Juni 2017

Van het bestuur (Gerard Kalkman)

Beste Coming Home-vriend en vriendin,

De zomervakantie moet nog beginnen maar we worden nu al flink getrakteerd op zon-overgoten dagen. Heerlijk! Terwijl ik dit stukje schrijf, is het kwik tot boven de dertig graden gestegen. Behoorlijk warm dus! Het doet me denken aan bijna 15 jaar geleden, mijn eerste reis naar Roemenië.

Toentertijd reden we nog met een busje vanuit Krimpen naar Tirgu Mures en was het altijd een behoorlijk spannende exercitie om de Roemeense grens over te komen. Zo’n beetje alles en iedereen werd gecontroleerd en dat zorgde voor lange files bij de grensovergang in Oradea. U raad het al, ook toen was het ruim dertig graden! En daar stonden we een paar uurtjes, zonder airco en zonder ook maar een zuchtje wind...

Ik was 20 jaar (nu niet gaan rekenen hoe oud ik ben ;-)) en die eerste reis voelde echt als één groot avontuur. We hadden géén idee waar we precies terecht gingen komen en wat we allemaal mee zouden gaan maken. Tijdens de 24 uur durende reis deed ik geen oog dicht. Met een van tevoren uitvoerig besproken routebeschrijving van de oma van mijn vrouw Ariëtte (toen nog vriendin) in de hand, waren mijn ogen voornamelijk op de weg gericht. Er schenen halverwege Hongarije ergens politiemannen achter de bosjes te staan om de snelheid te controleren… Oppassen geblazen dus! Maar ten diepste zat ik niet voorin om politiemannen achter de bosjes te spotten. Goedbeschouwd wilde ik gewoon de touwtjes in handen hebben, ik wilde onze koers bepalen en ervoor zorgen dat we daar kwamen waar we moesten zijn.

Tegenwoordig stappen we in een vliegtuig en verloopt de reis heel anders. Maar wat ik door de jaren heen wel gemerkt heb, is dat ik stiekem het liefst nog steeds de touwtjes in handen heb en de koers wil bepalen. Eerst als reisdeelnemer, later als reisleider en weer later als bestuurslid. Eigenlijk geloof ik dat we daar allemaal wel eens last van hebben. Willen leiden in plaats van laten leiden.Bedenken en bepalen wat er in Roemenië moet gebeuren (en hoe) in plaats van ‘de regie uit handen geven’. In de Bijbel kun je meerdere passages over dit onderwerp terugvinden. Ik geloof dat we telkens opnieuw, en in elke situatie, mogen leren en ontdekken dat God de touwtjes in handen heeft en dat Hij de koers bepaald. Deze keer ontdekte ik dat in het Bijbelboek Jesaja:

Jesaja 41:4b
‘’Wie bepaalt steeds wat er gaat gebeuren? Dat ben Ik! Ik was er al in het begin, en Ik zal er ook aan het einde zijn.’’

Weet u, mijn reizen naar Roemenië en het bestuurswerk zijn nog steeds een groot avontuur! Er zullen ongetwijfeld een hoop dingen anders gaan dan ik zou bedenken. Deuren zullen gesloten worden en nieuwe deuren zullen open gaan. Ik hoef daar niet over in te zitten of onzeker van te worden want ik mag weten wie de regie voert!

Jesaja 41:10
‘’Je hoeft niet bang te zijn, want Ik ben bij je. Je hoeft geen angst te hebben, want Ik ben jouw God. Ik zal je helpen, Ik zal je sterk maken.’’

Ik nodig u en jou van harte uit om alle verhalen uit deze nieuwsbrief te lezen en onder de indruk te raken van het werk van onze God!

Hartelijke groet,

Gerard Kalkman

GEZOCHT: enthousiast bestuurslid

De Stichting Coming Home! heeft binnen haar bestuur een vacature. Het bestuur bestaat op dit moment uit vier personen. Met het oog op het ambitieniveau van de stichting en de groeiende werkzaamheden van onze activiteiten in Tirgu Mures, Roemenië, zijn wij op zoek naar een enthousiast en hands-on bestuurslid.

