Copy

Jaargang 10 - nummer 3

november 2016

 

Bekijk deze nieuwsbrief online in uw browser>>

Cambridge schaap

In dit nummer onder meer:
Groter lettertype voor De Ruif
Ook al ben je net naar de opticiën geweest en heb je een nieuwe bril aangeschaft, soms blijft het  lezen van kleine lettertjes lastig, en vooral op een beeldscherm.
De redactie van De Ruif heeft diverse verzoeken binnen gekregen het lettertype te vergroten.
Ook al ben je net naar de opticiën geweest en heb je een nieuwe bril aangeschaft, soms blijft het lezen van kleine lettertjes lastig, en vooral op een beeldscherm.
De redactie van De Ruif heeft diverse verzoeken binnen gekregen het lettertype te vergroten.
Bij deze is het lettertype vergroot. En ook de kleur van de tekst is veranderd, waardoor het contrast groter is geworden en de tekst zich gemakkelijker laat lezen.
Laat ons even weten wat U ervan vindt:
deruif@vssschapen.nl
 Jaarlijkse bijeenkomst Rasvertegenwoordigers, 7 nov. 2016
door: Karin Wassink
Zoals elk jaar organiseren we (het bestuur van de VSS) op ons vertrouwde adres Hotel Schimmel in Woudenberg, even ten zuiden van Amersfoort, een bijeenkomst met alle rasvertegenwoordigers om te horen hoe het staat en wat er leeft binnen de verschillende rasafdelingen. Daarnaast kunnen we hen ook te informeren over actuele ontwikkelingen die er spelen met betrekking tot de schapenhouderij.
Er is een trouwe groep betrokken rasvertegenwoordigers die de bijeenkomst bezoeken en samen met hem kijken we wat er speelt, waar behoefte aan is en hoe we dat als vereniging kunnen ondersteunen.
We zijn een diverse groep, en elk ras heeft zijn specifieke kenmerken en dat werkt door binnen de rasgroep. Zo horen we vaak dat bepaalde fok/ vleesrassen, zoals de Poll Dorset, British Texel, Cambridge en Rouge de l’ Ouest zeer populair zijn. Er is veel vraag naar en er wordt goed geld voor betaald, maar…. vooral om een ander ras te verbeteren! Kopers gebruiken deze dieren voor de kruisling fokkerij en worden helaas geen lid van de VSS…..
British Texel
Poll Dorset
Rouge de l'Ouest
Daarnaast hebben we een leuke groep die onder de categorie “bijzondere grasmaaiers” vallen…., ook deze kopers zijn vaak niet direct geïnteresseerd in de fokkerij. Onze rasvertegenwoordigers doen hun best om potentiële kopers er van te overtuigen dat het VSS lidmaatschap echt een meerwaarde is, zeker als men in de toekomst toch van gedachten veranderd en een paar lammetjes wil fokken. Bovendien is het ook jammer dat mooie dieren op deze wijze niet beschikbaar blijven voor de VSS. Als vereniging proberen wij onze nieuwe leden juist bij de club te betrekken. Zo ontvangt elk nieuw lid een welkomstbrief en ons mooie magazine “Schapen houden, en wat er bij komt kijken”. We proberen op deze wijze mensen te informeren en vooral onze mooie dieren gezond te houden!
 
