Editie 38 | Verwondering

4 juli 2017 | Editie 39 | Verwondering

“When a man gives his opinion, he's a man. When a woman gives her opinion, she's a bitch.”

-Bette Davis

"Waar zijn de vrouwen in de hophop gebleven?" Een magazine over hiphop met de focus op vrouwen, Outslick. Is zo'n specifiek blad vandaag de dag echt nog nodig? En waarom dan? Hoe zit het eigenlijk met de positie van de vrouwelijke hiphop artiesten in ons kikkerlandje?

COLUMN #1: "ZOMER." De eerste column van 1 van onze nieuwe columnisten, Saskia Soe. Ze schrijft over de zomer ofwel een nat geluk. Want ja er bestaat ook de verwondering over het alledaagse. Datgene om ons heen. Een prachtig stuk, waar je je zelfs over kan blijven verwonderen.

Lotte Dale
Elke week een ander thema, elke week een nieuwe foto van onze TittyMag, Fotograaf Lotte Dale. Deze week het thema: Verwondering

Woman. Verwondering. Dit woord bevat dat ene kleine belangrijke woordje al: 'wonder'. Een wonder is een ander woord voor een mirakel of iets bijzonders. En die betekenis is voor iedereen anders. Een wonder kan de geboorte zijn van een kind, maar ook de zonsondergang, die met al haar rode gloed overloopt in de donkerblauwe zee. Je kan een wonder zien in het net op tijd halen van de trein, maar ook in op tijd afkrijgen van al je werk.

Verwonderen doen we allemaal en allemaal op ons eigen niveau. Alleen is je jezelf verwonderen dan altijd op het moment dat je geconfronteerd wordt met een mirakel? Of zijn alle momenten in ons leven, dat we onszelf verwonderen over iets, al kleine mirakeltjes en realiseren we ons dat niet voldoende?

De ene keer ervaar je bewust die verwondering, maar de andere keer helemaal niet. Hoe zit dat? Moet dat moment eigenlijk altijd zo speciaal zijn? De ene keer verwonder je je over iets kleins en de andere keer over iets groots. Elk moment zouden we moeten zien als een wonder, of het nou groot of klein is, maar dat realiseren we ons misschien wel te weinig. En daarover mogen we ons best allemaal eens verwonderen.

Waar zijn de vrouwen in de hiphop gebleven?

Hiphop een mannen business? Of is dit het al lang niet meer? Of is dat het überhaupt nooit geweest? OutSlick laat zien dat de vrouw terugslaat! Het is een magazine waarin de vrouwen in de hiphop industrie centraal staan. Is hiphop wel een mannen business? De bedenkers van het blad laten zien, dat het dat allesbehalve is.. TheTitty ging in gesprek met de girls van Outslick Magazine!

TheTittyMag: Een magazine over hiphop met de focus op vrouwen... Wat waren de eerste reacties op jullie blad, Outslick?
Outslick Magazine: We kregen zoveel goede reacties uit diverse hoeken vanuit platenlabels tot de artiesten zelf zowel mannelijke als vrouwelijke artiesten. Zo gingen we naar een concert van Akua Naru in Rotterdam en we wilden haar zo graag interviewen na het concert. We waren bang, dat het niet zou lukken, maar ze reageerde zo ontzettend positief en voor we het wisten stonden we met haar backstage. Ze drukte ons op het hart, dat het zo ontzettend van belang is, dat dit blad er nu komt voor vrouwen in de hiphop.

TTM: Hoe belangrijk is een hiphop-blad voor vrouwen in Nederland?
OM: We verbaasden onze zo, want waar is de aandacht en erkenning voor de hiphop- industrie? We hadden eerst veel gesprekken met onze omgeving hierover en merkten hieraan dat we moesten doorpakken hiermee. Nu zijn we een team van 5 vrouwen en hebben we de afgelopen jaren veel onderzoek gedaan naar vrouwen in de hiphop. Het is van belang voor jonge meiden en hen een goed voorbeeld te bieden. Hiernaast willen we ouderen een nieuwe kijk geven op de hiphop- industrie. We hebben expres mannen en vrouwen geïnterviewd zoals de artiesten I Am Aisha, Fresku, Zwart Licht. Dit deden we, omdat we verschillende invalshoeken wilden hebben voor dit onderwerp. Het gaat om vrouwen binnen de industrie met een feministische invalshoek, maar het belangrijkste is die realisatie bij zowel mannen als vrouwen.

