 Spaanse edelmannen en vergeten Aziatische vrouwen
Deze maand sloten we af met een zeer actueel stuk: de vervanging van Zwarte Piet door de Spaanse edelman in Amsterdam door Sabine Waasdorp. Het werd al snel opgepikt door de tekenaars van Fokke en Sukke, wiens maandag-strip naadloos aansloot bij het artikel. Dankzij hun tweet is het stuk al bijna 900 keer gelezen in twee dagen, een mooi bewijs dat onze blog voor publieke geschiedenis goed aansluit bij wat er nu in de samenleving speelt. Ook het stuk van Suze Zijlstra over vergeten Aziatische vrouwen deed het goed, zeker omdat haar familiegeschiedenis vergelijkbaar is met die van velen anderen. Ten slotte zijn wij begonnen met een nieuwe reeks: de wetenschapper als kleine ondernemer. Hierin laat Sara Polak zien hoe vaardigheden die vooral in het bedrijfsleven gelden steeds meer van belang worden in de wetenschappelijke wereld.
|
|
|
|
|
30 november 2017 - Sabine Waasdorp (UvA)
In Amsterdam is Zwarte Piet vervangen door een Spaanse edelman, volgens de organisatie een neutraal figuur. De reacties op Sinterklaas zijn nieuwe helper laten zien dat de Zwarte Legende echter nog springlevend is en Spaansheid in Nederlandse ogen onlosmakelijk verbonden is gebleven met wreedheid en bloeddorst.
|
|
|
15 november 2017 - Sara Polak (UL)
Doordat, zoals eerder beschreven, de positie van (jonge) historici en andere geesteswetenschappers precair is, zijn zij een soort kleine ondernemers met onderzoek, onderwijs en andere activiteiten en vaardigheden in hun winkeltje. Belangrijke klanten zijn: universiteiten, NWO, andere financiers, publieke instellingen en media. Hoe bestier je zo’n winkeltje? Een N=1 studie.
|
|
|
|
21 november 2017 - Suze Zijlstra (UL)
De geschiedenis van de VOC gaat vaak over Europese mannen die voor korte of langere tijd in Azië leefden en werkten. Maar juist door naar de Aziatische vrouwen te kijken, begrijpen we meer van dit verleden, laat Suze Zijlstra zien aan de hand van haar familiegeschiedenis.
|
|
|
6 november 2017 - Sara Polak (UL)
Historici en andere geesteswetenschappers hebben zo’n precaire arbeidspositie dat ze er verstandig aan doen zichzelf niet alleen als medewerker van een universiteit te zien, maar ook als ondernemer met meerdere universiteiten, financiers en andere organisaties als klant.
|
|
|
|
|
|