Een groot deel van deze rasvertegenwoordigersbijeenkomst was gewijd aan de nieuwe importregels, die het importeren van zeldzame schapenrassen gemakkelijker maakt omdat de fokdieren niet meer verplicht ARR/ARR hoeven te zijn. Dit was de afgelopen jaren bij een groot aantal rassen een grote drempel en kostenpost, waardoor er nauwelijks meer nieuwe dieren voor de fokkerij beschikbaar waren.
Onze voorzitter, Jan van der Zanden gaf uitleg hoe je toestemming kan vragen aan de NVWA om dieren te importeren waarvan het genotype niet is vastgesteld en welke documenten je moet overleggen. De werkwijze zal op onze website geplaatst worden en uw rasvertegenwoordiger kan u mogelijk ondersteunen.
Om dieren te mogen importeren is het echter wel noodzakelijk dat het ras hier in Nederland is aangesloten bij een erkend stamboek. Dit is nu echter een probleem.
In het verleden had het productschap ons toegezegd dat wij, als verzamelvereniging van ca. 50 rassen, voldoende zouden hebben aan één erkenning voor het gehele stamboek. Die hebben we, namelijk voor de Solognote. Echter, door het wegvallen van het Productschap valt de erkenning nu onder RVO, en zij willen dat we per ras een erkenning hebben. Dit is dus een hele klus.
Wij hebben onlangs deze erkenning aangevraagd voor de rassen waarvan meer dan 10 fokkers geregistreerd staan. Het betreft de volgende rassen:
  • Brilschaap
  • Cambridge 
  • Castlemilk Moorit 
  • Coburger Fuchs
  • Duitse Zwartkop
  • Herdwick
  • Jacob
  • Poll Dorset
  • Racka
  • Rouge de ‘l Ouest
  • Ryeland
  • Schottisch Blackface
  • Shetland
  • Walliser Schwarznase
  • Wiltshire Horn
  • Wolmerino
De RVO neemt echter 20 weken de tijd om de aanvraag af te handelen. Wij blijven echter druk uitoefenen op onze contacten met het RVO om dit sneller te laten verlopen, aangezien de aanvraag voor ieder ras inhoudelijk voor 90% identiek is.
Verder vertelde onze inspecteur Harrie Roekevisch over zijn ervaringen met een Ierse veetransporteur, die door heel Europa rijdt en tegen bijzonder schappelijke tarieven ( ca. € 100,00 tot € 130,00 per dier) de dieren ophaalt en aflevert. Natuurlijk probeert deze transporteur ritten te combineren om zo efficiënt mogelijk te werken, dus enige flexibiliteit en geduld is wenselijk, maar
het is een uitstekende service tegen een goede prijs. En zo is het ook voor een kleine houder mogelijk om slechts 1 of enkele dieren vanuit het buitenland aan te schaffen. Kortom, het was een heel informatieve bijeenkomst, en we hopen dat door het versoepelen van de regels het importeren van nieuw bloed weer zal toenemen. Door binnen de rasafdeling leden te informeren en mogelijk samen te werken, bijvoorbeeld met rammencirkels, kan het voor iedereen weer mogelijk worden dieren te importeren, inteelt te voorkomen en gezonde, mooie dieren te fokken. Voor de rasvertegenwoordigers ligt hier een leuke uitdaging!

En ook op de website van het vakblad van de schapenhouder Het schaap, wordt ingegaan op de nieuwe regels rond de import. Zie
https://www.hetschaap.nl/scrapie-eis-weg-import-zeldzaam-ras
En vlak voor het uitkomen van deze nieuwbrief kwam er goed nieuws binnen: Het ministerie van RVO heeft ons de erkenning voor de rassen Cambridge, Herdwick en Castlemilk Moorit versneld toegekend! Met ingang van 09-11-2016 zijn wij ook een erkend stamboek voor deze rassen! We zullen in de gaten houden dat het ook snel op de site van RVO komt te staan.
Dit houdt dus in dat we dieren van deze rassen kunnen importeren zonder de ARR/ARR verplichting. De aanvraag voor de overige rassen is in behandeling. We hopen ook voor deze rassen zo spoedig mogelijk groen licht te krijgen. Mochten er binnen uw (nog niet erkende) rasgroep plannen zijn om binnen 6 maand dieren te importeren, neem dan even contact met ons op, mogelijk dat we deze rassen dan ook versneld door de procedure heen kunnen loodsen.
karinwassink@vssschapen.nl
Laatste VSS Topdieren van 2016 in  De Ruif
De keurmeesters hebben de 'gouden' stickers uitgereikt.
In deze Ruif de laatst ingezonden schoonheid van 2016
.
Laat u uw dieren in 2017 'puntenbalken'?
Vergeet dan niet een foto te nemen.
We plaatsen uw Topdier(en) graag in de De Ruif!