TTM: Wat is volgens jullie de oorzaak, dat die vibe zo heerst?
OM: Toen hiphop begon in de jaren 70/80 had je veel dancebattles, graffitti en dans waarin de mannen een grotere rol dan vrouwen speelden. Het begon als een ware machocultuur en later kreeg je belangrijke hiphop vrouwen als Lauryn Hill en Missy Elliott. Nog steeds is dit niet gelijk getrokken. Nu pas merk je publiekelijk meer erkenning van de vrouwen.

TTM: Wat zijn jullie conclusies als je kijkt naar vrouwen in de hiphop anno nu in ons land?
OM: Die vrouwen zijn er zeker, maar onder de radar. Het lijkt alsof er maar steeds 1 plek is voor een vrouw binnen de scene. Veel vrouwen en jonge meiden haken eerder af, omdat ze denken dat er geen ruimte is voor ze. Wij willen laten zien, dat die er zeker wel is en ze juist ervoor moeten gaan. Er lijkt soms concurrentie onderling, terwijl wij ze juist willen laten inzien dat ze moeten samenwerken om elkaar een podium te geven en niet hoeven te concurreren.

TTM: Maar moet je perse kiezen tussen power woman en kwetsbaar als vrouwelijke artiest?
OM: De combinatie kan zeker. Ik geloof juist, dat hiphop die combinatie nodig heeft, want het is een harde wereld en ook veel artiesten willen veel zelf doen. Je wilt als artiest kracht laten zien met een zekere kwetsbaarheid en eerlijkheid. Die oorsprong van hiphop is die combi en meer dan andere muziekstromingen als indie bijvoorbeeld. Ze willen juist dat verhaal overbrengen.

TTM: Schrokken jullie ergens van tijdens het houden van de interviews?
OM: Ik verbaasde me vooral hoe sommige mannen onderscheid maakten tussen vrouwen en ho‘s. De visie van de mannen op de vrouwen in de industrie klopt soms zo niet. Veel mannelijke artiesten vinden, dat vrouwen kwetsbaarheid kunnen toevoegen aan een nummer alleen merk je dat dit ook een kanttekening heeft. Dat vrouwen niet een sterke rol in hun ogen kunnen aannemen en dus volgens hen alleen maar kwetsbaar moeten zijn in de muziek.

TTM: Hoe merk je die erkenning nu?
OM: Platenmaatschappijen tekenen meer vrouwelijke artiesten zoals Top Notch. Hiernaast zie je veel meer vrouwelijke artiesten belangrijke internationale muziekprijzen winnen en meer geprogrammeerd op festivals. Er staat een nieuwe generatie op, die daar verandering in wil brengen. Er lijkt wereldwijd meer behoefte te zijn aan het voor elkaar opkomen en het krijgt meer betekenis.

TTM: Zijn jullie eigenlijk optimistisch over de toekomst van vrouwen in de hiphop?
OM: Jazeker na dit onderzoek en ons magazine eraan komt. In andere landen als Amerika zijn ze wel al veel verder als je kijkt naar vrouwelijke hiphop- artiesten als nicki Minaj. Er zijn al veel grote identiteiten daar en in Nederland heb je dat nog niet, maar wij lopen wel voor als landen als bijvoorbeeld Frankrijk. Artiest Fresku zei bijvoorbeeld, dat Nederland veel kopieert vanuit Amerika, maar hij vond dat we meer een eigen identiteit konden creëren. We zouden meer ons eigen geluid moeten ontdekken als vrouwen. We merken, dat iedereen zo positief reageert ook door mannen uit de industrie. Dit hele concept is er nog niet in Nederland en dit is een goede eerste stap op nationaal gebied. Er komen steeds meer vrouwen, die gewoon ervoor uit durven te komen, dat ze vrouw zijn, maar ook hard durven te zijn. Onze generatie lijkt meer lak te hebben aan het vasthouden van clichébeelden. Hiernaast heb je jong aanstormend talent van vrouwen, die het podium durven te claimen en te pakken.

