|
|
|
|
Slagers herontdekt
Museum Slager steekt zich van 28 augustus tot en met 7 september 2017 helemaal in het nieuw. Bovendien ondergaat het historische pand waar het Bossche kunstenaarsleven tussen 1860 en 1990 wordt getoond, een gedegen opknapbeurt. De muren, plafonds en kozijnen krijgen een frisse kleur. De belichting wordt aangepast en waar nodig vernieuwd. De ontvangstruimte wordt zo ingericht, dat de bezoeker zich direct thuis voelt in ons unieke en historische gebouw in hartje ‘s-Hertogenbosch. Na deze periode laat het museum in een mooie, nieuwe opstelling de rijke collectie van de acht schilders van de familie Slager in zijn volle glorie zien.
Veel werken waren in de laatste jaren zelden te zien. Alle schilderijen in het museumdepot werden daarom in de voorbije maanden opnieuw bestudeerd en waar nodig gerestaureerd. Het museum verwierf enkele bijzondere aanwinsten, evenals prachtige exemplaren die het in bruikleen nam.
Van groot tot klein kan de bezoeker na de heropening tot en met eind 2020 volop genieten van de vele bijzondere kunstwerken in het vernieuwde museum. Vanaf de ontvangst tot de laatste zaal krijgen de vele schilderijen, tekeningen en etsen van alle schilders van de familie een eigen plek. Met toegankelijke informatieteksten kan de bezoeker zich na de heropening gemakkelijk oriënteren. Hij/zij kan de kunstwerken van de familie Slager opnieuw ontdekken!
Portretten, landschappen, interieurs, genrestukken, stadstaferelen, bloemen en stillevens zijn er te kust en te keur. Vanaf de stichter van de schildersdynastie, Petrus Marinus, van Piet jr., Frans, Jeanette, Corry, Suze, Marie tot en met kleinzoon Tom. Ook werken van hun leerlingen en tijdgenoten zijn te bewonderen. Wat begon met de erfenis van de kunstwerken van de Slagers in bezit van de vrouw van Frans Slager en van de kleindochter van Petrus Marinus, is in meer dan veertig jaar uitgegroeid tot een prachtige, veelzijdige collectie.
Het museum blijft bovendien vier maal per jaar markante gastexposities organiseren: van tijdgenoten van de familie Slager tot hedendaagse kunstenaars. Museum Slager blijft met andere woorden een inspirerende culturele toplocatie in de Brabantse hoofdstad.
De schilders, de oprichtster van het museum en een inkijk in het familiehuis
|
|
De familie verbeeld
In de eerste zalen krijgt de bezoeker een introductie van de familie. Wie waren de Slagers? Wat is er zo bijzonder aan hen? Hoe zag hun leven eruit? En hoe zag ’s-Hertogenbosch eruit, als stad met zijn inwoners, en de omgeving? Hoe gaven ze hun indrukken ervan in hun kunstwerken weer? In de zalen daarna kunt u aan de hand van de getoonde werken door ’s-Hertogenbosch en zijn omgeving wandelen. Ook ontmoet de bezoeker er tijdgenoten en leerlingen van de Slagers.
Petrus Marinus Slager (1841 ’s-Hertogenbosch ‒ 1912 ’s-Hertogenbosch) is de eerste van de schildersfamilie die de bezoeker uitgebreid kan bewonderen. Vanaf zijn 14e jaar volgt hij met enkele onderbrekingen kunstonderwijs aan de Stadsacademie voor teken- en schilderkunst, die van koning Willem I later het predicaat ‘Koninklijke’ kreeg. Hij vervolgt zijn opleiding in Antwerpen en wint meerdere koninklijke medailles voor tekenen. Vanwege familieomstandigheden moet hij zijn opleiding vroegtijdig afbreken om terug te keren naar zijn geboortestad. Daar krijgt hij een vaste aanstelling aan de Koninklijke Stadsacademie. Door zijn grote gedrevenheid en beheersing van het ambacht is hij een uitstekende en inspirerende docent voor vele, later befaamde leerlingen. Ook geeft hij les aan zijn vier schilderende kinderen Piet jr., Frans, Jeanette en Corry.
