Copy
10 oktober 2016 | Editie 1 | Visie
Het enige wat erger is dan blind zijn, is wel zicht hebben, maar geen visie. 
- Helen Keller

 
'Mannen hebben niet veel om trots op te zijn'
De vrouwen achter The Titty Mag voelen Maxim Hartman aan de tand over zijn visie op mannen, vrouwen en de verhoudingen tussen sekse. En leren ze meer over het imposter syndroom, hormonen en waarom Hartman de laatste tijd zoveel smooties en kittens deelt op twitter. 
“When they Vogue, they slay with confidence”
Een interview met Amber, the Mother of the House of Vineyard. Een dansgezelschap waar gender fluid is. Ze deelt haar visie op de wereld en hoe ze in haar 'house' een perfecte micro- kosmos van de samenleving  probeert te creëren waar haar dansers zichzelf kunnen zijn.
Lotte Dale
Ze wil haar blik op de wereld met jou delen. Ze lijkt kwetsbaar, maar is tegelijkertijd krachtig en zelfverzekerd. Door te observeren neemt ze de wereld waar, waarna ze haar eigen visie vormt. 

Woman. Denk je wel eens na over wie jij bent, wat jouw rol is in deze maatschappij, over hoe we ons verhouden ten opzichte van elkaar? Dat wij, als vrouwen, dingen misschien heel anders zien? Dat wij ook met andere ogen worden bekeken vanaf de andere kant? 
Feminisme is dood en emancipatie voltooid. Toch? Maar we kunnen niet ontkennen dat onze visie op het leven, de wereld, onszelf, nog altijd verschilt. Dat we dingen anders ervaren en misschien ergens toch ook wel zouden willen verbeteren. En zelfs als we die ambitie niet hebben, niemand er ooit slechter van is geworden om ervaringen, meningen en visies te kunnen delen. Om zo ons blikveld te verruimen. Iedere week zullen we proberen onze en jouw ogen te openen voor een andere kijk op de alledaagse dingen die zo gewoon en ingesleten zijn dat we vergeten er vragentekens bij te zetten.

'Mannen hebben niet zoveel om trots op te zijn'
Maandag 19:48 - Bar Bukowski
Cathelijne Blok: ik hoop niet dat ie denkt dat het een avond hard bier zuipen wordt
Lizette Pellikaan: neeee, dat denkt ie toch niet echt he?

Als derde komt Lotte Dale binnen gewaaid, ze bestelt een witte wijn. Al snel shift het gesprek naar het vrouwelijke gehalte van de drankjes op tafel. Gember thee, spa rood en wijn. Wat zou 'ie daarvan vinden?
Maxim Hartman: Zo, wat drinken jullie? Wijn, thee. Thee? Ben je ziek?
Cathelijne blok: Ik heb griep
Maxim Hartman: Daar weet ik wel wat op.

Na dat de rum thee gearriveerd is mag het gesprek pas beginnen. De drie oprichters van de Titty Mag praten vanavond met Maxim Hartman over man zijn en zijn visie op vrouwen. Maxim is bekend van het programma Nog Meer Voor Mannen, een programma waarin hij de man helpt zijn plek weer terug te veroveren in de samenleving. De vrouwen worden te dominant, dus geeft hij hen tips en gaat de confrontatie aan tussen de man en vrouw. Ook schreef vanuit dat zelfde idee het boek de Nationale Vrouwenspotgids, waarin hij vrouwen vanuit liefde en bewondering bespot om zo voor zijn zwakkere geslacht op te komen.
 