 
Henk Riswick maakte deze foto van Solognote ooi Francine geb 8-3-2014. Keurmeester Harrie Roekevisch wist deze ooi van Judith Steginga te waarderen met 86 punten. Judith, proficiat met het mooie resultaat!
2Doc: De stress van de herder
Op 4 oktober j.l. zond de EO een prachtige documentaire uit over schaapsherder Catrinus Homan. Zijn kudde begraast de heide van het Drents-Friese Wold. Van maart tot en met oktober vorig jaar werd Catrinus met zijn gezin en zijn heideschapen gefilmd door Henk Dokter.
Catrinus houdt zijn meer dan 500 Schoonenbeker schapen in een prachtige schaapkooi en werkt samen met zijn 'Working Kelpies’. Ook beheert hij Schotse Hooglanders in de schitterende omgeving van de Drentse heide met meertjes en graslanden. Het leven lijkt idyllisch, maar heeft ook zijn schaduwkanten, die vooral komen vanuit de politieke hoek. Mag hij zijn kudde blijven herderen?

Bekijk de trailer: ‘De stress van de herder’: https://vimeo.com/181173177

En op www.npo.nl/2doc/04-10-2016/VPWON_1246870 kunt U de hele documentaire zien.

Verwarring rondom I&R en eigendomsrecht
door: Annemarie Hoenderdos
geverifieerd door Harry Hoving


U koopt een schaap. De verkoper schrijft het schaap over door uw UBN in te vullen achter de omschrijving: koper. (Een VSS-lid doet dit wijselijk via Falcoo. Andere fokkers doen dat precies zo, maar dan via de site van bijv. het RVO of het registratieprogramma van hun eigen fokvereniging)
Het schaap is nu van u en, omdat het op uw UBN staat, heeft u ook een bewijs dat het van u is.
Maar klopt dat wel? Is het dier op uw UBN ook echt van u? Want wat als u uw schaap uitleent aan een begrazingsproject? Het is uw schaap, maar u moet het wel overschrijven naar een ander UBN. En wat als uw schaap tentoongesteld wordt op bijv. een landbouwfair? Ook dan wordt het tijdelijk overgeschreven naar het UBN van het evenement. En als het naar de slacht gaat voor bijv. eigen consumptie, dan schrijft u het over naar het UBN van het slachthuis of slager, maar wordt die dan ook meteen eigenaar? Nee dus, het schaap is en blijft van u, ook al staat het op een ander UBN.
Het RVO is daar kort en krachtig over: het I&R is er voor om inzicht te krijgen waar de dieren zijn en waar ze naar toe gaan. Verder niets. (Nou ja, dan volgt nog een heel verhaal over traceren van herkomst en verspreiding van ziekten, want daarvoor is het hele I&R circus opgezet)
En verder is het antwoord: nee, het I&R houdt zich niet bezig met eigendomsrecht. Ofwel: het I&R registreert dus alleen het ‘houderschap’ en niet het ‘eigendom’. Daar moeten de schapenhouders zelf maar voor zorgen.Maar waarom staat er dan in alle registratieprogramma’s ‘koper’ op de plek waar eigenlijk ‘houder’ zou moeten staan? En dan wordt het antwoord een stuk onduidelijker:
omdat de meeste eigenaren ook de houders zijn. (Tja, lekker verwarrend.) Het voorstel om de term ‘koper’ door ‘houder’  te vervangen werd teniet gedaan met opmerkingen als: een verkoop gaat vaak in goed vertrouwen en meestal gaat dat wel goed. (Ja, gelukkig wel.) Maar het gaat dus niet altijd goed. En dan?
Als je in een winkel je boodschappen betaalt, krijg je een bonnetje (bewijs van aankoop). Als je een huis koopt, ga je zelfs naar de notaris om het eigendomsrecht goed te regelen. Als je op de markt wat koopt, gebeurt dat vaak in goed vertrouwen, want van een marktkoopman krijg je meestal geen bonnetje. Ze geven wel bonnetjes, mits je er even naar vraagt.
Het is vaak even zoeken, maar meestal komt er ergens van onder de kraam, uit een kist of achter uit de auto een bonnenboekje tevoorschijn. En dan krabbelt  de koopman erop van wat je gekocht hebt en de prijs. Klaar! Kijk, zo kun je dat dus ook in de schapenhandel doen. Als je een bewijs wilt van eigendom, kun je dat in goed vertrouwen doen. Maar soms is het verstandig een bonnetje te vragen, want nogmaals: het I&R is geen (digitaal) aankoopbewijs.
Nogmaals de oproep:
Heeft U een teek? Dan hebben wij u nodig!

