 

Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε. 
 

georgakopoulos.org
μπορείτε να βρείτε παρεμφερείς κουβέντες και στα εξής:
Facebook
Facebook
Twitter
Twitter
Instagram
Instagram
Google Plus
Google Plus
LinkedIn
LinkedIn
Mixcloud
Mixcloud
Pinterest
Pinterest
YouTube
YouTube
Tumblr
Tumblr
© 2017 Georgakopoulos.org All Rights Reserved unsubscribe from this list    update subscription preferences