Αυτές τις ημέρες που ακολουθώ το πρόγραμμα του Marshall Memorial Fellowship σε διάφορες πόλεις των ΗΠΑ είναι πολύ δύσκολο να ακολουθήσω τη ρουτίνα των προηγούμενων εβδομάδων και να εξυπηρετήσω τις παραδοσιακές ανάγκες αυτού εδώ του εβδομαδιαίου γράμματος (ούτε το άρθρο μου στην Κ δεν προλαβαίνω να γράψω) οπότε θα το κάνουμε κάπως αλλιώς, αντί να σας βάζω λινξ και θεωρίες, θα σας βάζω κάθε φορά κι από μία ιστορία, κάτι είδα ή κάτι που άκουσα. Σήμερα, ας πούμε, θα μιλήσουμε για την ιστορία του Ρέιμοντ.
Η ιστορία του Ρέιμοντ
Συνήθως οι οδηγοί των Uber δε σου μιλάνε αλλά ο Ρέιμοντ με ρώτησε αν το όνομά μου είναι Ελληνικό, και του είπα πως ναι, και μου είπε πως το αναγνώρισε επειδή διαβάζει πολύ συχνά τη Βίβλο, και με ρώτησε τι σημαίνει το "Τιμόθεος" και δεν ήξερα και ντράπηκα λίγο. Και μετά πιάσαμε την κουβέντα.
Ο Ρέιμοντ ζει στο Μέριλαντ και η κανονική του δουλειά είναι δάσκαλος σε δημόσιο σχολείο. Επιπλέον, έχει φτιάξει ένα πρόγραμμα για την υποστήριξη παιδιών από δύσκολες οικογένειες και ένα δίκτυο μεντόρων για περίπου 30 παιδιά κάθε χρόνο (“do you know that term, mentors?” με ρώτησε), που τα επιλέγουν με διάφορα κριτήρια, κυρίως παιδιά χωρίς πατρική παρουσία στο σπίτι. Δεν ήταν πάντα δάσκαλος. Μέχρι το 2008 δούλευε στο real estate.
Μετά του συνέβησαν δύο ταυτόχρονες τραγωδίες.
Η αγορά των ακινήτων κατέρρευσε και η δουλειά του έγινε μη βιώσιμη. Αυτό ήταν το ένα.
Το άλλο ήταν ότι πέθανε η γυναίκα του. Είχε τρία μικρά παιδιά. Οπότε εγκατέλειψε το real estate κι έγινε δάσκαλος για να είναι πιο κοντά στα παιδιά του.
Σήμερα οδηγεί Uber τα απογεύματα καθώς προσπαθεί να ξαναρχίσει την δουλειά του στο Real Estate. Τα παιδιά του είναι 14, 18 και 20 χρονών. Μου μίλησε γι' αυτά με χαρά και με καμάρι. Το μεσαίο ήθελε να πάρει ένα χρόνο μετά το σχολείο το σχολείο για να δουλέψει εθελοντικά στη FEMA. Το μικρό έχει ταλέντο στη μουσική. “Χρειάζεται να την πιέζω λίγο στο σχολείο", μου είπε. "Το μυαλό της είναι όλο στη μουσική, και δε διαβάζει".
|