|
|
|
|
|
|
Nieuwsbrief duiven - September 2019
|
|
De ruiperiode
Ik vind de ruiperiode één van de belangrijkste periodes van het jaar. Voor veel liefhebbers is het een moment waarop ze hun blik van de duiven wegnemen en meer tijd besteden aan het gezin en andere prioriteiten. Een welverdiende vakantie bijvoorbeeld. Dat is natuurlijk begrijpelijk, zeker als de prestaties tijdens het vliegseizoen zijn tegengevallen. Dan is het vaak een tijdje moeilijk om weer de motivatie op te brengen om de duiven juist in deze periode alle nodige aandacht te geven. Toch is dit meer dan belangrijk.
Onderschatting van het belang van de rui, is de opmaat voor teleurstellingen in het volgende jaar. De kwaliteit van het veerwerk hangt mede af van de zorg die tijdens de rui aan de duiven wordt besteed. Goede voeding, een regelmatig bad en veel lucht en licht (volière) is in deze periode van groot belang. Daarnaast
kan men in deze maanden regelmatig een goede Mineralenmix verstrekken om
tekorten – in welke vorm dan ook – voor te blijven. De duiven kunnen daarin zoeken en vinden wat ze instinctief nodig hebben. Met name in de ruiperiode is het belangrijk voldoende mineralen ter beschikking te stellen.
 In de ruiperiode is er een grote tot zeer grote stofwisselingsactiviteit. De lever werkt op hoogspanning om de bouwstoffen, nodig voor de nieuwe veren, in voldoende mate te bezorgen op de plek waar ze nodig zijn. In deze periode moet de lever goed ondersteund worden. Stress dient vermeden te worden. Het moet een periode van rust zijn. Alleen op die manier kan men een goede basis leggen voor het komende vliegseizoen.
Om het lichaam te helpen zich van oude slakken te ontdoen, adviseer ik sinds jaar en dag een ouderwetse theekuur met Muitzaad aan het begin van de rui. Het kost wat moeite om iedere dag verse thee te trekken, maar men krijgt er ook wat voor terug. Voor de kosten hoeft men dit niet te laten. Het is vaak de motivatie die, zoals gezegd, ontbreekt om dit te doen.
Eveneens ondersteunend voor de reiniging van de lever zijn de diverse chol(ine)producten, zoals Sedochol, Bonichol, Biochol en ga zo maar door. Deze producten bevatten doorgaans ook nog extra methionine en lysine en soms artisjokkenextract. In de ruiperiode adviseren we ook wat vaker de B.M.T uit
het basispakket te geven. Naast de vezels die meehelpen aan de darmreiniging, bevat het ook eiwitten met o.a. zwavelhoudende aminozuren, vitamines, mineralen en spoorelementen en ten slotte probiotica.
Allemaal stoffen waar tijdens de rui een verhoogde behoefte aan kan bestaan. In deze periode is het eveneens belangrijk zo min mogelijk medicijnen te gebruiken. Medicijnen zijn in principe lichaamsvreemde stoffen, die ontgift en uit het lichaam verwijderd moeten worden. Dit alleen al is voldoende reden om in deze periode hier van af te zien, tenzij het echt niet anders kan. Bij klinische uitbraken van ziekten kan men niet anders. Zieke duiven ruien immers ook slecht. Betreft het individuele dieren, behandel de dieren die er last van hebben dan ook individueel, om te voorkomen dat gezonde duiven onnodig kuren. Routinekuurtjes zijn uit den boze.
Als men de zaken goed heeft aangepakt, dan heeft men voor de rui nog een controle laten uitvoeren door een duivenarts, om te zien of er nog huis-, tuin- en keukenziekten – trichomonaden, coccidiose, wormen en ectoparasieten – aanwezig zijn. Deze kan men dan zo nodig tijdig aanpakken. Wordt er een Geelbesmetting bij jonge duiven vastgesteld, dan dient men zo snel mogelijk na de laatste wedvluchten daartegen te behandelen. De jongen komen immers kort na de laatste vluchten fors in de rui en medicatie tijdens de rui is ongewenst.
Verschillende medicijnen zorgen toch voor enige tekening in de pennen. Dat kan erop duiden dat de pennen op die plaatsen niet optimaal gevormd worden.
Berucht in deze is het wormmiddel mebendazole, dat zelfs misvormde pennen kan veroorzaken. Maar ook dimetridazole kon er vroeger wat van. Is er in deze periode onverhoopt sprake van een sterke coccidiosebesmetting, dan kan, in het geval dat men voor een medicijn kiest, het beste kiezen voor enkele dagen Toltrazuril. Sulfapreparaten hebben weliswaar, uitzonderingen daargelaten, nog maar een beperkte werking tegen coocidiën, maar men kan ze tijdens de rui beter niet verstrekken vanwege hun invloed op de veren. De plaatsen waar de tekening in de veren optreedt, zijn doorgaans de zwakke plekken van de veren en bij voorhand plekken voor veerbreuk. Overigens zijn het niet alleen medicijnen die tekening in de pennen kunnen geven. Het kan ook optreden bij ziekte en door een ondermaatse voeding.
Het verstrekken van pre- en probiotica is in de ruiperiode een verstandige keuze. Hiermee ondersteunt men de darmen, waardoor deze beter kunnen werken en het afweerapparaat wordt – min of meer – ontzien. Door de probiotica wordt het voor ziekteverwekkende bacteriën moeilijker om de overhand te krijgen. Het lichaam komt zo sneller door deze altijd aanwezige bedreigingen heen. Doordat het lichaam in deze periode geen hulp krijgt tegen diverse ziekteverwekkers – die bij duiven altijd op de loer liggen – blijft het afweerapparaat alert. Deze training van het afweerapparaat is geen overbodige luxe. Dit is de reden dat ik zoveel mogelijk probeer om bij jonge duiven vanaf het afzetten, zo min mogelijk medicijnen te verstrekken. Wat belangrijk daarbij is, is de duiven de mogelijkheid te bieden om de ziekteverwekkers zelf te bestrijden. Dus een maximale ondersteuning van de afweer op een natuurlijke manier. In de loop der jaren heb ik daartoe een keur aan producten ontwikkeld die vaak op elkaar zijn afgestemd. Als er tijdens het seizoen liefhebbers komen die ons systeem ook eens willen proberen, dan verwijs ik hen doorgaans naar het einde van het seizoen.
Veel succes,
Peter Boskamp
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Bovenstaande tekst komt uit het hoofdstuk "De ruiperiode" uit het boek "Duiven gezond houden" van dierenarts Peter Boskamp. Wilt u verder lezen? Bestel dan vandaag nog dit boek. 
Bony Bonichol