Maxim bestelt zelf ook een witte wijn. Dat is natuurlijk helemaal niet gay, maar toch moet ‘ie zich vaak verdedigen bij andere mannen die op het moment van bestellen naast hem aan de bar staan.
MH: Ik vind dat zo bizar, dan zegt zo’n gast tegen me: 'He ben je homo, ofzo?'. Ik ben niet alleen een echte man omdat ik bier drink.
LD: Wil je dan niet stiekem toch een biertje bestellen?
MH: Nee, absoluut niet. Daar heb ik echt schijt aan.
LD: Ik zou dat misschien wel doen, om opmerkingen te voorkomen. 
MH: Dat is ook een typisch vrouwendingetje. Jullie zijn zo bezig met wat de rest van de mensen van je vindt. Ken je het imposter syndroom? Ik ken een vrouw en zij is echt super slim. Nu heeft ze net een nieuwe baan gekregen en ze moeten echt blij zijn dat ze haar hebben want zij is echt een heel groot talent. Nou, zei ze tegen me, ik ben zo bang dat ik door de mand val als ik daar ga werken. Ik zeg: hoezo, je doet dat met 2 vingers in je neus, joh. Dat vind ik zo gek, want ze is heel slim en goed gebekt maar ze voelt zich blijkbaar toch zo kwetsbaar. Hoezo?
LD: Ik las daar een boek over dat 80% van de vrouwen dat hebben
MH: Dat is toch echt ernstig?
LD: Ze hebben het idee dat als ze dingen moeten doen waarvan ze niet 100% zeker zijn dat ze het kunnen dat het voelt alsof ze frauderen en zich er doorheen bluffen.
LP: Dat ligt denk ik ook deels ten grondslag aan het feit dat vrouwen voor hetzelfde werk minder geld verdienen dan mannen. Dat wij aan de onderhandelingstafel zitten, een aanbod krijgen en dat dan accepteren omdat we niet inzien waarom we meer zouden moeten krijgen. We te bescheiden daarin zijn, of zoiets? 
LD: Ik doe dat! Ik zou nooit om meer durven vragen, nooit.
LP: Ik ook niet, ik heb dat gevoel dat ik dat niet zou verdienen. Ik vraag me dan echt af, waarom zouden zij mij meer geld moeten geven? Ik moet blij zijn dat ze mij willen.
MH: Dat is wel echt heel raar, he, wat je nu zegt. Dat je dan denkt dat je dat niet waard bent. Heb je dat wel door?
 
LP: Ja, maar dat is net zoiets als met vrouwelijke experts op tv. Je hoort vaak dat er te veel mannelijk experts bij talkshows zitten, maar dat komt ook omdat vrouwen veel minder snel ja zeggen op zo’n uitnodiging. Die zeggen veel sneller, ik weet daar niet zoveel van af of mijn kennis is te specifiekt voor zo’n breed gesprek. Mannen zeggen gewoon ja, ik kom. Ik kan over alles praten. 
CB: Vrouwen staan ook bij alles stil lijkt het. Als ik verhalen van vrienden en vriendinnen vergelijk die bijvoorbeeld artsen in hetzelfde ziekenhuis zijn lopen de ervaringen zo uit een. De vrouwen komen veel vaker verslagen terug na een dag werk, omdat ze bang zijn fouten te hebben gemaakt, geen nee hebben durven zeggen tegen extra werk en zo. Terwijl de mannen dit na de deur achter zich dicht te hebben getrokken dit helemaal van zich af laten glijden. Zij hebben veel meer een don’t care attitude. Terwijl de vrouwen zich constant de gebeten hond lijken te voelen. 
LD: Is dat misschien een reden waarom er ongelijkheid is? Omdat mannen harder voor zichzelf opkomen? En vrouwen het meer over zich heen laten komen?
MH: Het heeft ook heel simpel met hormonen te maken. De reden dat jij niet voor je zelf op komt is puur testosteron. Ik heb dat extreem veel, van jongs af aan al. Dus als ik in een onderhandeling zit of een ruzie, zeg ik snel: 'Hoezo praat je zo tegen mij of hoezo ben ik dat niet waard?'. En dan interesseert het me ook niet dat ik misschien die opdracht misloop. Achteraf blijkt trouwens vaak dat ik het alsnog krijg. Je moet ook gewoon accepteren dat je soms iets misloopt door je poot stijf te houden.
LP: Dat hoor je toch ook altijd van vrouwen die in transitie zijn naar man? Die hormonen krijgen. Dat ze dan ineens heel lekker slapen ‘s nachts, want ze liggen niet meer te piekeren over dingen. Je twijfelt niet meer over simpele dingen waar wij vrouwen misschien niet eens bewust van zijn dat we er over twijfelen. Daarom kunnen we denk ik wel heel hard roepen, of ik doe dat in ieder geval altijd, dat we  helemaal niet anders zijn dan mannen, maar dat is niet waar.
MH: Je bent wel anders.
LD: Ik denk juist dat we het onderscheid moeten maken, want je bent ook anders. Het is niet gelijk en misschien halen we in het feminisme de man te veel naar beneden. Of wijzen we te veel met een beschuldigende vinger naar hen als het gaat om die ongelijkheid. Dit fysieke aspect of verschil kunnen we niet ontkennen.
MH: Ik geloof gewoon niet in dit soort dingen, bij sollicitaties bijvoorbeeld, als je goed bent, als je bijvoorbeeld goed kunt rappen of sporten of managen of je heel creatief bent, dan maakt het in Nederland niet uit of je een man of een vrouw bent zolang ze geld aan je kunnen verdienen. 


