Woman. We moeten sterk zijn, maar ook zacht. We staan ons mannetje, maar ons vrouw zijn wordt misschien wel gezien als onze kracht. Met ons fysiek, waar nieuwe trends van onze lichamen verwachten zo hard als steen te zijn, maar ook een warme troostende omhelzing. Maar ook onze geest moet veerkrachtig zijn en tegelijkertijd mee kunnen buigen. In de huidige samenleving boxen we op tegen perfecte levens online, levens die we in 'het echt' maar moeilijk kunnen evenaren. Maar omdat we de kracht bezitten dit van ons af te laten glijden, ons niet mee te laten voeren door de sleur, maakt dat we die perfecte levens ook niet nodig hebben, want we putten kracht uit wie we zijn. Prachtig onperfect en powerfull.
|
|
|
'Alleen zijn is fijn, maar kan je ook heel kwetsbaar maken.'
|
|
|
Jackson Romanov, iedereen heeft deze powervrouw wel eens lief aangekeken om binnen te komen bij zijn of haar favoriete feestje. De bekendste doorhost van Amsterdam is een boegbeeld voor het nachtleven. Iemand die dus stevig in haar schoenen staat. Hoe pakt ze dit aan? En hoe gaat zij om met haar rol als krachtige vrouw?
|
|
|
TheTittyMag: Heb je moeite met jouw rol als sterke vrouw?
Jackson Romanov: Ik merk, dat zowel vrouwen en mannen hier moeite meehebben. Ik denk dat de meeste mensen een sterke vrouw in eerste instantie heel fijn vinden, maar zodra ze met je in een relatie zitten wordt het toch een heikel punt. Ik merk dat in relaties een man uiteindelijk toch wil, dat ik ‘het vrouwtje’ word in de relatie.
Het hebben van vriendinnen vind ik soms ook lastig, tenzij deze vrouw net zo sterk is als ik zelf ben. Ik kan me volledig geven in een vriendschap, maar als die tegenvalt dan kan die ook zó achter me laten en me in een nieuwe vriendschap storten. Vriendschappen vind ik heel mooi, maar ze onderhouden vind ik weer heel moeilijk. Eigenlijk kan ik het beste alleen zijn.
TTM: Durf jij zwak te zijn?
JR: Ik durf zeker zwak te zijn. Dat heb je ook nodig om krachtig te zijn. Ik weet niet of dit zwak is, maar ik merkte onlangs, dat een collega bang was dat ik haar niet mocht. Ik schrok hiervan en dan word ik zwak, want ik wil niet dat iemand zich zo voelt door mijn toedoen. Dan bied ik mijn excuses aan, omdat ik het vervelend vind voor haar. Maar de kracht overheerst altijd. Ik ben alleen gekomen en ik ga alleen.
TTM: Zijn er veel vooroordelen over jou?
JR: Jazeker, ik merk dat wel. Het raakt me totaal niet en het geeft me soms een excuus om eens iets over een ander te zeggen. Ik heb er nooit veel moeite mee gehad, omdat ik altijd al wist wie ik was, qua uiterlijk. Ik hoor mijn hele leven al opmerkingen over mijn uiterlijk en ik weet, dat mensen bijna altijd hun mening over mij aanpassen nadat ze met me gaan praten.
TTM: Hoe ga je hiermee om?
JR: Ik heb dit al mijn hele leven. Op de middelbare school was ik al een buitenbeentje. Ik werd op de basisschool ook echt heel erg gepest. Gelukkig is dat nu anders, ik word veel makkelijker geaccepteerd. Dat heeft natuurlijk ook te maken met het feit, dat we hier in een stad zitten. Hoewel, Amsterdam is meer een soort dorp. Mensen kennen elkaar hier goed.
TTM: Wat is kracht voor jou?
JR: Ik zie kracht als iets dat je uit het dagelijks leven kan halen. Kracht is horen wat mensen zeggen en hiernaar luisteren. Ik haal kracht vooral uit het jonge volk dat ik tegenkom. Kracht is leren en openstaan voor nieuwe dingen. Je moet kunnen erkennen, dat je fouten maakt. Je kan zo veel halen uit je omgeving, meer dan uit de apps op je telefoon. Dingen als gevoel en ervaring moet je leren van mensen, niet van likes.
TTM: Vind je dat we niet voor onze eigen kracht durven uit te komen?
