In mijn middelbare schooltijd zijn er twee boeken die indruk op mij hebben gemaakt. Dat zijn Voor een echt succesvol leven van Bas Haring en De wereld gaat aan vlijt ten onder van Max Dendermonde. Dit zijn boeken over ons streven naar succes. Door die boeken ben ik anders over het leven gaan nadenken. Dit zou geen probleem zijn, als dit niet zou leiden tot onzinnige discussies. Die twee boeken hadden zo'n grote indruk op mij gemaakt, dat ik de inzichten die ik door die boeken opgedaan had, graag wilde delen met mijn medescholieren. Helaas waren mijn medescholieren niet zo open voor mijn inzichten. Verwijt is een van de psychokineses. Mijn medescholieren verweten mij dat mijn discussies onzinnig waren.
Ik daarentegen zag de schrijvers van de boeken als autoriteit. Dit is een net zo zorgelijke psychokinese van de Vloot. Ik maakte de ideeën niet echt eigen, omdat ik anders de schrijvers niet als autoriteit kon gebruiken om mijn medescholieren te overtuigen.
Door te schrijven kan ik wel die inzichten in mijn eigen ideeën veranderen. Echter, als hobbyist heb ik geen enkele autoriteit om anderen te overtuigen van mijn ideeën. Het is mijn woord tegen het woord van autoriteiten. Ik bevind mij zeker niet in de positie om telekinese te gebruiken.
Deze gedachtegangen en meer zijn verwerkt in de magie van overtuigingskracht. Om te overtuigen gebruiken kolonisten de Vloot. Verwijt, wantrouwen, macht en intelligentie zijn de vier ondertonen, waarmee kolonisten praten in hun discussies. Deze ondertonen zijn de machtige psychokineses in Koloniserende Kleuren.
Veel leesplezier,
Theo Schutte
|
