ZINLOOS….

Vanuit een gesprek dat ik onlangs had, ontsproten de woorden: “het heeft geen zin om je gevoelens te bevechten”......

Tja, dat zal misschien wel zo zijn, maar wat moet je dan met je gevoelens? En wat zijn gevoelens eigenlijk, hoe komen ze tot ons en hoe geef je er intern of extern uiting aan? Tenzij de gevoelens je blij maken, je je krachtig doen voelen of de humor van de dingen laten inzien, heb je ook vaak last van je gevoelens, toch? En wat te doen als je somber bent, boos of verdrietig. Of je je machteloos voelt in wat je overkomt, of je moedeloos bent omdat je er maar niet bij lijkt te horen of in angst verdrinkt. Die gevoelens kunnen we toch niet zomaar toestaan?

Niet bevechten.... is dat dan Binnenhalen? Ontkennen? Pokerface ophouden? Huilen? Erop meppen? Drama maken? Adem inhouden en wachten tot het over is?

Later, toen ik op de fiets een langere tocht maakte, kwam ik bij een diepere betekenis van die woorden en een vertaalslag naar de werkelijkheid:
Als ik op de fiets zit kan ik soms eindeloos met mezelf bezig zijn en oordelen over alles wat er dan gebeurt of niet gebeurt. “Hoe ver ben ik nu...ik zou harder moeten trappen....het gaat zo natuurlijk regenen....ik had ook nooit zo laat moeten vertrekken....ik kan helemaal niet fietsen met een zere knie....je geniet helemaal niet!....oh het gaat eigenlijk best goed....wat is het koud, ik heb te weinig aan....vroeger kon je wel hard beulen....” enzovoort enzovoort.
Als ik in deze modus op de fiets zit, kan ik onmogelijk genieten. Ik ben alleen maar aan het vechten. Ik raak dodelijk vermoeid en laat de schoonheid van mijn omgeving ongezien voorbij razen, druk als ik ben met mezelf te ver- en beoordelen..

Degene die in zo'n situatie aan het woord is is de innerlijke criticus. Overal commentaar op. Maar dan ook overal op. Meestal negatief, soms gematigd positief, om vanuit de losers-situatie nog wat nep-hoop in de blazen. Alles gericht op bescherming van deze sukkel. Deze nono, die niet snapt dat ze kwetsbaar is en de boze buitenwereld haar afmaakt als ze zich niet wapent.

Ineens had ik een essentie van die woorden te pakken:

Het is zinloos mijn tijd te spenderen met luisteren naar mijn innerlijke criticus, in de zin van mij er inhoudelijk verbinden. Het is ouwe opgewarmde pap en dient mij niet. Ik kan beter mijn tijd doorbrengen met het nu, mijn eigen ademhaling, de beweging van het lichaam, de wonderlijke schoonheid van de natuur en de verfrissende geluiden van de wind en de vogels. Dus toen ik eenmaal doorhad wat er gebeurde, kon ik het herkennen (aah! jij ook weer hier?), erkennen (ik begrijp dat je iets te vertellen hebt) en laten zijn (als je het niet erg vind ga ik ook door met wat ik aan het doen was). Daardoor zag ik ineens de keuze die ik had en kon ik schakelen. Het werd een heerlijke fietstocht!

 

 

Je gevoelens bevechten; we denken maar dat als we heel hard ons best doen om niet somber te zijn, niet moedeloos of angstig, we daar resultaat mee boeken. Dat als we onszelf eens stevig en afstraffend toespreken we ons gedrag en gevoel kunnen omzetten. Het tegendeel is waar. Toch?

Als we daarentegen de gevoelens en gedachten erkennen en gewaarzijn, kan ons systeem zich ontspannen. We worden gezien en gehoord, door onszelf. Zonder er verder iets mee te hoeven doen.

Ik ken mijn innerlijke criticus, ik weet haarfijn wanneer ik mezelf afwijs. Het werkelijk onderkennen is wat ik soms nog vergeet. Pas als ik mezelf zo hoor toeteren tegen mezelf en deze bovenstaande zin nog eens voorbij laat komen, komt er rust. “Het heeft geen zin je gevoelens en gedachten te bevechten”. Dan kan ik denken: ach ja, zo doe ik dat. Dan komt er ruimte om te zeggen: Lieverd, vergeet niet, je bent veilig, je bent goed zoals je bent, je bent precies waar je zijn moet, je mag nu ook naar de vogels luisteren en de koeien groeten die nieuwsgierig naar je kijken....

 




UITGELICHT:
Opnieuw staat de ADHD/ADD RETRAITE met CURSUS in ZUID SPANJE gepland, vlakbij Malaga, van 22 tot 29 januari 2017. Een fantastische week vol transformatie met rust, zon, oefeningen en inzicht in wie je bent en wat ADHD voor je betekent. Lees hier meer over de ervaringen van eerdere deelnemers. Er geldt nog een vroegboek korting!
Voel je vooral vrij deze mail door te sturen naar mensen die daar interesse in hebben.
  









FAMILIEOPSTELLINGEN:
...... Nooit had hij begrepen waarom hij zich zo terugtrok en onzichtbaar wilde zijn. Zelden sprak hij zich uit, zelden trad hij op de voorgrond. In de opstelling werd het helder: in zijn systeem van herkomst lag een beladen oorlogsverleden versluierd in stilzwijgen....
...... Wat kon ze zich ergeren aan haar echtgenoot, alles moest ze uit hem trekken, nooit nam hij initiatief of kocht eens zomaar bloemen voor haar. Toen achter de representant van haar man haar vader opgesteld werd sneed het verdriet om de vader die ze zo gemist had vlijmscherp door haar heen.....

Houden bepaalde aspecten in jouw leven je steeds bezig en wil je daar helderheid in, of wil je onderzoeken waarom je vastzit in een patroon wat je niet dient?
Maak dan eens een afspraak voor een familieopstelling.