De functie
Elk van de bestuursleden heeft een aantal verantwoordelijkheden voor werkzaamheden binnen de stichting. Een belangrijk accent voor het nieuwe bestuurslid zal liggen op fondsenwerving en communicatie met onze donateurs en partners. Het bestuur vergadert 5 tot 6 maal per jaar. De stichting heeft een ANBI-status.

Het profiel
Wij zijn op zoek naar een bestuurslid die vooral enthousiast en betrokken is bij onze doelstelling en activiteiten. En die verantwoordelijkheid wilt nemen om zijn/haar taak uit te voeren. Ervaring met bestuurswerk is een pré maar niet per definitie noodzakelijk. Betrokkenheid bij ons werk in Roemenië en een hart voor de mensen uit ons programma is belangrijker. Zo ook het onderschrijven van onze grondslag en doelstelling vanuit een christelijke overtuiging.

Dus in het kort:

Voel jij je betrokken bij de doelstelling en de aard van de vereniging
Ben jij een teamspeler, in staat om met de andere bestuursleden en leden van ons team in Roemenië samen te werken als een team;
Beschik jij over een praktische hands-on instelling
beschik jij over- of wil jij netwerkvaardigheden ontwikkelen
Zie jij jezelf als ambassadeur van de stichting
Heb jij affiniteit met fondsenwerving of ben je bereid deze te ontwikkelen, dan vragen wij jou om te reageren!

Beloning
De bestuurder ontvangt voor de werkzaamheden geen beloning.

Reageren
Als je naar aanleiding van bovenstaande omschrijving enthousiast bent geworden, stuur dan een korte motivatiebrief naar onze voorzitter of secretaris van Stichting Coming Home! Voorzitter: Kees Kropff KeesKropff@ziggo.nl of secretaris: John Hagers Hagers@xs4all.nl. Telefonische informatie via (010) 2020466.

Reisverslag klusgroep, mei 2017

Een groep van negen personen is van 6 t/m 13 mei naar Roemenië gegaan om kluswerkzaamheden te verrichten voor Stichting Coming Home!. Het is altijd weer een hele ervaring als je daar bent. Aan de ene kant de volle schappen bij de grote supermarkten en bouwmarkten, aan de andere kant de grote armoede. BMW’s en Audi’s flitsen de paard-en-wagens voorbij.

Mensen in lompen en ook in maatkleding, de een met volle boodschappentassen en de ander gebukt in een container op zoek naar eten. Het was voor mij de vijfde keer dat ik daar was, maar wennen doet het nog steeds niet.

We hebben ons vooral bezig gehouden met het project van Roman Woodworks, in het dorpje Chirileu. Het project van Daan de Groot waarin hij kansarme jongeren (Roemeen of Roma) een kans wil geven om een vak te leren en bezig te zijn.

Op het terrein is een timmerwerkplaats en een grote tunnelkas waarin de komende maanden 300 bolcrysanten worden gekweekt. Ook is er een huis waarin we drie appartementen aan het maken zijn, waar Daan op termijn begeleid wonen kan aanbieden of tijdelijke onderdak. We hebben getegeld, wanden gezet, geschilderd, elektra aangelegd, laminaat gelegd, keuken geplaatst enz. Aan het einde van de week hadden we één appartement helemaal klaar en appartement twee schiet ook al aardig op.

We hebben ook kennis gemaakt met het team van Coming Home, de plaatselijke werkers die onder moeilijke omstandigheden hun werk met gevouwen handen uitvoeren. We zijn op bezoek geweest bij een Nederlandse vrouw van 29 jaar die in hetzelfde dorp woont. Zij gaat met haar stichting ‘s avonds de straten door om prostituees op te vangen, koffie aan te bieden en een gesprek aan te gaan, om zo te proberen om deze vaak jonge meiden een andere toekomt te geven.

Ook hebben we gezien dat er steeds meer samenwerking komt met andere organisaties die daar werkzaam zijn. Er worden schoolprojecten opgezet, werkgelegenheidsprojecten worden opgestart. We zien dat God werkt door alles heen, dat er een nieuwe generatie opstaat die bezig is om vanuit hun geloof Roemenië te veranderen. Natuurlijk gaat het ons allemaal veel te langzaam, wij zijn mensen van het directe resultaat, we hebben niet zoveel geduld en lange termijn denken is niet zo ons ding. Daar hebben we gezien dat zij niet denken in resultaat, maar in volharding en verhoring. Er gebeuren hele mooie dingen, hoe klein soms ook, maar ze zijn er. Er is nog een lange weg te gaan en ons gebed en onze bijdrage in welke vorm, zal dan ook hard nodig blijven.