Feminsme
MH: Maar waarom willen jullie eigenlijk een nieuwsbrief voor vrouwen schrijven?
LP: Omdat we het gevoel hebben dat bij een grote groep vrouwen feminisme zo’n vies woord is geworden en ze zich er daardoor niet tot aangetrokken voelen. Ik ook niet, ik heb juist het idee dat feminisme juist bestempeld dat we zo verschillen als vrouw en daar ben ik het niet mee eens. Maar dat maakt niet dat wij vrouwen niet een andere visie hebben op dingen en vinden dat alles al goed geregeld en eerlijk is. 
CB: En vandaag houdt jij ons een spiegel voor en willen we ook meer horen over jouw visie op de vrouw.
LD: Maar ook omdat jij je in de media natuurlijk heel uitgesproken profileert over mannen, vrouwen, de verhoudingen. Ook met je boek en zo. Daar lijken toch wel wat mensen boos om te worden?
MH: Mijn boek kwam op een gegeven moment bij een best wel chique boekhandel hier in Amsterdam te liggen en ik hoorde toen van m’n uitgever dat er een paar vrouwen die daar werkte moesten huilen toen ze hoorden dat mijn boek daar verkocht zou worden.
LD, LP, CB in koor: Echt? Niet! Huilen?
MH: Dat is toch waanzinnig?
LD: Ook wel bizar lijkt me om je te beseffen dat je dat te weeg brengt?
MH: Heel bizar. Ik liep laatst met een vriendin over straat en toen liep ons een stel tegemoet, een beetje een grove types zeg maar en die vrouw die wilde duidelijk wat tegen me gaan zeggen en ik dacht dat dat iets zou zijn over tv. Maar ze zei:  Ik ken jou wel en je je bent een vrouwenhater. Nou ik haat jou ook. Ik was echt flabbergasted en die vriendin waar ik mee was zei 'What the fuck is dit?'. Toen zei ik ook tegen haar: 'Zo heftig heb ik nog nooit mee gemaakt'.
LD: Vond je dat erg?
MH: Nee, ik vond het grappig. Een andere keer, tijdje terug, zat ik met een vriendin van mij in een veganistisch restaurant een smoothie te drinken maar buiten op het terras en toen kwam er gast langs en die stopt en zegt: 'Sorry hoor, maar zit jij van dat mannen programma, hier nou een smoothie te drinken met een wijf? Sorry hoor, ik moet hier echt van kotsen'. En dat meende ‘ie echt. Ik zat haar aan te kijken van 'Sorry, maar ik vind het tegelijkertijd heel grappig'.