JR: We doen onszelf allemaal wel eens minder krachtig voor dan we zijn. Ik denk dat mensen rekening houden met de persoon die ze tegenover zich hebben. Ik zie bijvoorbeeld dat mensen zich ondergeschikter gaan opstellen als ze voor me staan aan de deur, omdat ze daarmee denken makkelijker binnen te komen. Ik ben een krachtig persoon, maar ik probeer soms dan juist extra aardig te doen tegen van die kleine koppies.Mensen kunnen onder de indruk zijn van mijn kracht, het intimiderend vinden. Al snap ik niet goed waarom, want elk individu is een krachtig op z'n eigen manier. De ene is misschien wat sterker dan de ander, maar iedereen heeft een eigen kracht.
TTM: Vind je dat we dan nu te zwak zijn?
JR: Ik vind dat mensen wel wat krachtiger mogen zijn. De huidige generatie vind ik vaak zwak. Het zijn geen individuen, maar kuddedieren die het idee hebben heel eigen te zijn. Het is een beetje egoïstisch. Je ziet het aan de maatschappelijke ontwikkelingen op dit moment. Ik krijg daar een onrustig gevoel bij.
TTM: Hoe komt dat dan?
JR: Het komt door gemak en luxe. We hebben alles en overal makkelijk toegang toe. Ik vind het heel heftig, dat de generatie van nu niet beter weet dan de wereld in hun handpalm te hebben doordat we overal online zijn. Jonge mensen van nu weten niet hoe het is om met vrienden te hangen of kwetsbaar te zijn, want alles gaat online en daar is alles perfect en hoef je geen blad voor de mond te nemen. Niemand kijkt meer om zich heen als ze bij de tramhalte staan of in de bus zitten. We moeten ervoor zorgen, dat we om ons heen blijven kijken en zien hoe mooi alles is. Dat we ons bewust zijn van het nu.
TTM: Is het goed met jezelf overweg kunnen datgene wat jou sterk maakt?
JR: Ja, is dat kracht of zelfbescherming? Ik heb altijd een gouden les: Je kan nooit over iemand oordelen tenzij je een week in hun schoenen hebt gelopen. Dan pas kan je begrijpen hoe iemand is. Ik ben altijd al een loner geweest. Ik weet wel, dat ik het ook soms nodig heb om me te omgeven met anderen. Alleen zijn is heel fijn, maar kan je ook heel kwetsbaar maken.
TTM: Is dit veranderd voor jou?
JR: Ik dacht ik heel open minded was en wist hoe ik in elkaar zat. In de afgelopen jaren ben ik dit weer opnieuw bij mezelf aan het nagaan. Ik heb in mijn tijd in het nachtleven meer geleerd dan de jaren daarvoor. Ik heb veel leuke banen gehad, maar het nachtleven is veel veelzijdiger en je leert zo veel van de mensen die je daar ontmoet. Ik realiseer me daardoor steeds meer dat ik vastgeroeste oordelen had.
|
|
|
Geen sterk lijf zonder sterke geest en vice versa.
|
|
Strong is the new skinny. De eerste keer dat ik deze leus zag was ruim 3 jaar geleden in New York. De woorden stretchte uit over het brede torso van mijn militaire bootcamp instructeur Billy, die niet vies was van opmerkingen als dikke mensen zijn lui en ongedisciplineerd. En ondanks dat ik niet geloof dat iemand het echt eens is met deze uitspraak, toch lijkt ook hier in ons kleine kikkerlandje het idee te zijn gegroeid dat alleen een sterk, afgetraind lijf een teken is van perfectie en dus gelijk staat aan een gelukkig en succesvol leven.
Het is januari, dus het zou me niet moeten verbazen dat door huidige fitgirl trend zelfs de kwaliteitskranten volstaan met de eet- en trainingsschema's en Eva Jinek elke week een nieuw insta-icoon laat aanschuiven om ons in te wijden in de geheime van de macros en krachttraining. Krachtige lijven met sixpacks zijn de talk of the town, maar een ijzersterke geest vol zelfvertrouwen laten we even achterwege. Waarom? Waarom creëren we een beeld waar in geluk alleen haalbaar is door een prachtig fysiek?
Ik ga het vragen aan Gijs Craenmehr, hij is een van de oprichters van Rockstar Lifestyle in Amsterdam. Op het eerste gezicht lijkt het strak uitziendende zwarte pand, gevuld met mooie, jonge en vooral fitte mensen die zich met gemak op trekken aan een van de rekken en squatten met loeizware kettlebells, perfect te voldoen aan de laatste insta-fittrends.
Gijs Craenmehr: We gaan uit van het non-dualistisme. Een non-dualistische kijk op de geest en het lichaam betekent dat wij het zien als twee onlosmakelijk met elkaar verbonden entiteiten. Wij geloven dat je spirit ontwikkeld door een vitaal fysiek, als gevolg van een vitaal fysiek en tijdens het ontwikkelen van een vitaal fysiek. Het houdt elkaar in check. Ik denk dat het beste is als het in balans is, je geest en je lijf, want het is niet los te schakelen van elkaar. Je kan niet alleen je fysiek ontwikkelen en mentaal stil blijven staan.