Volgend jaar gaat er weer een klusgroep richting Roemenië. We hopen dan alle drie de appartementen op te leveren, waarna we ons gaan bezighouden met het vernieuwen van het dak. Ook daar zijn weer mensen voor nodig en is uw en jouw financiële bijdrage onmisbaar. Dank aan alle mensen die deze klusreis hebben mogelijk gemaakt. Weet dat de mensen in Roemenië u zeer dankbaar zijn. Lees voor uzelf nog maar eens Mattheüs 25:31-46. Wellicht helpt u dat over de drempel om ook een keer mee te gaan of om dit mooie werk te ondersteunen.

Met vriendelijke groet (namens de hele Klusgroep),

Jan van Cappellen

Lege zaal

Jammer dat de zaal niet meer vol zit.
Volle zaal met smoezelige kindertjes, zwangere vrouwen, tiener moeders, wangen met lijmresten, hongerige tieners, onverzorgde baarden, een odeur van lijm en ongewassen lichamen, het zoemen van een tondeuse.

Dat waren de begin jaren van Coming Home!. 20 tot 30 bezoekers per dag met uitschieters naar 70. Indrukwekkend voor Nederlandse bezoekers, geweldig om mooie foto’s te maken en goede cijfers om te rapporteren in nieuwsbrieven. Hoe anders is het nu. Na de verhuizing en een ‘andere aanpak’ lijkt het niet meer zo indrukwekkend.

Veel bezoekers profiteerden van onze inloop programma’s. Zolang we dingen weg gaven waren we aardige mensen, als we een keer ‘nee’ zeiden werd er ruzie gemaakt. Verschillende jongeren met het profiel waarvoor Coming Home in beginsel is opgericht zitten in de gevangenis. Onder hen Ako, David, Fefe,Andras, Marian en Francisco. Enkele bezoekers zijn overleden waaronder vrij recent Joska. Jongens als Istvan en Gyuri hebben de kans gekregen om in het Roman Works project te werken maar kozen zelf voor het vrije leven zonder arbeidscontract. Victor (een dakloze) is opgenomen in een bejaardenhuis in Reghin nadat zijn benen zijn geamputeerd.

Met veel inspanning en wisselend succes probeert Petri (jonge) mannen aan het werk te krijgen. In autowasserijen, op boerderijen, bij fruithandels, in een plastic fabriek en vergelijkbare plaatsen. Dit kost veel tijd en geduld. Frustrerend is het als jongens het toch niet redden. Vaak gaat het fout als de salarissen zijn uitbetaald. Dan zijn de personen een paar dagen ‘onder de radar’. Vergelijkbare ervaringen hadden we bij Roman Works. Veel energie wordt er gestoken in het motiveren van mensen om niet bij ons te hangen maar om iets te doen met hun leven.

Een Nederlandse bezoeker zei pas: “Jammer hé, dat jullie niet meer zo’n grote zaal hebben waar al die mensen komen”. Het maakte me een beetje boos. Ik vroeg: “Jammer, voor wie? Voor jou, omdat je de armoede niet meer ziet? Het is niet ons doel om een volle zaal arme mensen te hebben. Dat kan iedereen, maak een pan met eten, laat de mensen weten waar je bent en morgen hebben we de zaal vol. Ons doel is een lege zaal. Iedereen aan het werk of onder een dak. Nu lijkt dat te lukken en dat is jammer?”

Helaas denken veel mensen (betrokkenen) wel zo. Geen mooie foto’s, geen zaal vol? Dan kijken we wel een project verder. Het school project van Baba en Betty loopt goed. Helaas kunnen we niet iedere keer Nederlanders meenemen naar de klas. Petri en Jeno bezoeken de jongens die aan het werk zijn. Regelmatige bezoeken ze door het hele land jongens in de gevangenis. Foto’s maken mag niet. De individuele aandacht om één persoon te veranderen vereist misschien wel meer tijd en inspanning dan het organiseren van een maaltijd voor 100 man.

