|
Creaties atelier Beleef Het Verleden
Begin dit jaar lag de nadruk op creaties uit de jaren '20 met het Lili Marleen feest, Bal Rat Mort en de eerste editie van A Few Days Like No Others in Parijs. Inmiddels hebben we de derde editie van A Few Days Like No Others alweer afgerond en bij dit type evenementen ligt de nadruk (op dit moment) vooral op de jaren '20 en '30. Voor een bal in Wenen heb ik echter een uitstapje gemaakt naar de 19e eeuw en een bovenlijfje gecreëerd om een bal-jurk te complementeren. Voor een project in Frankrijk waarbij ik gevraagd was koningin Marie-Therese te spelen had ik natuurlijk een compleet nieuwe 17e eeuwse jurk nodig.
A Few Days Like No Others - Amsterdamse school, De Stijl & Tweed Ride
Onze editie 'A Few Days Like No Others - Nederland' was niet gericht op een volledig gekostumeerd programma maar we hebben onze gasten wel gevraagd in stijl naar de verschillende rondleidingen/ bezoekjes te komen. 'In stijl' wordt dan wat breder opgevat als 'vintage' en voor de liefhebbers echt in de kledingstijl van de tijd waarin het gebouw gebouwd is. Dit resulteerde in een mooie mengeling van kledingstijlen van vooral de jaren '20, '30, '40 en '50. Onze groep trok behoorlijk wat bekijks en onze gidsen waren blij verrast met onze verschijning.
We brachten onder andere een bezoek aan het American Café in Amsterdam waarin iedereen zo veel mogelijk in de stijl van de jaren '20 is gekomen.
 Hierbij is mijn creatie uit de jaren '20 die ik in de vorige nieuwsbrief al genoemd heb wat beter te zien:
 
Meer foto's zijn te zien op:
http://www.afewdayslikenoothers.com/pictures-amsterdam-cafe-americain/
Eerder die dag hadden we een rondleiding bij Tuschinski en een rondleiding bij het Amrath hotel, vroeger het scheepvaarthuis.
 
Ik ben hier gekleed in een eigen creatie uit de jaren '50, gemaakt van bedrukte zijde. Het patroon hiervoor komt uit het modeblad 'Günther', zomer 1958. Voor dagelijks gebruik draag ik vaak kleding uit de jaren '50: originelen, reproducties en eigen creaties. Dit zijden jurkje is niet voor dagelijks gebruik maar paste heel mooi bij A Few Days Like No Others en ik vond het een opvallend mooie match bij de kleuren in Tuschinski en in het Scheepvaarthuis.
Een uitgebreid verslag over Tuschinski is hier te lezen:
http://www.afewdayslikenoothers.com/pictures-amsterdam-tuschinski/
En het verslag over het Scheepvaarthuis vind je hier:
http://www.afewdayslikenoothers.com/pictures-amsterdam-scheepvaarthuis/
Er is nog veel meer te vertellen over dit bijzondere evenement maar in deze nieuwsbrief probeer ik het bij nieuws over historische kleding te houden en dan vooral de creaties van Beleef Het Verleden. Meer informatie is te lezen op www.afewdayslikenoothers.com en ik zal hieronder nog een kort verslagje schrijven over de editie in Deauville. Als laatste over dit evenement in mei nog de Tweed Ride. Vanwege het warme weer had de organisatie een bericht uit laten gaan dat seersucker kleding ook was toegestaan in plaats van tweed. Seersucker is de term voor een dunne katoenen stof, vaak gestreept of geruit. Ik heb toen besloten om mijn 1900 badpak aan te trekken op de fiets. Dat vond de organisatie zo leuk en origineel dat ik de kostuumprijs heb gewonnen voor best geklede dame. Ik was blijkbaar erg enthousiast en trots, zie foto hieronder.
Het bal in Wenen, 1860
Terug naar de 19e eeuw. Ik ging samen met Annemarie Sachs op avontuur in de Hofburg in Wenen. Er werd een danscursus georganiseerd door Sylvie Harthung waarbij een hele week of een verkorte cursus werd aangeboden van 2 halve dagen en één hele dag. We schreven ons samen in voor de verkorte cursus en vooral met het oog op het bal. De cursus was een vereiste voor deelname en het bleek ook zeer rigide te zijn: als je niet aanwezig was bij het oefenen of een deel miste van een bepaalde dans dan mocht je er niet in mee-dansen. Dit betekende dus al kapotte voeten voordat het bal begon, maar het was zo'n prachtige plek dat je op de avond zelf de pijn wel weer vergat. De balzaal waar we dansten is ook de balzaal waar Sissi heeft gedanst (ook al hield ze zelf niet erg van bals). Voor dit bal had ik natuurlijk een gepaste jurk nodig, maar ik wilde niet een hele nieuwe jurk maken. Daarom heb ik ervoor gekozen een aanpassing te doen op mijn bestaande dagjurk.
Ik hoefde dus alleen maar een nieuw bovenlijfje te maken. Uiteraard heb ik allerlei afbeeldingen van kostuums op pinterest bekeken voordat ik überhaupt aan het naaien begon. Een selectie van de jurken die mij geïnspireerd hebben.
  
Hierboven zie je een zogenaamde 'robe à transformation' (1865) uit het Metropolitan Museum of Art. Hier zie je dat het dus gebruikelijk was om een jurk aan te passen aan het moment van de dag. Op de eerste afbeelding wordt de jurk gedragen als dagjurk, op de tweede als avondjurk en op de derde als wandeljurk voor buiten.
 
