Ouders ervaren veel steun van pedagogisch medewerkers bij de opvoeding van hun kind(eren). Dat blijkt uit het promotieonderzoek van Marije Kesselring van Universiteit Utrecht naar de rol van medeopvoeders bij het opgroeien en opvoeden van kinderen.
In het onderzoek onderscheidt Kesselring verschillende typen medeopvoeders, waaronder medeopvoeders die door hun professionele functie dichtbij het gezin staan, zoals pedagogisch medewerkers. Kesselring noemt PM’ers de ‘vanzelfsprekende professionals’, omdat zij ontegenzeglijk deel uitmaken van de sociale omgeving van het gezin.
Steun bij opvoeding
‘Pedagogisch medewerkers kunnen door het vele vanzelfsprekende contact dat zij hebben met het kind en de ouders een belangrijke rol vervullen als medeopvoeder, zowel direct richting het kind als indirect richting de ouders’, licht Kesselring toe. ‘Veel ouders ervaren naast de steun uit hun informele netwerk, bijvoorbeeld van vrienden en (schoon)ouders, ook veel steun van de PM’er van de kinderopvang of peuterspeelzaal.'
Uit handen geven
Toch blijkt uit het onderzoek dat het delen van opvoedingsverantwoordelijkheden gevoelig ligt. Ouders willen zelf beslissen over wat, hoe en wanneer ze hun kind iets leren en wie zij mandaat geven om op te treden als secundaire opvoeders. In specifieke settingen, zoals peuterspeelzaal, kinderopvang en school, laten ze tijdelijk hun verantwoordelijkheden over aan medeopvoeders en alleen als het gaat over onderwerpen die hen – vanuit hun secundaire opvoedersrol - aangaan.
Tegelijkertijd vinden ouders niet dat zij een monopolie hebben op opvoeden. Ze zien absoluut de aanvullende waarde van medeopvoeders, zowel voor hun kinderen als voor zichzelf. ‘Ouders geven vooral aan veel behoefte te hebben aan het delen van ervaringen’, aldus Kesselring.
Opvoeding versterken
Volgens Kesselring kunnen PM’ers op twee manieren de opvoeding versterken: direct en indirect. Kesselring legt uit: ‘Op een directe manier door op te treden als ondersteunende medeopvoeder, bijvoorbeeld door het kind te verzorgen, te begeleiden in zijn of haar ontwikkeling en positief voorbeeldgedrag te laten zien.
En indirect door ouders te steunen in hun rol als primaire opvoeders. Bijvoorbeeld door het bieden van emotionele steun (een luisterend oor), informationele steun (tips geven) en instrumentele steun (bieden van dagopvang).
Maar ook door te faciliteren dat ouders elkaar onderling kunnen ontmoeten zodat zij elkaar ook onderling (meer) kunnen steunen. Zo kunnen ze hun verhaal kwijt, vinden ze (h)erkenning en worden ze aangezet tot reflectie op hun eigen opvoedend handelen. Daar hebben ouders behoefte aan.’
In het onderzoek onderscheidt Kesselring verschillende typen medeopvoeders, waaronder medeopvoeders die door hun professionele functie dichtbij het gezin staan, zoals pedagogisch medewerkers. Kesselring noemt PM’ers de ‘vanzelfsprekende professionals’, omdat zij ontegenzeglijk deel uitmaken van de sociale omgeving van het gezin.
Steun bij opvoeding
‘Pedagogisch medewerkers kunnen door het vele vanzelfsprekende contact dat zij hebben met het kind en de ouders een belangrijke rol vervullen als medeopvoeder, zowel direct richting het kind als indirect richting de ouders’, licht Kesselring toe. ‘Veel ouders ervaren naast de steun uit hun informele netwerk, bijvoorbeeld van vrienden en (schoon)ouders, ook veel steun van de PM’er van de kinderopvang of peuterspeelzaal.'
Uit handen geven
Toch blijkt uit het onderzoek dat het delen van opvoedingsverantwoordelijkheden gevoelig ligt. Ouders willen zelf beslissen over wat, hoe en wanneer ze hun kind iets leren en wie zij mandaat geven om op te treden als secundaire opvoeders. In specifieke settingen, zoals peuterspeelzaal, kinderopvang en school, laten ze tijdelijk hun verantwoordelijkheden over aan medeopvoeders en alleen als het gaat over onderwerpen die hen – vanuit hun secundaire opvoedersrol - aangaan.
Tegelijkertijd vinden ouders niet dat zij een monopolie hebben op opvoeden. Ze zien absoluut de aanvullende waarde van medeopvoeders, zowel voor hun kinderen als voor zichzelf. ‘Ouders geven vooral aan veel behoefte te hebben aan het delen van ervaringen’, aldus Kesselring.
Opvoeding versterken
Volgens Kesselring kunnen PM’ers op twee manieren de opvoeding versterken: direct en indirect. Kesselring legt uit: ‘Op een directe manier door op te treden als ondersteunende medeopvoeder, bijvoorbeeld door het kind te verzorgen, te begeleiden in zijn of haar ontwikkeling en positief voorbeeldgedrag te laten zien.
En indirect door ouders te steunen in hun rol als primaire opvoeders. Bijvoorbeeld door het bieden van emotionele steun (een luisterend oor), informationele steun (tips geven) en instrumentele steun (bieden van dagopvang).
Maar ook door te faciliteren dat ouders elkaar onderling kunnen ontmoeten zodat zij elkaar ook onderling (meer) kunnen steunen. Zo kunnen ze hun verhaal kwijt, vinden ze (h)erkenning en worden ze aangezet tot reflectie op hun eigen opvoedend handelen. Daar hebben ouders behoefte aan.’
