Uit het Beraad:

Waarom is gelijk hebben iets anders dan gelijk krijgen?

En voilà! Het weeskindje is geboren. Een onuitvoerbaar Plan van Aanpak Versterken waar werkelijk niemand blij van wordt maar wat toch dóór de regio áán de regio verkocht gaat worden onder het optimistische motto: “Beter iets dan niets. Laten we vooral blij zijn dat we weer kunnen beginnen!”
 
Iedereen die langer dan twee jaar mee loopt in de gaswinningsproblematiek moet hier even knipperen met de ogen. Hoeveel kennis en ervaring hebben we nodig om te leren van onze fouten uit het verleden?  
Wanneer houdt optimisme op en gaat het over in naïviteit?
Wanneer is ongeloof cynisme geworden?
Sinds wanneer wordt ‘opkomen voor burgers’ door bestuurders gelijkgesteld aan het door hen zo verfoeide ‘populisme’?
Sinds wanneer is gemakshalve meelopen met de macht niet meer gewoon laf te noemen?
En sinds wanneer is eigenlijk openlijk verzet tegen de algemene opvatting hetzelfde geworden als ‘Don Quichot-gedrag' (en dus eigenlijk een beetje zielig)?
Sinds wanneer zijn we het normaal en acceptabel gaan vinden ‘dat gelijk hebben, iets anders is dan gelijk krijgen’?
En hoe zou het allemaal zijn verlopen als er sprake was geweest van gekozen burgemeesters?
 
Het zijn allemaal vragen die ons de laatste weken in toenemende mate bezighouden. Serieus bezighouden. Want alleen door het antwoord op deze vragen te zoeken en te vinden kunnen we (niet alleen het Gasberaad, maar ook andere belangenbehartigers en bewonersplatformen) nog proberen effectief te zijn. En eigenlijk geldt dat ook, misschien wel het allermeest, voor gemeenteraadsleden en statenleden. Deze gekozen volksvertegenwoordigers zijn al helemaal in een benarde positie terechtgekomen. Ze worden niet of nauwelijks geïnformeerd en hebben nog minder invloed. En dat terwijl juist zij op straat aangesproken worden door hun dorpsgenoten die concrete antwoorden willen hebben op concrete vragen. De onmacht en frustratie onder deze groep neemt toe. En terecht. Als gekozen volksvertegenwoordigers al het gevoel krijgen niet serieus te worden genomen in hun gemeente of provincie, waarom zou je het dan nog doen? Er is afgelopen week weer een groot aantal nieuwe raadsleden begonnen aan een grote verantwoordelijkheid. Als u de komende weken een raadslid tegen komt, maakt u dan eerst een diepe buiging uit respect. Voordat u hem of haar aanspreekt op die verantwoordelijkheid. Ze verdienen het.
 
In deze Nieuwsbrief laten we u vooral zien wat we de afgelopen periode hebben geprobeerd aan argumenten naar voren te brengen waarom dit volgens ons niet de manier is waarop je de versterking moet aanpakken. Zo kunt u zelf beoordelen of de antwoorden en tegenargumenten stand kunnen houden. Op 16 september hebben we samen met de GBB en de voorzitter van de maatschappelijke stuurgroep, Jan Kamminga, een brief naar de minister gestuurd. Op 2 november ontvingen we zijn antwoord. Ook de afzonderlijke maatschappelijke organisaties hebben bij de minister aan de bel getrokken over de gang van zaken en in het bijzonder de positie van de maatschappelijke organisaties daarin. Een aantal voorbeelden, met antwoorden van de minister, kunt u op onze website vinden.
 
We krijgen gelukkig niet alleen brieven van de minister, maar ook van velen van u. Een aantal daarvan plaatsen we na overleg – en desgewenst anoniem – ook op onze website ('ingezonden brieven’). Het zijn vooral persoonlijke ervaringen met instanties die met ons gedeeld worden. Hoewel wij geen enkele mogelijkheid hebben om individuele gevallen concreet te helpen zijn die brieven of e-mails heel belangrijk voor ons. Het geeft een indruk van wat er nu in de praktijk terecht komt van alle afspraken en voornemens die zijn gedaan. Het vormt een belangrijk deel van onze brandstof. Dus blijft u ons vooral voeden met uw ervaringen. En echt: ook positieve ervaringen zijn meer dan welkom! 
 

Het bevingsverhaal van...

Wie: Elmar (65)
Woonplaats: Annerveenschekanaal – althans, daar staat het huis waar het in dit verhaal over gaat. Elmar is inmiddels verhuisd naar een ander dorp in Groningen.
Huis: Een vrijstaand herenhuis uit 1910
Te maken met: Veel scheuren in en verzakking van schuur, bijkeuken en keuken. Ook werd het huis door waardedaling voor een lager bedrag verkocht dan oorspronkelijk getaxeerd. CVW en NAM geven in deze hele problematiek niet thuis.