Ook deze jurk in ecru uit 1865 is hier een goed voorbeeld van.
  
Andere jurken die mij geïnspireerd hebben.
Uit India had ik al eerder een geborduurde band besteld met pareltjes en kraaltjes. Hoewel de meeste kragen van kant zijn of van franje (of beide) kom je af en toe wat uitzonderingen tegen met meer opsmuk. Ik vond het resultaat in combinatie met franje zo mooi dat ik het band toch gebruikt heb, hoewel het dus ook historisch gezien uitzonderlijk is. Zie hieronder het resultaat en oordeel zelf.
Het lijkt dus op kant maar is volledig gecreëerd door pareltjes.
 
Een creatie voor een koningin
Vereniging Le Bosquet had mij gevraagd of ik de jonge koningin Marie-Therese wilde vertolken op een project aan het hof van Lodewijk XIV. Ik ben gelijk biografieën over haar gaan lezen en maakte kennis met een personage dat nog helemaal niet zo verbitterd was als in haar latere leven en waarbij de nadruk eigenlijk nog heel erg lag op het gevoel superieur te zijn door haar bloedlijn. Ze was echt verliefd op Lodewijk XIV en daarom heeft hij haar ook zo veel pijn gedaan en is ze de geschiedenis in gegaan als een treurig verhaal (en ook vaak niet de moeite waard om over te schrijven). Omdat ik uiting wilde geven aan dit onbekende verhaal van het begin wilde ik een jurk met een koninklijke uitstraling maar zonder al te veel opsmuk. De jurk die ik eerder heb gemaakt voor de vertolking van o.a. prinses Palatine heeft in de stof te weinig koninklijke uitstraling.
Gelukkig had ik in Parijs in het 18e arrondisement bij de Marché Saint-Pierre al een prachtige satijnen stof gevonden (katoen-satijn) die wel geschikt zou kunnen zijn voor een nieuwe creatie. Hieronder drie portretten van Marie-Therese waarin we roze en zilver zien als stofkleur met kant, parels en diamanten als opsmuk. Het eerste portret presenteert Marie-Therese met haar eerste kind in de periode dat ik haar zou vertolken.
 
Een gebruikelijke versiering in deze tijd is dat de naden van het lijfje zijn bedekt met goudband en opgenaaide parels of juwelen. De mouwen vallen open of gesloten met een volle ronding die vooral aan de achterkant wordt bereikt met plooien. De onderjurk met kant kan onder de jurk uitkomen ter decoratie. Voor het lijfje heb ik een patroon gebruikt uit 'Seventeenth Century Dress Patterns, deel 2 van Susan North en Jenny Tiramani, maar ik heb ook gekeken naar andere patonen uit die tijd en het uiteindelijke patroon aangepast aan mijn lijf en wensen.
Een bijkomstige moeilijkheid bij het maken van het kostuum was dat ik gevraagd was om Marie-Therese 6 maanden zwanger te vertolken omdat dit historisch gezien op de gespeelde datum het geval was. Ik wilde een jurk creëren die ik met of zonder kussen ook zou kunnen dragen maar om het mooi te laten sluiten van achteren was een gehele afwerking toch gewenst. Ik heb de jurk dus gemaakt met taille-omvang met kussen op de buik. Tijdens het dragen bleek het nog best moeilijk om het kussen op de juiste plaats te houden en viel het soms zelfs weg, terwijl op andere momenten de baby al op 9 maanden leek te zitten. Ik heb maar herhaaldelijk mijn handen op m'n buik gelegd en het publiek vertelt dat daar een nieuwe toekomstige prins of prinses zat, zodat het in ieder geval duidelijk naar voren kwam in het verhaal.
Op deze foto is de nep-buik goed te zien.
En hier zie je goed de details van de onderjurk waarbij het kant zichtbaar is bij de mouwen en het decolleté. De mouwen worden met strikken opgetrokken op de onderarm gedragen, net onder het ellebooggewricht. De versiering op de jurk is gemaakt van goudband en opgenaaide parels, en verder wordt het koninklijke gehalte verhoogd door de dragen van grote diamanten juwelen.
Meer lezen en zien van dit project, klik dan hier.
A Few Days Like No Others - Deauville
Met dit project kan ik een hele nieuwsbrief vullen (en dat heb ik dan ook gedaan in de nieuwsbrief van oktober over pubieksevenementen). Deze editie vroeg alle gasten in kostuum te komen voor diverse gelegenheden. Voor deze nieuwsbrief wil ik alleen de nieuwste creaties naar voren halen: een jurk voor het tuinfeest, een nieuwe avondjurk en badkleding uit de jaren '20. Ik heb van de sportieve jurk en de avondjurk niet veel foto's waarop goed te zien is hoe het kledingstuk in elkaar zit en ik bewaar dit dan ook voor de volgende nieuwsbrief om er wat meer over te vertellen. Hier wel alvast 3 foto's en via bovenstaande link is er dus nog veel meer te vinden over dit project. Het is ook erg leuk om de kleding van de andere gasten te bewonderen. De meeste hebben ook zelf hun eigen kleding gemaakt of laten maken in de stijl van de jaren '20 of '30. Er werden ook veel originelen gedragen.
 
|