Petrus Marinus is een veelzijdige schilder en tekenaar. Zijn grootste liefde en kundigheid vindt hij in het schilderen van portretten. Daar specialiseert hij zich in en hij is er in zijn tijd een belangrijke Brabantse vertegenwoordiger van. Daarnaast richt hij zich op figuur- en genrestukken. Een van zijn belangrijkste werken is Oud-strijders van Waterloo (1875) dat behalve een voorbeeld van een knap groepsportret ook een belangrijk historisch document is. Petrus Marinus ontvangt voor dit werk uit erkentelijkheid een gouden dasspeld van de broer van koning Willem III, aan wie het schilderij geschonken wordt. Het werk is een van de pronkstukken van het museum.
Oud-strijders van Waterloo
Piet Slager jr. (1871 ‘s-Hertogenbosch ‒ 1938 ’s-Hertogenbosch). Piet treedt in de voetsporen van zijn vader. Zo volgt ook hij cursussen aan de Koninklijke Stadsacademie en daarna aan de kunstacademie in Antwerpen, wordt docent Kunst in ‘s-Hertogenbosch en wil excelleren in de portretkunst. Begin twintigste eeuw neemt hij het stokje van zijn vader over met talrijke opdrachten voor portretten van bekende overheidsfunctionarissen in de Brabantse hoofdstad en omgeving. Zijn werk is net zoals dat van zijn vader trefzeker maar onder invloed van het impressionisme schildert hij met een lossere toets. Vooral in zijn stadsgezichten en landschappen is die invloed duidelijk aanwezig. Na 1916 maakt Piet zijn mooiste landschappen en beleeft hij zijn beste periode.
Piet blijft bijna veertig jaar verbonden aan de Stadacademie en onderwijst meerdere leerlingen die later bekend zijn geworden. Zijn zussen Jeanette en Corry, echtgenote Suze Velsen en neef Tom krijgen privéles van hem.
Piet Slager
Suze Slager-van Velzen (1883 Oostburg ‒ 1964 ‘s-Hertogenbosch) is onafhankelijk, optimistisch en zelfstandig. Ze trouwt op haar 33ste met haar tekenleraar Piet Slager jr. die dan 45 is. Ze staat bekend als een ondernemende en vriendelijke dame. Als lid van Arti et Amicitiae neemt ze in 1915 deel aan een expositie in San Francisco en krijgt daardoor internationale bekendheid. Ze voelt zich aangetrokken tot de Haagse School, getuige de vele schilderijen van landschappen. Na haar huwelijk verhuist Suze naar ’s-Hertogenbosch, maar al snel mist ze de natuur. Ze laat in Vught een klein atelier voor zichzelf bouwen, waar ze zich opnieuw door de nabije omgeving laat inspireren. Suze zelf zien we regelmatig terug op schilderijen van Piet Slager jr.
Suze Slager - van Velzen
Frans Slager (1876 ’s-Hertogenbosch – 1953 Meerhout, België). Frans is een geboren impressionist. Al jong zintuiglijk gestuurd door geuren en kleuren, is hij vooral een landschapsschilder. Hij verwerft een beurs van het Koninklijk Huis om in Gelderland aan de zuidelijke Veluwezoom te gaan schilderen, het Nederlandse Barbizon genoemd. Tijdens een reis door Frankrijk kan hij het echte Barbizon bezoeken. Hier vindt hij zijn eigen stijl. Wanneer zijn financiën het toelaten, gaat hij reizen. Naar Parijs, Venetië en Florence. Aan de kunstacademie in Antwerpen bekwaamt hij zich in landschappen en dieren. Het indrukwekkende, grote doek Werkpaarden aan de dokken van Antwerpen getuigt van zijn artistieke begaafdheid.
Na zijn studie maakt hij talloze Brabantse en Kempische landschappen en dorpsgezichten. Ook de St. Jan schildert hij vele malen. Hoewel niet katholiek heeft hij een fascinatie voor deze kathedraal als kunstwerk en als deel van het landschap. Zijn liefde voor de natuur brengt hem ertoe betrokken te zijn bij de oprichting van de Stichting Het Brabants Landschap.