Deze ontwikkeling maakt het lastig om het werk en de dagelijkse inspanningen die het Coming Home! team dagelijks levert onder de aandacht te brengen. Alle collega’s voelen zich geroepen mensen te helpen en hen te motiveren om te veranderen. Niet om hen vast te houden en te bevestigen in hun armoede. Onze programma’s zullen blijvend veranderen en natuurlijk willen we zoveel mogelijk mensen bereiken. Maar in alles is het niet het applaus van de wereld wat we zoeken, maar de overtuiging dat we doen waar God ons toe geroepen heeft. Mensen het koninkrijk van God laten zien en de genade, vergeving, liefde, hoop en vrede verkondigen die daarin te vinden is.

Daan

In gesprek met reisleidster Else Hagers

Binnenkort gaat er weer een enthousiaste groep jongeren naar Roemenië. Else Hagers, reisleidster van de groep, vertelt over de voorbereidingen, haar verwachtingen en haar motivatie om dit jaar de groep te begeleiden.

Wanneer ga je op reis, en wie neem je allemaal mee?
Zoals het er nu uit ziet vertrekken we op 8 juli richting Roemenië en op 18 juli hopen we weer terug te komen in Nederland. Dit jaar gaan we met een redelijk ervaren groep op reis, bestaande uit: Dirk-Jan, Stephanie, Tamara, Amber, Jan-Joost, Joni, Martijn en ikzelf.

Hoe ben je er toe gekomen om je aan te melden als reisleidster voor deze reis?
Het is nu precies drie jaar geleden dat ik voor het eerst met de bestuursreis meeging naar Roemenië, voor mijn maatschappelijke stage. Alles wat ik daar gezien heb en de mensen die ik leerde kennen hebben me diep geraakt. Het liet me ook niet los en ik wilde dolgraag meer voor de mensen betekenen en natuurlijk weer op reis. Ondertussen zijn we drie jaar verder, ben ik al drie jaar lid van de actiecommissie en ben ik ook meerdere malen terug geweest naar Roemenië. Op kamp maar ook voor andere bezoekjes. Dus toen dit jaar de aankondiging weer kwam voor de zomerreis wist ik al dat ik heel graag mee wilde. Deze keer dan als reisleider, dit is weer iets anders. Vorig jaar heb ik al een beetje kunnen oefenen als assistent-reisleider. Ik heb er alle vertrouwen in dat het gaat lukken en we er met z’n alle een mooie reis van zullen maken!

Weet je al hoe de reis er in grote lijn uit gaat zien? Hoe gaan jullie je voorbereiden?
Het zal dit jaar anders gaan dan voorgaande jaren. We zullen dit jaar in het inloophuis van Coming Home! verblijven gedurende de periode dat we in Târgu-Mures zijn. Het kamp zal plaatsvinden van 11 t/m 15 juli met een groep kinderen vanuit de klas die Baba en Betty. Dit zal ergens in de buurt zijn van het plaatsje Sovata. In tegenstelling tot voorgaande jaren hebben we wat meer voorzieningen in dit kamphuis (denk aan elektriciteit en stromend water, iets wat hiervoor ontbrak). Op het kamp zelf zullen we van alles met de kinderen gaan doen. Leuke dingen zoals spelletjes, maar we zullen ze ook verhalen vertellen over God en ze van alles proberen te leren over Hem, zodat de kinderen, als de tijd rijp is, voor Hem zullen kiezen. We bereiden ons voor door de activiteiten die we op kamp willen gaan doen alvast te plannen vanuit Nederland. Zodat we in Roemenië alleen nog maar de benodigde spullen eventueel hoeven te kopen en in te pakken om vervolgens op kamp te gaan.

Wat zijn je verwachtingen voor deze reis?
Ik verwacht dat dit weer een hele leuke reis zal worden, maar wel anders dan de jaren hiervoor. Een andere verblijfplaats in Târgu-Mures, een ander kamphuis, maar ook weer deels een groep ‘nieuwe’ kinderen. Hier kijk ik wel naar uit, om hen te leren kennen om vervolgens de kinderen te kunnen geven wat ze nodig hebben.

