|
Beste allen,
Voor 26 intimi en extimi van KenKon begon het jaar goed. Niet persé allemaal leuk, prettig en aangenaam goed, maar wel heel goed. 26 mensen openden namelijk de inmiddels jaarlijkse KenKon Winter Stilte Retraite. Deze keer was er een andere formule gekozen waarbij men niet meer halverwege of aan het einde kon instappen. Terugkijkend naar wat ik in mensen heb zien gebeuren, naar wat mij is verteld en naar mijn eigen reis, denk ik dat dat een hele goede keuze is geweest van Raymond Wiggers, de organisator. Het geheel duurde vier dagen lang en veertien mensen hebben nagenoeg de hele reis gemaakt.
De zegeningen van de verstilling en gezamenlijkheid waren diep en talrijk. Meerdere ritjes naar de hel en weer terug; oceanen van blijdschap, liefde en compassie; de open beleving van rauwe emotionele pijn; buitengewone dromen; maskers van verveling of eenzaamheid die doorbraken; momenten van diepe transformatieve intimiteit; herinnerd worden aan de menselijkheid, zin en onzin van geworstel; de zegeningen van de brullende draken buiten [beter bekend als 'storm'😊]; het aan de oppervlakte komen, helen en loslaten van diepe oude wonden; niets dat gebeurde en bleef gebeuren; diepe gevoelens van veiligheid die even diepe reizen naar binnen mogelijk maakten; enz. enz.
Velen waardeerden ook het stilstaan bij de mensen die ten tijde van de retraite in het stervensproces vertoefden of daar al aan voorbij waren. Op de donderdagavond hebben we, bovenaan KenKon's magische buitentrap, de papiertjes met hun namen in de drakenvuurkorf verbrand onder begeleiding van een Tibetaans stervensgebed. Dit alles als symbool voor de wens dat zij zo weinig mogelijk obstakels zullen tegenkomen op hun reis naar of na de dood.
Een wonderbaarlijke co-creatie, zowel meditatief als organisatorisch. Met dank aan Raymond Wiggers, zijn assistenten Veronica Ferreño en Rani Sari, de tijd- en deurbewaker Jens Niggeman en de Ulla Flögel die het vuur zoveel mogelijk brandende hield en iedere en dan ook echt iedere deelneemster en deelnemer.
Inmiddels zie ik mij weer geconfronteerd met het feit dat ik volgende week vrijdag al in een vliegtuig naar Okinawa zit en dat er voor die tijd nog héél veel moet gebeuren 😊 Gelukkig zit de retraite nog een beetje in mij. Als stilte en als ritme. Grote delen van de afgelopen dagen bracht ik door in een retraite-achtig ritme, maar dan met een iets andere inhoud. Namelijk in de vorm van 15 minuten managementwerk, 15 minuten schoonmaken, opruimen en klussen en 15 minuten trainen/oefenen/mediteren/studeren. Bevalt goed, ga ik vaker doen 😊
Heel veel goeds dit jaar! Gewoon goed en ook voorbij goed en slecht...
Sydney Leijenhorst
|