Werkpaarden aan de dokken van Antwerpen
Marie Slager-van Gilse (1891 Baarle Hertog – 1968 Turnhout, België) is een Belgische burgemeestersdochter die met haar voormalige leraar Frans Slager trouwt. Ze legt zich toe op aquarellen, en ontwikkelt, onafhankelijk van haar man een eigen stijl. Haar grootste inspiratiebronnen zijn bloemen, planten en de natuur in het algemeen. Ze is veelzijdig. Ze huldigt een spreuk die op de zonnewijzer van hun landhuis in de Belgische Kempen is gemetseld: ‘Zooals de zon de bloemen kleurd, zoo kleurd de kunst het leven’. Een gedachte die terug te zien is in veel van haar werk.
Marie is de initiatiefneemster voor oprichting van een Frans Slager Museum. Uit dat initiatief groeit in 1968, met behulp van Suze Bergé-Slager, haar man Hein Bergé en andere betrokkenen, het huidige Museum Slager. Een maand na de oprichting sterft Marie door een auto-ongeluk.
Marie Slager - van Gilse
Jeanette Slager (1881 ’s-Hertogenbosch – 1945 Vught) is het zevende kind en de derde dochter van Petrus Marinus, de eerste dochter die in de kunst gaat. Zij schildert haar hele leven bloemstillevens. Ze kan niet naar de kunstopleiding omdat in haar tijd meisjes nog niet worden toegelaten. Van 1902 tot 1912 neemt Jeanette elk jaar deel aan de verkooptentoonstellingen in het Veluwse Renkum. Een bekende Haagse kunsthandel toont haar werk aan belangstellenden. Koningin Emma koopt op een expositie tot twee keer toe een schilderij van haar. Een veelgenoemd en bekend werk uit die tijd is Rode Geraniums. Ze woont tussen 1916 en 1922 in Den Haag, en keert dan terug naar Brabant. Ze vestigt zich in Vught.
Rode Geraniums
Corry Slager (1883 ’s-Hertogenbosch – 1927 Magelang, Nederlands Indië) is de vierde dochter van Petrus Marinus. Zij krijgt les in het schilderen en tekenen van haar vader en haar broer Piet. De werken van broer Frans aquarelleert ze na in een schetsboek. Corry wordt een begaafd aquarellist met een superieur talent. Op haar 24e is ze bekend. Ze wordt graag gezien op tentoonstellingen en verkoopt met succes haar bloem-aquarellen. Ook van haar koopt Koningin Emma een werk. Haar werk wordt als fijner en subtieler bestempeld dan dat van Jeanette. Na haar huwelijk met de ingenieur Louis van Dam in 1916 vertrekt Corry naar Nederlands Indië. Ze pakt haar schilderwerk direct weer op en heeft veel succes: bloem-aquarellen en werk in olieverf. Ze maakt zich geliefd met haar Indische genre, zoals Wajang Golek-scènes en plaatselijke markttaferelen. Helaas sterft Corry op 43-jarige leeftijd aan een ernstige ziekte.
Corry Slager
Tom Slager (1918 Batavia, Indië – 1994 Californië, VS) is het enige kind van Hein Slager en Willy Cordes en een kleinzoon van Petrus Marinus en van de schilder/fotograaf Carel Cordes. Het schilderen zit hem van twee kanten in het bloed! Hij is ‘de zwerver’ van de familie, hij wil de wijde wereld zien. Samen met zijn vriendin en latere vrouw Joop van der Linden trekt hij er in hun caravan op uit: door Europa en later ook tijdens lange zwerftochten door Amerika, vooral Californië waar hij erg van onder de indruk is. Per land krijgen zijn werken een andere sfeer of ‘toon’. In zijn werk is de impressionistische stijl te herkennen, toch noemt hij zichzelf niet zo: ‘Ik prefereer zelf de term neo-impressionisme omdat ik met alle respect niet ben blijven steken in de negentiende-eeuwse impressionistische opvattingen: al mijn inspanningen als kunstenaar zijn gericht op het vechten met licht en kleuren om iets nieuws toe te kunnen voegen, niet op het herhalen van eerder kunstopvattingen’.
Tom Slager
|
|
|
De stad verbeeld
De Brabantse hoofdstad en zijn omgeving komen in een eigen zaal tot bloei. In de stad zijn de meeste familieleden geboren en zij verbleven er lange tijd. In en rond de stad vinden zij hun inspiratie voor hun schilderdoeken en tekeningen. Aan de hand daarvan kan de bezoeker zien hoe in hun ogen en die van enkele tijdgenoten ‘s-Hertogenbosch en andere delen van Noord-Brabant eruit ziet.