TTM: Maar van buiten zien we het perfect plaatje. De fitgirls en fitboys?
GC: Het hoger doel van Rockstar Lifestyle is om onze members te motiveren en te inspireren tot het leiden van een succesvol leven. Succes is voor ons de mate waarmee jij met energie, zelfverzekerheid en veerkracht in het leven staat en dat is onze optiek onlosmakelijk verbonden met ontwikkeling binnen het fysieke, sociale, mentale en spirituele domein. Dit is wellicht niet meteen aan de buitenkant zichtbaar, maar als je bij ons binnenkomt merk je dat het verder gaat dan fysieke training. Daarom testen we je motivatie ook voor dat je mag komen trainen door iedereen een motivatiebrief te laten schrijven. We laten namelijk de mensen afvallen die puur door esthetische doelen gedreven worden. We zijn geen gym, al worden we wel zo gezien. Ons concept is nieuw en daarom nog niet in een kader te plaatsen. Zelf noem ik het 'een instituut voor de interne en externe mens'. Je doorloopt bij ons verschillende fases qua training en tijdens die fases is er een constante dialoog. Ons volledige curriculum is er op gericht om vooral ook de ervaringen op te merken buiten de lichamelijke groei: Durf je meer je mannetje te staan op kantoor? En waarom nu wel en eerst niet? Voel je je scherper, meer gefocust, waarom denk je dat dat veranderd is? Een nieuwe lifestyle eigen maken, dat is meer dan gezond eten en hard trainen.
TTM: Moet je dan heel hard tegen de stroom in? Want iedereen redeneert andersom lijkt het wel. Door een sterk lijf krijg ik een een sterke geest, een mooi gespierd lichaam gaat mij gelukkig maken, want pas dan ik voldoe ik aan het maatschappelijke ideaal?
GC: Ik durf te wedden dat dit nog maar 2 of 3 jaar aanhoudt en dan neemt spiritualiteit het over. Iedereen aan de meditatie. Wat wij met Rockstar lifestyle willen is een veilige plek creëren waarin jij de challenge met je mind aan gaat door de challenge met je fysiek op te zoeken. Die stem in je hoofd die negatieve signalen zendt, zoals ‘dat je het toch nooit zal kunnen’, ‘niet goed genoeg bent’, ‘er niet goed genoeg uitziet’, etc. Als je je daar bewust van bent tijdens onze training dan zijn de consequenties van gehoor geven aan die negatieve stem niet groot. Je maakt je oefening misschien niet af. Maar het er tegenin gaan, dus op zo’n moment zeggen ik kan het wel, dat gaat verder dan fysieke training. Want die stem herken je dan ook ineens als je een moeilijke situatie op werk hebt bijvoorbeeld, en doordat je die challenge al op een kleiner niveau hebt gewonnen durf je ‘m dan ook sneller aan te gaan in die andere omgeving. De fysieke training ontstijgt dan fysieke ontwikkeling, want het draagt bij aan je algehele ontwikkeling.
|
|
TTM: Zo’n mentale challenge aangaan met je onzekerheden is wel heel heftig. Is dat niet veel gevraagd voor mensen die gewoon komen trainen en misschien zelfs alleen dat krachtige lijf willen hebben?
GC: Voor die mensen zijn er zat andere plekken. Bij ons kom je als je daar wel geïnteresseerd in bent. Wij hebben een filosofie en daarlangs werken wij. Niemand verplicht je bij ons te komen trainen. Daarnaast dagen wij jou gewoon uit. Diep van binnen weet jij ook wel dat een fysiek, een bepaald uiterlijk, niet zaligmakend is. Een lichaam takelt op een gegeven moment af. Dat proces kun je rekken maar uiteindelijk is het je geest, je spirit en hoe jij om kunt gaan met tegenslagen die je een krachtig en gelukkig mens maken en dan kan je het maximale uit het leven halen.
Mijn vader overleed toen ik 7 was en na veel angst voor het proces kon hij op een bepaald moment vrede sluiten met het idee dat hij zou komen te overlijden. Dat was en is voor mij nog steeds een mirakel. Hoe kun je afscheid nemen van je kinderen en je vrouw, waar je je hele leven mee samen bent? Maar er is dus een niveau van 'zijn' waar je zoveel kracht en rust uit kunt halen dat je zelfs dit kan accepteren. Daar kom je niet met alleen fysieke ontwikkeling. Ik denk dat ieder mens dat in de kern wel weet en de mensen die bij ons trainen daarvan merk je dat die er voor openstaan om ook die geestelijke ontwikkeling door te maken. Omdat ze weten dat het een niet zonder het ander kan, geen sterk lijf zonder een sterke geest en vice versa.