 

De Medisch Ethische Commissie Brabant heeft toestemming gegeven om een speciaal  onderzoek uit te voeren naar het vroeg diagnostiseren van de ziekte van Lyme. Hiervoor zoeken wij proefpersonen.
 
Wie kan meedoen?
  • Mensen die minder dan 10 dagen geleden zijn gebeten door een teek (die minimaal 16 uur heeft vastgezeten)
  • Mensen die sinds maximaal 2 weken de kenmerkende rode ring hebben.
 
Wat wordt er gevraagd?
In dit onderzoek willen we de afweerreacties in het bloed meten. Daarvoor zijn 3 bloedafnames nodig. We meten de reactie van de geheugencellen en de aanwezige antistoffen. Daarnaast wordt met korte vragenlijsten gekeken naar bepaalde ziekteverschijnselen. Bloedafname kan in heel Nederland plaatsvinden, dus er is altijd een locatie in de buurt.
Interesse om mee te doen? Meld je dan aan via lymestudie@innatoss.com of bel 0412-700530. We nemen binnen 2 dagen contact op. Dan wordt gekeken of uw deelname mogelijk is. Vervolgens krijgt u alle benodigde informatie toegestuurd.
Schroom niet, want met uw hulp kunnen we meer vat krijgen op de ziekte van Lyme!
Mw. Craats en Marjo Hommerson,
moeder en dochter actief voor de VSS
Kruisingen van bonte Texelaar met Swifter, Ryelands, Hampshire Downs, Kerry Hills, ze heeft ze allemaal gehad, maar toen de Walliser Schwarznase zich meldde was Marjo Hommerson verkocht. Wat zijn ze groot, was haar eerste reactie toen ze bij Annet Ockhuijsen ze voor het eerst in het echt zag. Inmiddels fokt ze al een jaar of 6 met haar Wallisers, die op de dijk lopen bij haar huis aan de Waal in Ochten in de gemeente Neder Betuwe. De ooien met hun horizontale gedraaide horens, bijzondere zwart-witte tekening en krullerige vacht trekken veel bekijks. Ze heeft inmiddels 3 ooien uit eigen fok.
Als vrijwilligster runt Marjo de informatiekraam van de VSS, waar ze met veel enthousiasme zorgt voor de inkoop, uitstalling, aankleding en verkoop van allerlei leuke schapenspulletjes en schapenboeken om zo de kas van de VSS te spekken. Eén van de best lopende producten zijn de handgebreide schapenwollen sokken, voor menigeen beter bekend als de grijze ‘geitenharenwollensokken’. En deze sokken worden door niemand minder gebreid dan de moeder van Marjo: Mw. Craats.
‘Tja, mijn dochter vroeg me een keertje om wat sokken te breien voor de vereniging. Ze hadden sokkenwol laten spinnen van eigen schapen met een verstevigingsdraad erin tegen slijtage. Ik brei ze in 3 maten, 40-41, 42-43, en 44-45. De wol zit op klossen en uit één klos brei ik zo’n 8 à 9 paar sokken. In een topjaar brei ik wel zo’n 50 paar. Soms brei ik wel 2 paar op een dag. Vroeger leerde je gewoon breien van je moeder, elk meisje leerde toen breien.
Ik heb voor mijn man en kinderen veel gebreid, maar die hebben nu geen dikke sokken meer nodig. Ik brei met pen 3½. Toen Marjo me vroeg om voor de VSS te gaan breien, moest ik wel weer even nadenken hoe dat ook alweer ging met de platte en de lange hak. De platte hak is van de boord naar de teen en een lange hak is van de hiel tot de voet. Ik vind het leuk dat ik een bijdrage kan leveren. Ik doe graag vrijwilligerswerk. Ik schil o.a. ook de appels voor 'de dikke zusters' voor de markt voor de kerk. Dikke zusters zijn een lekkernij, die dan goed verkocht wordt. Ik schil wel 2 hele kratten appels.
Marjo verkoopt de sokken ook via de website, want die heeft ze en passant, naast de informatiestand ook overgenomen van haar voorgangster. De site was toen nieuw. 'Het is een hele klus, vooral als het om kleine en erg verscheidene artikelen gaat, want alles moet gefotografeerd, opgemeten en beschreven worden. De mensen willen precies weten wat ze kopen. Het wolboek bijvoorbeeld is een prima artikel voor de webshop. Vooral toen het net uitkwam was er erg veel vraag naar en ik hoefde het maar één keer op de site in te voegen. Ik kijk elke dag of er iets besteld is en probeer het dan zo snel mogelijk te verwerken en op de post te doen. Meestal lukt het om het pakketje dezelfde of volgende dag te versturen. Maar ja, mensen zijn tegenwoordig de supersnelle diensten van bijv. bol.com en Zalando gewend en vergeten dat de site wordt gerund door vrijwilligers. Maar al met al is het heel leuk om te doen.’
De kliko-ruif
Zonder teveel hooi op je vork te nemen, kun je van een kliko een eenvoudige en doeltreffende ruif maken. Een paar gaten in de kliko zagen, een schuine plank om het hooi goed te laten toelopen en, indien nodig, een dikke steen achter de schuine plank om te zorgen dat de ruif niet omvalt. . Nog beter is de kliko aan een paal of muur vast te binden. Tegen het open waaien (of openmaken door bijv. een paard of pony) kun je er nog een touw of een lange fietsenrekker overheen spannen. En....... voila!



