NL
In zijn artistieke praktijk beweegt Bart Van Dijck zich in het middenveld tussen cultuurgeschiedenis en antropologie enerzijds, en beeldende kunst anderzijds. Elk medium wendt hij aan om de vruchten van zijn onderzoek naar deze materie te manifesteren: performance, videowerk, sculpturen, tekeningen - vaak ook verschillende technieken gecombineerd tot één installatie. Hij documenteert de universele menselijke identiteit in al zijn facetten. Van Dijck focust zich veelal op subculturen die zich bij groepen jongeren manifesteren als fascinerende mengvormen van folklore en hedendaagse, meestal ook westerse symbolen. Wat hem daarin drijft, zijn precies die onzichtbare memen, de culturele genen die de mens met de ander verbindt in het collectief onbewuste.
In de overgang van 2016 naar 2017 reisde Van Dijck naar Roemenië, op zoek naar de dansende beren. De ervaringen die hij er opdeed, kregen vorm in de objecten en handelingen die hij voor ‘Waking up the bear’ heeft samengebracht. De gloeiende natuur verschijnt reeds als vruchtbaar, vochtig mos op de boomstam. Een reeks maskers kijkt toe; ze zijn, samen met de bezoeker van de tentoonstelling, getuige van het collectieve gebeuren dat zich voltrekt. De confrontaties en ontmoetingen met voorbijgangers in Roemenië hield Van Dijck bij in een reisdagboek, dat binnen de tentoonstelling een belangrijke rol opneemt. Dankzij dit relaas kunnen de toeschouwers de kunstenaar vergezellen in zijn zoektocht. Het berenvel dat hij zelf fabriceerde uit de vacht van een ander dier refereert vanzelfsprekend naar de beer, maar dit object heeft niet louter een artistieke waarde. Zoals ook het geval is bij de berendansen, is het vel voor Van Dijck ook een gebruiksvoorwerp of ritueel object. Het wintervuur dat wordt ontstoken, bezingt het symbolische verglijden van de seizoenen.
Bart Van Dijck nodigt zijn toeschouwers uit mee te stappen in zijn ritueel, en er zelf ook deel van uit te maken, in het ‘toen’ en in het ‘nu’. Het bandeloze platform van beeldende kunst biedt hem de vrijheid om zijn onderzoek naar tradities en folklore open te trekken van adaptatie tot transformatie, en aldus zelf ook een eigen taal te ontwikkelen. In tijden waarin de wereld aan een razend tempo lijkt te vervliegen, kan die flits van oneindigheid, dat samenpersen van verleden, heden en toekomst, soelaas bieden.
Melanie Deboutte
|