Oktober 2016

Van het bestuur (Gerard Kalkman)

Beste Coming Home-vriend en vriendin,

Zo’n 14 jaar geleden maakte ik voor het eerst een reis naar Roemenië. Ik had toen niet kunnen bedenken dat ik vanaf dat moment elk jaar minimaal 1 keer Roemenië zou bezoeken. Ik heb het zogenoemde ‘Roemenië-virus’ dus stevig te pakken. Een paar weekjes terug was het weer zover! Samen met mijn mede-bestuurslid Kees, hebben we ons team en ons project in Roemenië bezocht.

Het was heerlijk om daar weer te zijn en ik zou dat jaarlijkse bezoek voor geen goud willen missen. Een warm en gastvrije ontvangst, enthousiaste verhalen over het mooie werk dat gedaan wordt, ontmoetingen met bevlogen vrijwilligers en werknemers, het bezoeken van de projectlocaties, brainstormen over de toekomst, etc. Ik heb al die jaren al een hart voor het werk wat we daar mogen doen maar door deze bezoeken kom ik toch weer met dat extra stukje passie terug. Eigenlijk zou ik iedereen aanbevelen om eens met één van onze reizen mee te gaan. Hulpverlening in de winter, klussen op onze projectlocaties, deelnemen aan een zomerreis? Denk er eens over na!

De zondag voordat ik naar Roemenië afreisde, werd ik in de kerk nog eens een keer stil gezet bij de nood die er in de wereld is. Het thema van de dienst was; ‘Gods hart voor gerechtigheid’. Na deze inspirerende dienst bleef één Bijbeltekst in mijn gedachten doorklinken: ‘’Wie een verschoppeling onderdrukt, beledigt zijn Schepper, wie zich over een arme ontfermt, eert Hem.’’ (Spreuken 14:31) De mensen waarmee wij werken zijn vooral zigeuners. En in de Roemeense maatschappij kun je hen echt wel kenmerken als ‘verschoppelingen’. Ze worden met de nek aangekeken en vaak oneerlijk behandeld. Maar tijdens onze reis hebben Kees en ik een team mensen gesproken en gezien die gehoor geven aan de opdracht van God door zich te ontfermen over deze verschoppelingen en armen. We zijn geraakt door hun dienstbaarheid, hun liefde, hun volharden en hun tomeloze inzet.Ik ben dankbaar voor ons team in Roemenië dat, in en door hun werk, God eert!

‘Een nieuw begin’ was een uitspraak die een aantal keer terug kwam tijdens onze reis. En ondanks dat we al vele jaren met ons werk bezig zijn, voelt dat ook wel een beetje zo. Ons team werkt nu namelijk vanuit een nieuwe locatie, midden in de stad. Een locatie met meer mogelijkheden. Verder merken we dat ons team zich, na jaren werkervaring, door ontwikkelt waardoor sommige programma’s een andere aanpak zullen krijgen. Het schoolproject in Mureseni wordt geprofessionaliseerd doordat we (met behulp van een sponsor) een officiële lerares hebben aangenomen en doordat we zéér waarschijnlijk goed kunnen gaan samenwerken met lokale overheden. Kortom, er staat veel te gebeuren en er is veel om dankbaar voor te zijn.

Tenslotte wil ik u oproepen om ons werk te (blijven) steunen. Met uw gebed uiteraard, maar ook met geld. Dat mag ik vrijmoedig doen omdat we het niet voor onszelf vragen maar voor die verschoppelingen en armen over wie wij ons, in opdracht van God, willen ontfermen. Onze stichting heeft structureel meer geld nodig om ons werk te kunnen continueren én uit te kunnen breiden. Ik nodig u uit om deze nieuwsbrief aandachtig te lezen en uw hart te laten spreken. Alvast bedankt voor uw steun!