............ en dan ben je toch maar weer blij dat je schapen houdt.
Wiltshire Horns
Bij de schapen thuis
door: Jaap Vlaming

In de vorige Ruif las U over het Hebridean Schaap. In dit drieluik is de eilandengroep de Hebriden zelf aan de beurt en de dieren die daar voorkomen. 

De Hebriden
Als Hebridean houder wilde ik die dieren thuis bezoeken. Dan ga je naar de Buiten-Hebriden,  noordwest van Schotland, in de Atlantische Oceaan. Groter dan Noord-Holland, met 26000 inwoners. Een winderig en regenrijk gebied met milde winters en koele
zomers. Via Schotland naar het eiland Barra. De whisky stokerij in Oban hebben we overgeslagen. Barra heet 'het meest authentieke eiland van de Hebriden'.
De boot gaat naar Castlebay. In de haven ligt het oude kasteel op een eilandje, beheerd door de National Trust for Scotland.
Het eiland is rotsachtig, met daarop een dik pak veen. Aan de oceaankant is daar nog een laagje zeezand overheen gestoven. Dat zijn daar de beste gronden, aangeduid als 'machair', waarop een overdaad aan bloeiende planten groeit. Zo'n rotsbodem met veen is op alle eilanden de meest voorkomende bodem. Hebrideans zijn er weinig. Wij konden vijf koppels ontdekken; twee op Barra en op de andere eilanden nog drie. Hebridean schapen zijn waterdicht. Wel handig in een streek met twee keer zoveel neerslag als hier. Ook de andere huisdierrassen zijn waterdicht. Zowel de mooie, zachtaardige Eriskay pony's als de Schotse Hooglander koeien.
Als je ziet dat deze schapen op een bodem lopen die amper wat produceert dan nat veen, waarop je altijd natte voeten krijgt ook al heeft het weken niet geregend, is het logisch dat ze ijzersterk beenwerk moeten hebben om er weerstand aan te bieden. En de schaarse begroeiing heeft eraan bijgedragen dat ze zo graag planten als zuring en berenklauw eten en ook distels en brandnetels. Wat ook opvalt is dat Hebrideans nauwelijks gaan liggen, behalve als ze een echt droog plekje vinden, zoals een stenen bodem.
De Hebrideans zijn grotendeels vervangen door Scottish Blackface schapen. Die stellen iets meer eisen aan hun gebied, maar zijn ook forser. En net als overal willen boeren liever een groot schaap dan een kleintje. In het landschap van de Hebriden komen die Blackfaces nog imponerender over dan de sierlijke Hebrideans. En verder worden de Blackfaces wel ingekruist met andere rassen om een betere vleeskwaliteit of een nog hogere vleesproductie te krijgen. Texelaars worden nauwelijks of niet gebruikt omdat ze niet sterk genoeg zouden zijn voor de Hebriden.
Wat ons opviel: we hebben niet één vierhoornige Hebridean gezien. Ze schijnen in Groot Brittannië zeldzaam te zijn.
Van Barra gingen we per boot naar Eriskay en via dammen naar de volgende drie eilanden. En met de boot naar Harris, wat vastzit aan Lewis. Om daarna via Isle of Skye naar Schotland terug te gaan.
De Hebriden zijn een bijzonder gebied. Met wat kleine, aantrekkelijke musea. Met ook een paar goed geconserveerde 'Stone circles'. Met een weverij annex museum die de geschiedenis en betekenis van Harris tweed (geweven wollen stof) uit de doeken doet. En in de zomer een indrukwekkend Keltisch muziekfestival bij het kasteel van Stornoway. Ook zonder echte belangstelling voor schapen zijn de eilanden een bezoek meer dan waard. Wat voor de toerist van belang is, behalve dan het klimaat, is dat vooral op Harris en Lewis op zondag (bijna) alle winkels en benzinestations dicht zijn. Tot voor kort ging er zelfs geen veerboot op zondag!
Maar eigenlijk valt dat binnen de schitterende hardheid van het gebied best te verdragen!
Vilten: zomaar op een zondag in september
door: Judith Steginga

