Sunday, January 1, 2017

New Year's Party and Celebration after badarak at the Community Center


Saturday, January 7, 2016

Hebrews 1:1-14
 

Long ago God spoke to our ancestors in many and various ways by the prophets, but in these last days he has spoken to us by a Son, whom he appointed heir of all things, through whom he also created the worlds. He is the reflection of God’s glory and the exact imprint of God’s very being, and he sustains all things by his powerful word. When he had made purification for sins, he sat down at the right hand of the Majesty on high,having become as much superior to angels as the name he has inherited is more excellent than theirs.

 For to which of the angels did God ever say,
‘You are my Son;
 today I have begotten you’?
Or again,
‘I will be his Father,
and he will be my Son’? 
And again, when he brings the firstborn into the world, he says,
‘Let all God’s angels worship him.’ 
Of the angels he says,
‘He makes his angels winds,
and his servants flames of fire.’ 
But of the Son he says,
‘Your throne, O God, is for ever and ever,
and the righteous scepter is the scepter of your kingdom. 
You have loved righteousness and hated wickedness;
therefore God, your God, has anointed you
with the oil of gladness beyond your companions.’ 
And,
‘In the beginning, Lord, you founded the earth,
and the heavens are the work of your hands; 
they will perish, but you remain;
they will all wear out like clothing; 
like a cloak you will roll them up,
and like clothing they will be changed.
But you are the same,
and your years will never end.’ 
But to which of the angels has he ever said,
‘Sit at my right hand
until I make your enemies a footstool for your feet’? 
Are not all angels spirits in the divine service, sent to serve for the sake of those who are to inherit salvation?

Luke 17:1-10
 

And he said to his disciples, "Temptations to sin are sure to come; but woe to him by whom they come!  It would be better for him if a millstone were hung round his neck and he were cast into the sea, than that he should cause one of these little ones to sin.  Take heed to yourselves; if your brother sins, rebuke him, and if he repents, forgive him; and if he sins against you seven times in the day, and turns to you seven times, and say, `I repent,' you must forgive him."
The apostles said to the Lord, "Increase our faith!"  And the Lord said, "If you had faith as a grain of mustard seed, you could say to this sycamine tree, `Be rooted up, and be planted in the sea,' and it would obey you.
"Will any one of you, who has a servant plowing or keeping sheep, say to him when he has come in from the field, `Come at once and sit down at table'?  Will he not rather say to him, `Prepare supper for me, and gird yourself and serve me, till I eat and drink; and afterward you shall eat and drink'?  Does he thank the servant because he did what was commanded?  So you also, when you have done all that is commanded you, say, `We are unworthy servants; we have only done what was our duty.'"
 

Աւետարանի Ընթերցում 

 Ղուկաս 17.1-10

Յիսուս իր աշակերտներուն ըսաւ. «Գայթակղութիւններ անպայման որ կը պատահին, բայց վայ այն մարդուն, որուն ձեռքով ուրիշներ գայթակղութեան մէջ կ՚իյնան։  Նախընտրելի պիտի ըլլար որ իր վզին ջաղացքի քար անցընէին եւ զինք ծովը նետէին, քան թէ այս փոքրիկներէն մէկը գայթակղեցնէր։  Հետեւաբար զգուշացէ՛ք։  Եթէ եղբայրդ մեղք գործէ՝ յանդիմանէ զինք, եթէ զղջայ՝ ներէ իրեն։  Նոյնիսկ եթէ մէկ օրուան մէջ եօթն անգամ քեզի գայ ըսէ՝ կը զղջամ, պէտք է ներես իրեն»։
Առաքեալները ըսին Տիրոջ. «Աւելցո՛ւր մեր հաւատքը»։ Յիսուս ըսաւ. «Եթէ մանանեխի հատիկին չափ հաւատք ունենաք եւ ըսէք այս թթենիին, «արմատախի՛լ եղիր եւ ծովուն մէջ տնկուէ՛», վստահ եղէք որ պիտի հնազանդի ձեզի։
«Ենթադրենք որ ձեզմէ մէկը ծառայ մը ունի, որ հողագործ է կամ հովիւ։  Երբ ծառան դաշտէն դառնայ եւ տուն մտնէ, տէրը իրեն կ՚ըսէ՞. «Անմիջապէս գնա՛, ճաշդ կեր»։  Բնականաբար ո՛չ։  Ընդհակառակը, անոր կ՚ըսէ. «Ընթրիքս պատրաստէ՛ եւ գոգնոցդ կապելով սպասարկէ ինծի, մինչեւ ընթրիքս վերջացնեմ, անկէ ետք կրնաս ուտել ու խմել»։ Կը կարծէ՞ք որ տէրը իր ծառային երախտապարտ պէտք է ըլլայ իր հրահանգները կատարելու համար։  Չեմ կարծեր։  Դուք ալ նոյնպէս, երբ կը կատարէք ի՛նչ որ հրամայուած է ձեզի, ըսէք. «Անպիտան ծառաներ ենք, ինչ որ պարտաւոր էինք ընել՝ կատարեցինք»։