TTM: Wat willen jullie bereiken?
OM: Ik hoop, dat we met Outslick een movement kunnen starten waardoor we uiteindelijk voor meer acceptatie kunnen zorgen.Daarnaast hoop ik, dat vrouwen onderling toffe dingen zelf willen maken en elkaar willen helpen. Zodat we samen 1 sterke beweging kunnen worden als vrouwen veel meer samenwerken en elkaar meer gunnen.<

Illustratie door Tittygirl Gerdien van Halteren (@thisis_gary)

SASKIA SOE COLUMN #1: ZOMER/ NAT GELUK

De zomer is al even bezig, en het lijkt alsof we de mooiste zonnestralen in de lente hebben achtergelaten. Alomvattende miezer teistert mijn gladgestreken krullen, terwijl ik tevergeefs de wereld afbaken met de rode gloed van mijn trouwe Knirps.
Op weg kijk ik om me heen.

De Rotterdamse Parade ligt er grauw bij, verzonken in het modderspoor van de bouwtrog waar Boijmans’ annex zal komen te staan, en de polychrome tenten verraden spottend hoe geanimeerd het had kunnen zijn. M’n onbekende metgezellen op de stoepen en straten vormen mengelmoezen van tegenstrijdigheden; regenjassen met zonnejurken, zomerse vertraging op een verdekt terras tegen de versnelde pas van degene die zich onbevreesd, of onwetend, (of optimistisch?), met een zonnebril gewapend heeft tegen de indringende nattigheid.

La tristesse dat Nederlandse zomer heet kennen we, en woorden worden weer niet gespaard om haar door de mangel te halen. Toch loop ik hier, alsof ik net de Zevende Hemel betreed, op wolkjes en verliefd op de zomer, en op alle mensen om me heen. De rode gloed boven mij vermengt zich met de grijze tonen om me heen tot een rozig perspectief, en ik zie de wereld zonnig. Wanneer een jonge vent bijna zijn telefoon verliest tussen een vlonder, terwijl hij zich in kronkels wringt om meerkoet grut vast te leggen, loop ik warm; voor de mens die vol overgave het risico neemt voor iets waar de meesten strak aan voorbijlopen. Dan komen twee puberende patsers op me af en ik hoor net genoeg van het gesprek om op te vangen dat ze in elkaars vertrouwen een intieme kwestie bespreken, en het vertoon van menselijkheid dat afsteekt tegen hun uniforms, van omgedraaide petjes en strakke spijkerbroeken, verbroedert me met hen. Een jonge vrouw op een oude racefiets snelt me rustig tegemoet, en wijst me op m’n glimlach door ‘m aan me te retourneren met de hare. Laat het nou net zo zijn dat ik alleen de vriendelijkheid tref - hoffelijkheid heerst, ik maak makkelijk een praatje en ik kan niet anders dan me er zinderend gelukkig door te voelen. Zo is de zomer toch tastbaar.

Dat gelukkige gevoel komt me niet altijd vanzelf, en ik vraag me af of de omheining van de Knirps, als een goedgemutste oogklep fungeert. Misschien zie ik de narigheid even niet, want dat valt buiten beeld. Maar misschien mag dat ook wel even, als de zomer al genoeg nattigheid te verwerken geeft.<

by yuschav.deviantart.com

De broer van Roos

We'll zee

Zijn er

walvissen,

of nie?

Geen idee,

whale

see.

There is more where this came from!
In gedichten van @debroervanRoos aka Tim Hofman.
Die vind je hier

Iedere week The Tittymag in je mailbox? Dat kan! Meld je aan op thetittymag.com. Heb je op- en aanmerkingen, ideeën, inspiratie en wil je graag bijdragen aan The Tittymag? Mail ons dan op thetittymag@gmail.com.

Deze nieuwsbrief is samengesteld door Cathelijne Blok, Lotte Dale, Marleen Staal, Fannie van Holsteijn, Saskia Soelaksana en Lizette Pellikaan. We willen Olivier van Kuyen, Raymond van Mil, Gerdien van Halteren en Tim Hofman duizend maal danken voor hun hulp om deze negendertigste editie zo awesome te maken.