Met een hartelijke groet,

Gerard Kalkman
Penningmeester

Een bijzondere plek in mijn hart

Toen ik meer dan drie jaar geleden een familie bezocht in Mureseni, kwam ik een meisje tegen. Ze was ongeveer 20 jaar oud, verstandelijk gehandicapt en woonde met haar broer in een huisje zonder elektriciteit, water, verwarming en ramen. Ik ontmoette haar in de winter. Het was zo koud dat ik het ijs van de muren kon schrappen en haar hele gezicht was blauw van de kou.

Ik nodigde haar uit voor ons inloopprogramma. We gaven haar te eten, een warme douche en schone kleding. Ik wilde haar helpen. Samen zijn we naar een psycholoog en psychiater gegaan om haar IQ te bepalen zodat we financiële ondersteuning konden regelen voor haar. Er werd vastgesteld dat ze een IQ van 40 had. Na een heel dossier aan allerlei papieren en stempels te hebben gemaakt, werd er vastgesteld dat ze in aanmerking kwam voor financiële ondersteuning in verband met haar handicap. Zo kreeg ze iedere maand een bepaald bedrag van de regering. Elke keer als ze het geld kreeg gingen we samen boodschappen doen voor die maand. Maar haar broers en zussen stalen het voedsel en de kleding die ze gekregen had.

Aan de officiële instanties heb ik een aanvraag ingediend om haar in een tehuis te laten plaatsen, omdat ik bang was dat ze op een dag om zou komen van honger en kou. Het antwoord was dat er geen plek voor haar was. Alle huizen zaten vol.

Afgelopen zomer hebben we haar meegenomen op kamp. Het was de mooiste tijd uit haar leven. Ze kreeg de aandacht en de liefde die ze nodig had. En ze mocht eten zoveel ze wilde. Na het kamp was het heel moeilijk voor haar om weer terug te keren in de omstandigheden waarin ze leefde. Door een situatie die zij verkeerd begrepen had, kwam ze in een ‘crisis/psychose’ terecht. Ze pakte een mes en wilde een aantal kinderen vermoorden. De politie pakte haar op en brachten haar naar een psychiatrisch ziekenhuis. Daar werd ze zo gedrogeerd dat ze de hele dag sliep en achteraf niet meer wist dat ik haar daar bezocht had. Ik ben teruggegaan naar de officiële instanties en heb uitgelegd wat er is gebeurd. Opnieuw deed ik een aanvraag om haar ergens te plaatsen. Want als er weer zoiets gebeurt, wie is daar dan verantwoordelijk voor? Opnieuw was het antwoord dat er geen plek was.

Sinds die keer is ze al drie keer opgenomen geweest in het psychiatrisch ziekenhuis, waar ze behandeld wordt als een dier. Ik bezoek de officiële instanties regelmatig, maar ik krijg alleen maar te horen dat ze haar zullen plaatsen zodra er plek is. Totdat er een plek gevonden is voor haar, is er een lieve meid met een goed hart dat lijdt.

Een kwartaal vol acties

De actiecommissie heeft niet stilgezeten de afgelopen weken! We hebben een heerlijk, volle actiekalender in dit laatste kwartaal van 2016.

Op zaterdag 8 oktober vond het jaarlijkse Restaurant Roma weer plaats. Dit jaar was het thema: Grieks, dus zoals u wel raadt hadden we allemaal heerlijke Griekse gerechten bereid. Er is één actiecommissielid die trouwens wekenlang niet stilgezeten heeft! Haar huis was omgetoverd tot een complete werkplaats voor het vouwen van boekjes, 3000 in totaal. Ongelofelijk, wat een prestatie. En uiteraard allemaal voor Coming Home!

Op vrijdag 4 november staat ons jaarlijkse volleybaltoernooi alweer gepland! Nodig familie, vrienden en buren uit, iedereen is welkom. Ieder jaar wordt er met alle teams gestreden om de enige échte Coming Home bokaal. We hebben dplek voor 18 teams, stel je eigen team samen en doe mee aan deze sportieve avond vol gezelligheid en steun daarmee ons werk in Roemenië.