Zomaar op een zondag in september…. een stel “VSS-meisjes” bij elkaar…. Een dagje vilten…. een dagje hard werken… maar ook tijd voor een bakje koffie en een overheerlijke koek (waar we allen nog beslist het recept van willen hebben, ook al is die in het Engels) ’s Middags een soepje en een geitenkaas/spinazie quiche… om dan vervolgens weer hard te willen werken!!!
Vachtvilten, met een beetje hulp van Marianne ten Bensel. Marianne die graag workshops verzorgt, maar ditmaal gewoon voor de leuk mee wilde doen, omdat het zo gezellig is: samen vilten.
We hebben een Leicester Longwool met mooie krullen, diverse Drentse Heidevachten maar ook een zeer aparte Devon/Cornwall vacht, die wel weer wat moeilijker te plooien is.
In de kapschuur is ruimte genoeg voor onze tafeltennistafels. Ideaal om daarop te werken, al is de werkhoogte wat laag. Het uitpluizen van de vacht is wel het grootste werk: hooi, stro of mest restjes moeten verwijderd worden. Een belangrijk klusje, tijdrovend… maar we gaan uiteindelijk voor het resultaat. En tegen vijven zijn we allemaal moe maar voldaan. De schortjes kunnen af… de boel opgeruimd… uitblazen met nog een
kopje thee en weer die heerlijke koek. En allen met een mooi nat kleedje naar huis! Volgende week weer??? Heb je na het lezen ook interesse voor een cursus of evt. vachten? Stuur dan een mailtje naar: info@doldestee.nl
Recepten in De Ruif: Tour de Lam
door: Annemarie Hoenderdos