LP: Maar dat roep jij wel op door wat je doet.
MH: Ja, het is niet m’n doel, het verbaast me serieus en het is niet zo dat mijn leven pas compleet is als ik zulke reacties krijg, maar ik vind het wel grappig. 
CB: Dit heeft ook te maken met het thema waarop jij jezelf heel duidelijk profileert.
MH: Dat klopt, ik moet daar misschien ook mee stoppen.
LP: Ja, want je hebt en dit programma en je publiceert dan ook zo’n boek.
MH: Ik heb het in me, dat komt omdat ik zelf heel erg op zoek ben naar wat mannelijkheid eigenlijk is. Dus dan vind ik het leuk om, ik kom uit een gezin met 5 vrouwen en de meeste vrouwen in mijn familie zijn redelijk dominant en ik ben daar zelf niet het slachtoffer van geworden maar ik heb wel heel veel mannen gezien die wel helemaal kapot werden gemaakt door die vrouwen.
CB: Grappig, lijkt me dat als je als man opgroeit tussen allemaal hele sterke vrouwen dan je daar dan misschien eerder naar zou zoeken dan je er tegen af zou zetten.
MH: Ik werd niet gepakt door ze. Omdat ik de jongste was en het kleine jongetje kreeg ik alle ruimte. Maar toen ik 7 was dacht ik echt al, zo ga ik me dus nooit laten behandelen door een vrouw. Zoals zij met mannen omgingen en met vrienden. Dan dacht ik dat kan echt niet. Mannen kunnen niet lullen dus die werden echt gevierendeeld. Dus dat is mijn persoonlijke reden. En ik kwam er achter dat hoe harder je doet, des te grappiger het wordt. En dat je daardoor een klein gedeelte die niet snapt dat het een grap is tegen je krijgt, dat is een prijs die ik wel wil betalen.
CB: Maar jouw ervaring is dus dat de man zwakker is dan de vrouw en niet andersom?
MH: Het heeft te maken met door welke bril je kijkt. Als ik wil kan ik overal bevestiging vinden van wat ik loop te verkondigen. Gedeeltelijk uit een soort marketingachtig idee, want dit werkt zo goed. Ik bind allerlei soorten mannen met dit soort uitspraken en ook vrouwen die ik leuk vind vinden dit grappig en het zorgt voor roering. Dus dat is voor mijn werk perfect.


Dominantie
MH: Als ik me als vrouw zo zou gedragen dan zou ik echt niet de positieve reacties krijgen die ik nu krijg.
CB: Dan zou je van het van mannen echt te horen krijgen. Die zouden echt zeggen: 'Jezus, wat een dom wijf'. En vrouwen zouden het dan ook niks vinden. Dominante vrouwen krijgen toch sneller de stempel bitch
MH: Ja, klopt en een dominante man is toch juist heel mannelijk.
LP: Die is de alfa, die is de winnaar. 
MH: Dat blijft gewoon kut. Maar de kunst is om de scheefheid in de maatschappij te signaleren en daar wat mee te doen. Alleen de rest er op gaan wijzen en er over zeiken, daar bereik je niks mee. Je moet een slag maken om je boodschap of je irritatie over zoiets vorm te geven. Dus in dat opzicht heb ik het dan ik beter gedaan dan een gemiddelde feminist, ik maak er een grap van. Als je er alleen maar over gaat zeiken dan haal je de angel eruit. Dan denkt iedereen namelijk: 'Jezus, doe niet zo zuur!'. Want of je het eens bent of niet met het punt dat ik maak, de meesten kunnen er altijd wel de grap van inzien. Dus misstanden moet je op een andere manier uitlichten dan alleen er beschuldigend naar te wijzen.
LP: Maar vindt iedereen dat of zijn het vooral mannen die dat  zeggen. Dat je zuur bent en zeurt als je een misstand aanwijst?
MH: Iedereen, ik ken genoeg vrouwen die dat ook vinden.
LD: Zeker ook vrouwen, ik ken echt wel harde vrouwen die dat dan zeggen.
MH: Twitter is daarvoor een goede graadmeter. Ik krijg dan bijvoorbeeld een hele harde kritische opmerking van een vrouw, dan denk ik echt 'Wow, waarom zeg je dit?'. Maar ik hoef dan zelf niet eens te antwoorden, want er volgen dan al heel snel 20 reacties dat ze niet zo moet zeuren. En daarvan zijn er zeker 15 man, maar 5 ook vrouw.
CB: Zie je veel vrouwen elkaar aanvallen hierop?
MH: Ja en verdedigen. 
LD: Dus er zijn even veel vrouwen die zo’n vrouw dan aanvallen als er zijn die haar verdedigen?
MH: Ja, ja! Zeker! Dat vind ik ook heel leuk. Maar ik keek laatst naar mijn volgers en toen zag ik dat 75% man is en 25% vrouw. Dat vind ik wel heel erg uit balans en dat vind ik niet fijn dus nu probeer ik expres smoothies te posten, olijven en filmpjes met kittens.
LD, CB, LP:  Hahaha, hallo dat willen vrouwen niet alleen hoor!
MH: Nou, als ik een kitten filmpje post krijg ik automatisch heel veel likes van vrouwen. Van jullie misschien niet maar van heel veel vrouwen wel hoor. Die denken: 'Aaah dat is een leuke jongen, hij deelt allemaal smooties en kittens'. En dan heb ik een vrouwelijke volger erbij, zo gaat dat. Maar ik zou heel graag meer voor vrouwen willen maken hoor.
CB: Een programma met kittens? Te gek zou dat zijn!


