Copy
Έχω να σας πω μερικά πράγματα.
Διαβάστε το στον browser
κάπως έτσι
Είναι περίεργο πράγμα ο δημόσιος διάλογος. Είναι προφανές ότι έχει πεπερασμένο χώρο, δεν χωράει δηλαδή πάρα πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Το τι μπαίνει εκεί όμως είναι περίεργο και απρόβλεπτο. Ή, τουλάχιστο, είναι απρόβλεπτο για εμένα. Προσπαθώ να καταλάβω αν υπάρχει κάποιο pattern, κάποια μέθοδος ή κάποια στρατηγική που μπορεί να ακολουθήσει κάποιος για να επιβάλλει θέματα στο δημόσιο διάλογο. Τι εργαλεία χρειάζεται; Τι μέσα; Και τι περιεχόμενο; 

Δείτε το "μακεδονικό ζήτημα", ας πούμε, και τη συσπείρωση της "πάνω πλατείας". Δεν είναι ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα. Ούτε επείγον ούτε και πάρα πολύ φλέγον. (Προς το παρόν οι περισσότεροι δεν ξέρουν ποιο από τα "Φράγκος" και "Φραγκούλης" είναι το μικρό και ποιο το επίθετο. Οπότε λέω να μην αρχίσω να ανησυχώ ακόμα). Γιατί το συζητάμε; Ποιος το επέβαλε, τι μέσα χρησιμοποίησε και με ποιο σκοπό; Ή έγινε τυχαία;  

Θα το σκεφτόμουν πιο αναλυτικά για να σας πω κάτι πιο ουσιαστικό για αυτό το σημαντικό θέμα αλλά μετά κάτι πάτησα πάλι στο ίντερνετ και πάει η σκέψη, πάει η συγκέντρωση, πάνε όλα. Όπως γίνεται τόσο συχνά πια. Πάτησα το εξής: 

Αυτό είναι το πιο περίεργο πράγμα που έχει δει (διαβάσει; ποιο είναι το σωστό ρήμα;) τον τελευταίο καιρό. Παίρνει πολύ ώρα, αλλά μην αφήσετε αυτό να σας τρομάξει, ούτε το ότι θεωρητικά το θέμα του είναι το αμερικάνικο φούτμπολ. Δε μπορώ να σας το περιγράψω, πατήστε το και σκρολάρετε. 

πάμε στα υπόλοιπα λινξ τώρα

Σήμερα στην Καθημερινή: Ο μύθος της "πολιτικής ορθότητας". Ολόκληρο αυτό το άρθρο είναι αμένσιοτο.  

Η χοροεσπερίδα της εβδομάδας: Την Τετάρτη, 31 Ιανουαρίου στις 19:00 το απόγευμα έχουμε το πρώτο Bookworm της χρονιάς. Θα μιλήσουμε για βιβλία. Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε και Skype με τη Σώτη Τριανταφύλλου. Στο βιβλιοπωλείο του Πατάκη όλα αυτά, Ακαδημίας 65.  

--

Αυτός ο κύριος φτιάχνει πάρα πολύ ωραίες εικόνες με pixel art, και εμείς που φάγαμε τα νιάτα μας αλλάζοντας δισκέτες των παιχνιδιών της Lucasfilm νιώθουμε μιαν αγαλλίαση στο φυλλοκάρδι. Πιο πολύ απ' όλα μου άρεσε αυτό

Πέθανε η Ούρσουλα Λε Γκεν -αφορμή να διαβάσουμε ένα καλό αφιέρωμα του New Yorker γι' αυτήν. Από τις προάλλες που τουίταρα με αφορμή το θάνατό της διάφοροι μου έχουν προτείνει να διαβάσω αυτό. Είναι καλό; 

Να ένα βίντεο 2:30 λεπτών που είναι εντελώς άλλο πράγμα από ό,τι νομίζει κανείς τα πρώτα 1:50.  

Άλλο ένα δημοφιλές επεισόδιο slow TV: 17 ώρες με τρένο στην Αυστραλία. Δεν έχω ψάξει, έχει άραγε το Netflix τέτοια; 

Πώς ο Ερντογάν προσπαθεί να εξισλαμίσει τα σχολεία της Τουρκίας

Το χειρότερο videogame του κόσμου. Δηλαδή έλεος. 

Ένα plugin αλλάζει αυτόματα τις λέξεις "racially charged" σε "racist" στα άρθρα του ίντερνετ. Και ξαφνικά το ίντερνετ γίνεται λίγο πιο ειλικρινές. 

Πώς συγκρίνεται ο Τραμπ με τους χειρότερους Προέδρους στην ιστορία των ΗΠΑ; SPOILER ALERT: μάλλον είναι ακόμα χειρότερος. 

Παρεμπιπτόντως, φυσικά αυτόν εννοούσα στο subject του email, τι νομίσατε; 

Lost & Found
Και τώρα, ένα μήνυμα από το σπόνσορά μας (εμένα): 

 Το "Lost and Found" είναι μια μικρή αστυνομική νουβέλα, κυκλοφορεί στο Amazon και μπορείτε να την κατεβάσετε και να τη διαβάσετε στο κινητό, το tablet ή το Kindle.  

Κοστίζει $3

Extra bonus: Με κάθε αγορά ενός βιβλίου χρηματοδοτείτε τη λειτουργία αυτού εδώ του newsletter. Το ξέρατε αυτό; Όχι; Έχει σημασία; 
georgakopoulos.org
μπορείτε να βρείτε παρεμφερείς κουβέντες και στα εξής:
Facebook
Facebook
Twitter
Twitter
Instagram
Instagram
LinkedIn
LinkedIn
YouTube
YouTube
Google Plus
Google Plus
© 2017 Georgakopoulos.org All Rights Reserved unsubscribe from this list    update subscription preferences