De inrichting van deze zaal is als een ‘stadswandeling’ aan de hand van schilderijen van de Slagers en van enkele stads- en tijdgenoten. De route leidt de bezoeker langs Het Kruithuis van Piet jr. naar De Buitenhaven van Carel Cordes en zo verder, richting de St. Jan.
Het Kruithuis van Piet Slager jr.
|
|
Leerlingen, tijdgenoten en hedendaagse kunstenaars
Een groot aantal tijdgenoten is directeur, docent of medeleerling van enkele leden van de familie Slager, zoals Petrus Marinus, Piet jr. en Frans, tijdens hun studiejaren aan de Bossche tekenschool, later de Koninklijke stadsacademie geheten. De ondersteuning die de familie Slager van koninklijke zijde krijgt, is zeer welkom en vruchtbaar. Na hun studiejaren onderwijzen Petrus Marinus en Piet Slager zelf op hun beurt leerlingen in de schilder- en tekentechnieken. Velen van hen zijn befaamde kunstenaars of zijn het later geworden: als schilder, tekenaar, fotograaf, beeldbouwer. Om enkelen te noemen: Pieter de Josselin de Jong, Herman Moerkerk en Carel Cordes. Ook van hen kan de bezoeker werken bewonderen.
Tijdens driemaandelijkse wisseltentoonstellingen kan de bezoeker kennismaken met de werken van leerlingen, stads- en tijdgenoten van de familie Slager. En ook van hedendaagse kunstenaars. Merendeels zijn dat figuratieve kunstwerken die direct of indirect aansluiten bij de veelzijdige en boeiende schilderijen, tekeningen en etsen van de leden van de familie Slager. Of die hun inspiratie vinden in het werk van deze familie of van andere stadsgenoten, zoals Jeroen Bosch, om een heel bekende ‘duivelse’ kunstenaar te noemen.
Herman Moerkerk: Haven met bastion en Boombrug
|
|
|
OPENINGSTIJDEN
Geopend dinsdag t/m zondag 13.30 – 17.00 uur
Gesloten op maandag en daarnaast op Eerste Kerstdag, Eerste Pinksterdag, Oudjaar, Nieuwjaar, Carnaval en Koningsdag
TOEGANGSPRIJZEN
Entree 7,00 euro
Kinderen tot 12 jaar gratis
Museumkaart gratis
MUSEUMSHOP
In het museum kunt u een vuistdikke catalogus met talloze afbeeldingen in kleur en ander materiaal over de familie Slager kopen. Ook vindt u er kopieën op kaartformaat van schilderijen van de familie Slager en ander boeiend materiaal over gerelateerde kunstonderwerpen.
VRIJWILLGER BIJ MUSEUM SLAGER
Een enthousiast team van 35 medewerkers zet zich op vrijwillige basis in voor ons museum. Vrijwilligers doen dienst als gastvrouw of gastheer, verzorgen rondleidingen of helpen bij andere activiteiten voor het museum. Wilt u ons team versterken? Neem dan contact op met ons.
|
VRIENDEN VAN MUSEUM SLAGER
Bezoekers die het museum een warm hart toedragen, kunnen voor € 30,- donateur worden. Donateurs zijn de vrienden van Museum Slager. Dankzij de bijdragen van onze vrienden kunnen wij de collectie uitbreiden, onderhouden en activiteiten en tentoonstellingen organiseren. Als vriend van het museum krijgt u bovendien:
• Gratis toegang voor twee personen tot het museum (jaarkaart)
• Persoonlijke uitnodigingen voor openingen van exposities
• Nieuwsbrieven die u op de hoogte houden van alle museumactiviteiten
Uw bijdrage van €30,- kunt u onder vermelding van ‘Vrienden van Museum Slager’ overmaken op de bankrekening van de Stichting P.M. Slager in ‘s-Hertogenbosch: (IBAN) NL66 FVLB 0225 2024 68. U ontvangt van ons een bevestigingsbrief met daarin tevens de jaarkaart voor gratis toegang voor twee personen tot het museum.
|
|
|
|
|
|
|
