|
Online verhalen vertellen is (g) een kunst
Verhalen vertellen ... iedereen heeft het er over. Want het zijn verhalen, niet praatjes, die ons raken. En het zijn verhalen die ons helpen om iets te leren, iets te begrijpen. Of doen denken dat we iets moeten kopen, want dat zit er vaak wel achter natuurlijk, al dat gedoe over 'storytelling'.
Zelf houd ik erg van foto's. Offline, of online. Met foto's kun je geweldige verhalen vertellen. Als het althans goede zijn, zoals de foto's die mijn vriend Thatcher maakt. Zelfs een stilleven kan dan emotie opwekken.
De New York Times doet dat heel slim, het gebruik van foto's en video gecombineerd met tekst. Informatief. Ik zag dit verhaal over olympisch atlete Simone Biles nog voor dat 'onze' Sanne haar versloeg. En wist dus al wat haar bijzonder maakte. Des te knapper van Sanne, maar da's een ander verhaal.
De New York Times maakte jaren geleden al furore met het beroemde verhaal 'Snow fall', over een lawine. Nu, 4 jaar later, zie je daar elementen van terug in die serie interactieve verhalen over olympische sporters. Ik weet het niet, maar het zou me niet verbazen als de mensen die uiteindelijk dit verhaal voor de NOS maakten, daar iets mee te maken hebben. Hoewel iets minder glad uitgevoerd ;)
Natuurlijk is de NOS ook aan het verkennen hoe je op een andere manier verhalen vertelt. In dit verhaal zie je grappige interactieve elementen.
Maar je hoeft niet zo moeilijk te doen om online ook in tekst goede verhalen te vertellen. Althans, je moet wél moeilijk doen. Maar het hoeft niet technisch. Dit verhaal over vertalen vertellen van een meesterverhalenvertelster is een een verhaal op zich. (ik ben het overigens niet helemaal met haar eens. hoef je haar niet te vertellen, dat weet ze al) Eigenlijk is ieder blogartikel op Kitty's blog een prachtig verhaal. Waarvan sommige je tot tranen toe bewegen. Want het zijn verhalen. Maar wel echte.
Misschien is dat wel de clou van succesvolle online verhalen. Dat ze echt zijn. Of dat we denken dat ze echt zijn en nooit ontdekken dat het niet zo is. Of dat we heel duidelijk weten dat het niet echt is.
Ik las vorig jaar dit artikel (lang! moet ook kunnen, als je verhalen vertelt). Het gaat over verhalen vertellen op Instagram. Door de foto te combineren met het verhaal. Eigenlijk wat de mooiste Instagram account, Humans of New York, ook doet.
Verhalen vertellen, echte verhalen van en over echte mensen, in het hier en nu, is de reden dat ik voor Snapchat viel. Keihard. Mensen die gevoel hebben voor verhalen vertellen en een beetje hun best doen met Snapchat, kunnen ongelofelijk waardevolle verhalen maken. Ook al zijn ze na 24 uur weer weg - ongelofelijke commitment vraagt dat!
En als ik gewoon mooie video's wil kijken, dan ga ik even op bezoek bij Casey. Hij verslaat zijn dag op video, zoals deze. Iedere dag. En hij is ook een meesterverhalenverteller.
Misschien maakt dat wel een meesterverhalenverteller. Niet dat je het kán, maar dat je het doét.
Verhalen vertellen gaat eigenlijk over de moeite nemen om je in de ander te verplaatsen en te bedenken hoe je iets over kunt brengen.
Kunnen jij en ik ook. Goed voornemen.
|