Ook hebben we een hoop enthousiaste reacties ontvangen over de high tea, die in eerste instantie in augustus gepland stond. Deze datum bleek echt voor veel mensen niet erg praktisch, er werd herhaaldelijk gevraagd om een andere datum voor deze nieuwe actie. Daarom zal er op zaterdag 17 december een sfeervolle kerst high tea plaatsvinden! We hopen met elkaar heerlijk ontspannen een middag te genieten van thee en allerlei lekkere hapjes. Ook is er voor de kinderen een oppas geregeld, dus voelt u zich vooral vrij om met het hele gezin te komen. Het beloofd een hele gezellige middag te worden.

Er staan dus nog twee mooie activiteiten op de planning als afsluiting van 2016. Wij raden u van harte aan deel te nemen aan deze activiteiten, u kunt zich opgeven via actiecommissie@stichtingcominghome.nl. Hopelijk tot dan!

De actiecommissie

Even voorstellen: Betty Veres

Mijn naam is Beata (Betty) Veres en ik ben 22 jaar oud. Sinds juni maak ik deel uit van het team van Stichting Coming Home!. Ik heb Onderwijs gestudeerd met als specialisatie “speciaal onderwijs”. Ik zal mij gaan richten op het onderwijsproject in Mureseni. De manier waarop ik in contact ben gekomen met Stichting Coming Home is bijzonder.

Ik geloof dat het zeker niet toevallig was. Afgelopen jaar heb ik een DTS (Discipelship Training School, YWAM, Jeugd met de Opdracht) gedaan in Targu Mures. Tijdens deze training hebben we ook een keer een programma verzorgd voor de kinderen uit Baneasa. Toen ik de kinderen zag en met hen speelde, viel het mij op dat heel veel kinderen onderontwikkelde talenten en competenties hadden. Competenties die ze hard nodig hebben op school.

Nadat ik mijn DTS periode had afgesloten ging ik terug naar Arad. Ik woonde in Arad en dat ligt zo’n 5 à 6 uur rijden bij Targu Mures vandaan. Ik wilde heel graag in de buurt van Targu Mures wonen en begon daar een baan te zoeken. Ik wilde al langer contact zoeken met Daan en Debora, maar ik stelde het steeds uit. Tot op een dag, in Arad, ik hen tegen kwam in de supermarkt. Zij waren daar toevallig om vrienden te bezoeken. Ik dacht, dit is het moment hen te vragen of ze een lerares nodig hadden in het onderwijsproject. Verrassend genoeg vertelde Daan dat ze juist bezig waren om een nieuw project op te zetten en dat ze iemand zochten. Vervolgens heb ik mijn CV en motivatiebrief gestuurd. Een week erna was het sollicitatiegesprek. Ik kijk er naar uit om mij in te zetten en het nieuwe project samen met Baba vorm te gaan geven.

Facebook

Website

Vanuit een christelijke levensovertuiging biedt Stichting Coming Home! hulp aan de allerarmsten in en om de Roemeense stad Tirgu Mures. Wij geloven dat het verkondigen van het evangelie van Jezus Christus en het bieden van humanitaire hulp 'hand in hand' gaan. Stichting Coming Home! genereert haar inkomsten uit giften en donaties. De stichting is aangemerkt als ANBI waardoor giften en donaties fiscaal aftrekbaar zijn. Wij hebben uw steun hard nodig om dit werk voort te zetten. Helpt u mee? Uw gift is meer dan welkom!

Stichting Coming Home!
Postadres: Chopinstraat 61
2901 EC Capelle aan den Ijssel
Telefoon: 010-4423062

voorzitter: info@stichtingcominghome.nl

Rekeningnr:
Nl51 RABO 0335 794 319
Kvk nummer: 24392814
Uw gift is meer dan welkom!

This email was sent to <<Email adres>>
why did I get this? unsubscribe from this list update subscription preferences
Stichting Coming Home · Hofje van Gratie 18 · Krimpen aan den IJssel, 2926 RD · Netherlands