Annerveenschekanaal. Een dorp net buiten de Groningse grens. Zou je daar last van aardbevingen kunnen hebben? ‘Welnee’, dacht Elmar jarenlang. Zoutwinning, en anders wel de verzakkende grond onder zijn huis, waren waarschijnlijk de oorzaak van de scheuren in zijn schuur, bijkeuken en keuken. Af en toe sprong er een steen uit de schuur, zoveel druk stond er op een aantal muren. Maar Elmar zocht er niet zoveel achter.

Totdat hij in 2016 graag zijn huis wilde verkopen en voormalig NCG Hans Alders in een zaaltje in Veendam trof. ‘Verrek’, dacht Elmar, ‘aardbevingen zijn ook hier aan de orde van de dag!’ Veel meer dorpsgenoten bleken met dezelfde problemen te kampen. Hij meldde zijn schade bij het CVW. Tot op de dag van vandaag is hij geen steek verder gekomen.

Het volledige verhaal van Elmar leest u op onze website

Wat vinden wij van het Plan van Aanpak versterking?

Vrijdag 2 november 2018 waren wij aanwezig bij de bespreking van het Plan van Aanpak versterking. Daar heeft onze secretaris Susan Top namens het Gasberaad onze reactie ingebracht. Onze reactie was kritisch:

'Vooraf willen we duidelijk stellen dat we op geen enkele manier erop uit zijn om de versterking te vertragen. Integendeel! Wij waren en zijn van mening dat de versterking onnodig is stop gezet en zo snel mogelijk hervat moet worden. Daarvoor was en is geen nieuw Plan van Aanpak noodzakelijk, dat is hooguit nodig voor het bijsturen van het vervolg. Er kan gewoon door gewerkt worden waar we zijn geëindigd. Afmaken wat je bent begonnen.

We bespreken hier vandaag het Plan van Aanpak Mijnraadadvies. Volgens de aangegeven status is het voorliggende document “Definitief”. Dat betekent dat we kennelijk een voldongen feit bespreken en dat wat wij ervan vinden er niet toe doet. Toch vinden wij er iets van.

Er zitten hele bruikbare elementen en uitgangspunten in het Plan van Aanpak. Dat is zeker waar. Maar er zijn wat ons betreft ook een aantal fundamentele problemen met het Plan van Aanpak.

Lees verder >>

Versterken volgens de Maatschappelijke stuurgroep

• Met onmiddellijke ingang hervatten van de versterkingsoperatie onder leiding van de NCG. Bij elke patstelling in de uitvoering krijgt de NCG voorlopig mandaat een knoop door te hakken onder garantstelling financiering Rijk. U vecht het daarna met NAM maar uit.
• Advies vragen aan de regio over de structurele invulling van de voordeur. De bestaande structuur van de NCG (met de bestaande stuurgroepen) is daarvoor bruikbaar. Uiterlijk 1 december van dit jaar stelt u de kaders (feitelijk de nieuwe versterkingskaders) van de voordeur met de beide stuurgroepen gezamenlijk vast.

Hoeveel kennis hebben we nodig om te leren?

Waarom nu een nieuwe NCG benoemen een (heel) slecht idee is…
 
Op donderdag 8 november organiseerde Building een Kenniscongres Veilig Wonen. De centrale vraag in het slotdebat luidde: 'Hoe zetten we kennis om in actie?' Susan Top, secretaris Groninger Gasberaad, schreef onderstaand artikel als input voor het slotdebat.
 
'Hoe zetten we kennis om in actie? Mijn primaire antwoord daarop klinkt misschien een beetje flauw, maar ik meen het wel. Hoe zetten we kennis om in actie? Dat is in de eerste plaats door bereid te zijn om te leren.
 
Er is al heel veel kennis, zoveel dat het soms moeilijk is daar de juiste conclusies uit te trekken. Anderzijds moeten we ook vaststellen dat er nog kennis ontbreekt en misschien moeten we zelfs accepteren dat we nooit alles precies zullen weten. In het gaswinningsdossier hebben we te maken met drie verschillende soorten kennis waar we dagelijks mee te maken hebben:

• Technische kennis
• Kennis van de sociaal maatschappelijke impact
• Kennis van de bestuurlijke, organisatorische inrichting - zeg maar de 'governance'

Groninger Gasberaad luidt noodklok: Groninger bestuurders leveren regio uit aan Den Haag!

In een open brief aan alle betrokken Groninger bestuurders hebben wij hen opgeroepen hun verantwoordelijkheid te nemen voor de toekomst van Groningen. De kernboodschap was: bestuurders neem de regie over de versterking, voorkom een geïnstitutionaliseerde, bureaucratische aanpak, zorg voor langjarige financiering, ga naast elkaar staan en sta voor de regio. Geloof niet in mooie woorden, maar zorg voor basis garanties vóórdat u akkoord gaat. De enigen die dat kunnen regelen zijn de bestuurders uit de regio, zij zijn aan zet. Op onze website kunt u de gehele brief lezen.

Voor deze brief is veel media-aandacht geweest, bestuurders hebben gereageerd via de pers. Naar aanleiding van een verzoek van Tweede Kamerlid Tom van der Lee heeft ook minister Wiebes gereageerd op de Open Brief. Zijn reactie lees je hier.
 

Gaswinning in het nieuws