Onzeker
CB: Ja, want we kunnen het proberen te ontkennen maar uiteindelijk willen mensen graag hokjes en ook elkaar in zo’n hokje kunnen plaatsen. Maxim hoort in dit hokje, we hebben een mannenonderwerp dus nodigen we Maxim uit.
MH: Ik word heel vaak gebeld voor niks, maar dan willen ze gewoon vuur aan tafel. In het begin ging ik daar vaak op in maar dan zit ik daar als een soort hoer eigenlijk. Ik heb een paar keer bij De Wereld Draait Door gezeten dat ik dacht ik zit hier niet goed. Ik werd bijvoorbeeld gevraagd om bij DWDD aan te schuiven over die Jeremy Clarkson van Topgear die toen zijn producer had geslagen. En dan ging het er over dat hij zo lekker mannelijk was, dan kon ik daar een paar botte opmerkingen over maken en het publiek ‘ooooo’ zeggen.  
LP: Maar wat dacht jij dan dat de reden was dat je daar werd uitgenodigd?
MH: Gewoon, zo’n redacteur verzint dat dan. Dat ik daar dan vast achter sta of iets over wil zeggen, iets hards. Dus nu doe ik dat niet meer, als het niet uit mezelf komt dan doe ik het niet meer.
LP: Ben je toen wel gegaan?
MH: Ik ben toen gegaan en ik vond het niet sterk.
LP: Maar waarom ging je dan?
MH: Ja toch wel door de bevestiging die je krijgt. De geilheid bijna, dat je op tv zit.
CB: Is dat dan ook niet een mannendingetje?
MH: Ja, want mannen zijn overmoedig.
LD: Vrouwen zouden dan inderdaad zeggen: 'Oe, daar kan ik niks over zeggen, ik kom niet'.
LP: Dus dat we niet goed gerepresenteerd worden in de media, dat doen we eigenlijk ook zelf
 
CB: Misschien moet je een vrouwen-coachingsprogramma doen op tv
LD: Ik wil meedoen, ik wil wel minder onzeker zijn.
CB: Ben jij nooit onzeker, waar ben jij onzeker over?
MH: Op dit moment echt niks. Maar weet je wat ik echt ondragelijk vind? Dat vrouwen zo onzeker zijn over zichzelf. Mannen hebben zo’n grote muil maar wat kunnen ze nou eigenlijk?
LP: Ja, dat is wel waar. Ik denk dat we onze positie, als we al een andere positie innemen in de maatschappij, als die ongelijkheid er echt is, ook deels aan onszelf te danken hebben omdat we ons minder hard durven uit te spreken.
MH: Ik heb ook altijd het idee dat veel feministen doen alsof het een bewuste keuze is van mannen of de maatschappij om vrouwen buiten te sluiten en daar geloof ik echt niet in. Maar pleur eens die bescheidenheid uit het raam. Je wordt echt niet meteen een bitch als je je laat horen. Ik ben heel dominant maar echt geen onaardig iemand denk ik. Je kan duidelijk zijn en nog steeds aardig blijven.
LP: Ja, maar het is denk ik niet perse de angst, dat mensen je onaardig vinden.
LD: Bij mij wel, ik denk dan als ik me heel dominant opstel of uitgesproken ben, dat mensen me dan misschien niet aardig vinden.
MH: Jullie zijn zo slim en mooi, maar zo onzeker. Ik denk altijd waarom? Ik heb doorgaans meer medelijden met mannen dan met vrouwen. Dan kijk ik naar ze en denk ik mannen zijn zo simpel.
LD: Mogen mannen iets meer twijfelen aan zichzelf?
MH: Zeker. Mannen hebben eigenlijk niet zoveel om trots op te zijn, we hebben een grote bek maar verder? Wat weten we nou echt meer? Wat kunnen we nou echt beter? Jullie vrouwen moeten niet zoveel twijfelen, jullie zijn veel intelligenter.