Naast de mediterrane en Aziatische keuken zijn er ook Europese lamsvleesrecepten te over. De smaaktoppers zijn met stip: knoflook en rozemarijn. Ze worden op de hielen gevolgd door tijm, wijn en laurier. In het peloton bevinden zich: mosterd, honing, oregano, spekjes, peterselie, bladselderij, room en diverse groenten zoals wortel, aubergine en tomaten. En ver in de achterhoede volgen nog salie en dragon. Heel veel smaakmakers hebben  geen startkwalificatie kunnen bemachtigen. En om te bewijzen dat lamsvlees uiterst veelzijdig is, kunnen de achterblijvers zich alsnog kwalificeren in de Tour de Lam. In De Ruif van oktober 2015 is dragon al aan de beurt geweest. Nu mag nootmuskaat aan de start verschijnen in de verrassende combinatie met de cranberry. Een mooi herfstduo.
Lamsbout met cranberries en nootmuskaat
Ingrediënten
Een kleine lamsbout zonder bot
Zakje verse cranberries
2 tenen knoflook
Nootmuskaat
4 flinke sjalotten
Peper en zout
Een ruime klont roomboter
Rolladetouw
Evt. juspoeder, scheutje wijn, klein beetje suiker.
Bereiding
Snijd de lamsbout (zoveel mogelijk tussen de vliezen) door het midden zodat er 2 platte delen ontstaan. Bestrooi beide helften aan de binnenkant met zout, peper en rijkelijk met nootmuskaat.
Leg op één deel een handjevol gehalveerde cranberries, één in plakjes gesneden teen knoflook en één in ringen gesneden sjalot. Leg de andere helft op de vulling en bind de bout met rolladetouw dicht. Bestrooi naar eigen smaak en inzicht de buitenkant met zout en peper.
Smelt de roomboter in een braadpan tot het lichtbruin ziet. Leg de bout in de pan en schroei de bout aan alle kanten dicht. Pas op, niet te heet, want anders verbrandt de roomboter.
Doe de restant cranberries bij de bout in de pan, samen met de resterende fijngehakte sjalotten, de uitgeperste knoflook, peper en zout en weer rijkelijk nootmuskaat. Doe er een kopje water bij.
Laat de bout  zachtjes stoven, reken daarvoor een ½ uur per 500 gram, evt. langer bij een wat oudere bout. Als de bout gaar is, haal het uit de pan en laat het afkoelen.
Schep een paar lepels van de cranberry ‘compote’ uit de pan en pureer met een staafmixer de rest tot een saus. Doe dan de compote erbij en maak de saus zo nodig af met wat juspoeder, een scheutje wijn of een heel klein beetje suiker.
 
Verwijder het rolladetouw en snijd de afgekoelde bout in dikke plakken en leg het voorzichtig in de saus.
Voor het opdienen de saus en bout zachtjes opwarmen en evt. overscheppen in een voorverwarmde schaal. De bout met cranberries laat zich goed smaken met zowel winterse groenten en aardappels, maar ook met rijst en bijv. sperzieboontjes.
Bezoek onze besloten Facebookpagina. Klik op de link hiernaast. Meld je aan via Facebook en wordt lid! Deel je nieuws, foto's en weetjes met onze vereniging!


Colofon
 

De Ruif wordt uitgegeven onder verantwoordelijkheid van het VSS bestuur 
  
Voorzitter: Jan v.d. Zanden  
Selissen 2a | 5283 SB Boxtel | tel. 0411 61 66 36
l
janvanderzanden@vssschapen.nl
 
Secretaris: Karin Wassink
Hengeloseweg 4 | 7261 LV Ruurlo | tel. 0573 45 35 96
|

karinwassink@vssschapen.nl

Penningmeester: Carel van Amersfoort
Ekris 63 | 3931 PV Woudenberg | tel. 0332 86 71 54
|
carelvanamersfoort@vssschapen.nl
 
Foktechnische commissie: Bert Steginga
De Leiding 18 | 7738 PH Witharen | tel. 0523 677000 |

bert@vssschapen.nl
 
Bestuurscommunicatie: Hanneke Noij
Grotestraat 22 | 6617 AJ Bergharen | tel. 06-42309118 |

vssschapen@gmail.com

Vertegenwoordiger
rassenafdelingen en importbeleid
: vacant




Ondersteuning bestuurlijke taken

redactie en onderhoud website www.vssschapen.nl:
Judith Steginga-Heutink | De Leiding 18 | 7738 PH Witharen | tel. 0523 677000 |
website@vssschapen.nl 

redactie en lay-out nieuwbrief De Ruif: 
Annemarie Hoenderdos
Zuiderhazedwarsdijk 6 | 1755LH Petten | tel. 06-23728504
|

deruif@vssschapen.nl


stamboek-, leden- en financiële administratie :
Harry Hoving
Gageldijk 1 |  7241 RJ Lochem | tel.  0573 25 25 56 
|
harryhoving@vssschapen.nl

 

SAVE THE DATE!







This email was sent to <<Email Address>>
why did I get this?    unsubscribe from this list    update subscription preferences
Vereniging van Speciale Schapenrassen · P/A Grotestraat 22 · Bergharen, Gld 6617 AJ · Netherlands

Email Marketing Powered by Mailchimp