Ελπίζω να περνάτε μια ευχάριστη Παρασκευή, αγαπητοί, και σας εύχομαι κουράγιο. Άλλο ένα εκλογικό Σαββατοκύριακο τρόμου και ανησυχίας έρχεται. Ποιος ξέρει πώς θα ξυπνήσουμε τη Δευτέρα. Σαν σήμερα πριν από 50 χρόνια στη χώρα μας έγινε στρατιωτική δικτατορία (και σαν αύριο οι Έλληνες κάθισαν στα σπίτια τους και δεν έβγαλαν κιχ), πράγμα που μας φαίνεται σαν αρχαία ιστορία, τόσο μακρινό σκηνικό ως γεωπολιτική πραγματικότητα από το σήμερα όσο, ξέρω γω, ο μεσαίωνας. Το γιατί είναι τόσο μακρινό σπάνια καθόμαστε να το σκεφτούμε (επειδή Ευρωπαϊκή Ένωση, κυρίως, αλλά και διάφορες άλλες αιτίες), ένα πρόβλημα που δεν αφορά μόνο εμάς, αλλά και άλλες χώρες. Στην Ισπανία έγινε απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος το 1981, ας πούμε. Ίσως το ότι δεν αναλογιζόμαστε την κατάσταση του κόσμου μας με ιστορική προοπτική να έχει οδηγήσει ακριβώς στην ύπαρξη αμφίρροπων Σαββατοκύριακων σαν το επερχόμενο και σαν τα προηγούμενα, με τις κατακτήσεις και τα επιτεύγματά μας (όπου μας: του ανθρώπινου είδους) να κινδυνεύουν θανάσιμα.

Θα υπάρξουν κι άλλα τέτοια Σαββατοκύριακα.  

Σήμερα στην Καθημερινή: Ζούμε πυκνές, αφόρητες, ατελείωτες ημέρες. Δείτε τι έγινε μόνο τις τέσσερις τελευταίες. Και δεν έχω βάλει μέσα ούτε τα μισά. 

μερικά λινξ ακόμα 

Υψηλής ποιότητας ελληνική δημοσιογραφία.  

Το επόμενο λινκ είναι το απολύτως, εντελώς αντίθετο του προηγούμενου: 

Ο Κόρμακ Μακάρθι γράφει για το πώς γεννιέται η ανθρώπινη γλώσσα. Ναι, αυτός ο Κόρμακ Μακάρθι. 

Η Σιγκαπούρη είναι πολύ μικρή χώρα. Να πώς μεγαλώνει.  

Ήρθε από το πουθενά, δηλαδή από τα Σεπόλια. 

Κάποιος ανέλυσε τις φωτογραφίες της Μελάνιας Τραμπ στο Instagram. Μια κραυγή αγωνίας. 

Πόσο καλά μεταφράζει το νέο Google Translate το δελτίο τύπου που ανακοινώνει το νέο Google Translate; 

Οι τεχνητές νοημοσύνες θα φτιάχνουν καλύτερα φάρμακα, πιο γρήγορα. 

Τέλος, γαλλικές εκλογές. Από το Τζον Όλιβερ.