 
“When they Vogue, they slay with their confidence”
Via een sputterende skypeverbinding bel ik naar Berlijn met een vrouw, die het word ‘Fierce’ heeft uitgevonden.. Amber Vineyard is de moeder van House of Vineyard, de meest flamboyante Vogue- dansgroep, die Nederland rijk is. Amber verblijft op dit moment in de Duitse stad vanwege de productie van een spectaculaire Vogue operashow. We spreken haar over haar interpretatie van het woord visie
Amber bepaalt als moeder wie er bij de dansgroep komt en in welke categorie ze het beste tegen elkaar kunnen opnemen on the runway. Deze danswedstrijden, ‘balls’,  zijn een ode aan de extreme dansbattles in de 80s New Yorkse gay clubscene, waar Vogueing werd gezien als de belangrijkste manier van zelfexpressie en volgens Amber is dit nog steeds de uitgekozen plek om jezelf te zijn.
AV: Je kan elke rol spelen, die je maar wilt. De ene keer danst een van mijn dansers met een girly pruik en het andere moment danst hij zonder. Binnen mijn groep zal niemand hem hierop aankijken of überhaupt een oordeel vellen over een ander.

Amber probeert een bijna perfecte micro- kosmos van de samenleving te creëren voor haar dansers, waar ze zich allemaal even veilig voelen.
AV: De buitenwereld is een idiote en nare plek en ik zou het liefst voor altijd willen blijven in my own little happy place.
 
Amber’s dansers gaan voor alles en ze houdt de perfecte harmonie van de groep non- stop in de gaten. Het draait volgens deze Vogue-queen allemaal om zelf- expressie en tevreden zijn met wie je bent. De kracht en energie, die je dan tijdens het dansen laat zien is unstoppable.
AV: Als een danser nog niet weet wie hij of zij is, dan prik je hier tijdens een dance- battle zo doorheen, dan ben je er nog niet klaar voor. Je moet weten wie je bent om in een rol te dansen. We hebben allemaal onzekerheden, maar het gaat erom hoe je hier mee omgaat en daar probeer ik mijn House continue aan te herinneren. Zodra een danser de ruimte instapt zie ik meteen in welke categorie hij of zij thuishoort. Soms is het een nog verborgen kant van ze, maar waarmee ze vervolgens iedereen in de ballroom omver blazen zodra ze hun eerste stap op de runway zetten. Wanneer de muziek aangaat kan de meest verlegen danser veranderen in een sex sirene.
 
Volgens Amber zal je zelf nooit groeien als je niet dezelfde visie hebt.
AV: Bij House of Vineyard heeft iedereen dezelfde visie en hetzelfde doel en daarom zijn wij heerser op de runway.

Amber vertelt vol passie over haar House en het is dan ook niet gemakkelijk om honderden kilometers van haar babies verwijderd te zijn.
AV: Ik mis ze ontzettend!. Ik moet ze nu even missen, maar ik kom over een paar weken meer fierce en krachtiger terug dan ooit tevoren. Ready to own the runway!
De Broer van Roos

Bakfietsfeminist
Dat is zo'n yuppenvrouw
die niet genoeg lef heeft
om op te staan voor zichzelf.
Dus wel zou willen,
maar als het erop aankomt
wordt ze een bakfiets-muntthee-moeder.
 

Iedere week The Titty Mag in je mailbox? Dat kan! Meld je aan op thetittymag.com. Heb je op- en aanmerkingen, ideeen, inspiratie en wil je graag bijdragen aan de tittymag? Mail ons dan op thetittymag@gmail.com. 

Deze nieuwsbrief is samengesteld door Cathelijne Blok, Lotte Dale en Lizette Pellikaan. We willen Olivier van Kuyen, Raymond van Mil , Maxim Hartman, Amber Vineyard en Tim Hofman duizend maal danken voor hun hulp om deze eerste editie zo awesome te maken. 
Copyright © 2016 TheTittyMag, All rights reserved.


Want to change how you receive these emails?
You can update your preferences or unsubscribe from this list

Email Marketing Powered by Mailchimp