Wat zal er zeker niet ontbreken in je koffer?
Als ik heel eerlijk ben is er niet echt iets wat perse mee moet naar Roemenië, naast gebruikelijke dingen zoals kleding etc. We gaan daar immers heen om kinderen een geweldige week te kunnen geven, daar hebben we niet veel materiële dingen voor nodig. Als we onszelf, God, een goed humeur en een open houding hebben moet dat wel lukken! Maar wat toch wel heel fijn is om bij me te hebben zijn mijn bijbel en de reismap (met alle gegevens van de deelnemers, de planning, liedjes en stukjes voor de stille tijd).

Rozsika

Kent u Rozsika nog? Zij was een jonge prostituee die verbleef in het treinstation, aan lijm verslaafd. Vier jaar geleden kwam zij naar ons inloopprogramma. Soms was ze zo verdoofd dat ze in haar broek plaste, had ze lijm over haar hele gezicht met een verschrikkelijke lichaamsgeur om haar heen.

Twee jaar geleden raakte ze zwanger. In plaats van het kind te verwaarlozen, zorgde ze er heel goed voor. Ze was vastbesloten en heel trots als ze met haar kindje kwam. Toen wij veranderden van locatie, kwam ze niet meer naar het inloopprogramma.

Als u haar nu zou tegen komen, zou u haar niet herkennen. Het is een verzorgde vrouw geworden met een prachtige glimlach! Ik heb haar opgezocht. Ze woont nu met haar man en dochter van 2 in een goede buurt in plaats van de zigeunerwijk. Ze huren een woning en zorgen goed voor zichzelf. Het dochtertje ziet er schoon, gezond en vrolijk uit.

Inmiddels is ze twee jaar vrij van het lijmsnuiven en ze is geen prostituee meer.Ondanks dat we geen contact meer met haar hebben in de programma’s, laat God haar niet los. Het is fantastisch om te zien hoe iemands leven kan veranderen. Wilt u voor hen bidden?

Werk aan de winkel

We proberen voortdurend om positieve input te geven in de levens van de mannen en jongens die naar het inloopprogramma komen, zodat ze leren wat er nodig is om voor jezelf te zorgen.

In de laatste maanden hebben de jongens geleerd de grond om te spitten en er vervolgens tomatenplantjes en stekjes zwarte bessen te poten. Ze hebben de druiven gesnoeid. We leerden hen ook hoe zij hun kleding met de hand moeten wassen. Geen wasmachine is geen reden om er niet verzorgd uit te zien. Zo laten we hen hun kleding eerst een dag in een teil weken en de volgende dag wassen ze het met zeep en wordt het in de zon gehangen om te laten drogen.

Verder wordt de jongens geleerd hoe je voor een huis en zijn omgeving zorgt, door het gras te maaien en met een verfkwast alles een beetje bij te verven. Het lijken misschien hele simpele dingen, maar tegelijkertijd kunnen we een band met deze jongens opbouwen en doen ze daarbij iets nuttigs. En alle dagen dat ze komen wordt afgesloten met een lekkere maaltijd.

Facebook

Website

Vanuit een christelijke levensovertuiging biedt Stichting Coming Home! hulp aan de allerarmsten in en om de Roemeense stad Tirgu Mures. Wij geloven dat het verkondigen van het evangelie van Jezus Christus en het bieden van humanitaire hulp 'hand in hand' gaan. Stichting Coming Home! genereert haar inkomsten uit giften en donaties. De stichting is aangemerkt als ANBI waardoor giften en donaties fiscaal aftrekbaar zijn. Wij hebben uw steun hard nodig om dit werk voort te zetten. Helpt u mee? Uw gift is meer dan welkom!

Stichting Coming Home!
Postadres: Chopinstraat 61
2901 EC Capelle aan den Ijssel
Telefoon: 010-4423062

voorzitter: info@stichtingcominghome.nl

Rekeningnr:
Nl51 RABO 0335 794 319
Kvk nummer: 24392814
Uw gift is meer dan welkom!

This email was sent to <<Email adres>>
why did I get this? unsubscribe from this list update subscription preferences
Stichting Coming Home · Hofje van Gratie 18 · Krimpen aan den IJssel, 2926 RD · Netherlands