TTM: Dat lijkt me een lastige boodschap om over te dragen aan mensen als je het niet mee hebt gemaakt?
GC: Dat klopt. Dat is een lastige boodschap. Ik leg het altijd uit aan de hand van een metafoor. Zoals ik het zie is het, en dat klinkt wellicht een beetje pessimistisch, leven een soort bushokje. Van het ene op het andere moment sta je er en ben je aan het wachten tot de bus komt om je op te halen. Best zwartgallig, vind je niet?
Kijk, veel mensen leven met het idee van het oneindige leven, maar ik heb helaas te vaak moeten mee maken dat dit niet zo is. Mijn vader is overleden toen ik jong was en ik verloor 2,5 jaar geleden mijn broer. De tijd die we hier hebben is nu eenmaal niet oneindig. Dus moeten we die vol benutten.
Als je om je heen kijkt in dat bushokje, zie je dat het een prachtige plek is waar je niet alleen bent. Het is aan jou om er voor te zorgen die plek samen met mensen die jou energie geven ten volle te benutten. En omdat te doen geloof ik dat jij jezelf moeten wapenen tegen negatieve kracht, zoals vallen of fouten maken. Want positieve kracht kan alleen ontstaan bij de gratie van negatieve kracht. Om die negatieve kracht op te kunnen vangen en het terug te brengen naar het positieve, heb je veerkracht nodig om weer op te staan. Dat is in mijn visie de belangrijkste vaardigheid die je kunt hebben.
TTM: Kunnen we dan stellen dat als we geloven in de maakbaarheid van niet alleen ons lichaam, maar ook onze geest dat we dan het succes kunnen bereiken waar we naar streven?
GC: Ik heb een hekel aan het woord maakbaarheid. Ik geloof daar niet in. Iedereen doet maar of het leven maakbaar is en als je maar gedisciplineerd genoeg bent en hard genoeg werkt, het sowieso goed komt. Ik zie dat echt anders. in mijn optiek ontvouwt het leven zich aan je. Op de stimulus die het leven je geeft heb jij weinig tot geen invloed. Je reactie op die stimulus daarentegen, daar heb je wel invloed op. In de stilte tussen de stimulus en jouw reactie vind je ruimte. In die ruimte ligt de mogelijkheid om te kiezen. In die keuze ligt je groei en vrijheid.
Wat je kiest, dat is aan jou. Maar zodra jij de keuze hebt gemaakt en de reactie hebt gegeven moet je weer gaan anticiperen op dat wat jouw keuze of die van een ander in beweging heeft gezet. De volgende stimulus van je leven. En om dit met maximale intensiteit te 'ervaren' en voor jezelf de beste keuzes te kunnen maken, geloof ik dus dat je jezelf 360 graden moet ontwikkelen. Jezelf in staat stellen van meerdere invalshoeken keuzes te kunnen maken en te kunnen 'zijn'. En dus, daar komt 'ie weer, jezelf ontwikkelen op fysiek, mentaal, sociaal en spiritueel vlak.
TTM: Dus als kracht de balans tussen positieve en negatieve energie is, die omgeving met mensen die je energie geven en je de veerkracht bieden om weer op te staan als je valt, wat is dan ultieme kracht voor jou?
GC: Dat is een moeilijke, maar als ik er over nadenk, denk ik terug aan hetgeen mijn vader destijds op zijn bidprentje met ons deelde:
‘Het menselijk vermogen om te geven en te ontvangen is essentieel voor de groei van de mensen en de gehele mensheid.'
En dat is kracht voor mij. Liefde.
|
|
|
|
VER/KRACHT
en toen iemand weer prevelde
god alstublieft, geef kracht
zweeg hij ver van hier en
genoot daar van zijn macht
|
|
|
|
|
|
Iedere week The Tittymag in je mailbox? Dat kan! Meld je aan op thetittymag.com. Heb je op- en aanmerkingen, ideeen, inspiratie en wil je graag bijdragen aan The Tittymag? Mail ons dan op thetittymag@gmail.com.
Deze nieuwsbrief is samengesteld door Cathelijne Blok, Lotte Dale en Lizette Pellikaan. We willen Olivier van Kuyen, Raymond van Mil, Jackson Romanov, Gijs Craenmehr en Tim Hofman duizend maal danken voor hun hulp om deze vijftiende editie zo awesome te maken.
|
|
|
|
