Αυτός που πατάει κουμπιά στο simulation που ζούμε έκανε το εξής, πέταξε μια βροχή καταρρακτώδη στην Θεσσαλονίκη εχτές το πρωί με αποτέλεσμα να γίνουνε οι δρόμοι σα ποτάμια και να πλημμυρίσει το υπόγειο του Public όπου επρόκειτο να γίνει η εκδήλωση για την "Επόμενη Ευρώπη". Έτσι δεν κουβεντιάσαμε για το μέλλον της Ε.Ε., και κατά συνέπεια αυτό το μέλλον θα πρέπει να περιμένει λίγο ακόμη. 

Αλλά και οι χοροεσπερίδες της ερχόμενης εβδομάδας θα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, καιρού θέλοντος. Όπως είπαμε και την προηγούμενη φορά, την Πέμπτη 17 Μαΐου στις 19:00 το απόγευμα θα παρακολουθήσουμε μια συζήτηση του φιλόσοφου Στέλιου Ράμφου με την ιστορικό Μαρία Ευθυμίου στο Μουσείο Μπενάκη περί Ελλήνων, των απόψεων και των αντιλήψεών τους, προσπαθώντας λίγο-πολύ να απαντήσουν στο ερώτημα: Γιατί είμαστε έτσι; 

Την επόμενη μέρα θα μιλήσουμε πάλι για την Ευρώπη στο περιφερειακό συνέδριο του γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα στο Ναύπλιο. Είναι εκείνη η παράσταση που περιφέρω σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας (ως τώρα σε Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη, Θεσσαλονίκη και Βέροια), ένα 15λεπτο για την Ευρώπη, την άγνοιά μας και τα μυστικά που μας κρύβουνε. Σε κάθε παράσταση το αλλάζω λιγάκι. Στο Ναύπλιο θα τα πω δύο φορές, στις 11 το πρωί και στις 7 το απόγευμα. Θα είναι καλεσμένοι κι άλλοι εκλεκτοί, όπως πάντα.   

Σήμερα στην Καθημερινή: Εδώ το καράβι βουλιάζει, κι εμείς συζητάμε για τη διαδικασία επανεκλογής του καπετάνιου, και το αν μπορεί να δώσει λύση στα προβλήματα του πλοίου η σοσιαλδημοκρατία. 

κατά τα άλλα

Αν είστε 18 χρονών και θέλετε να ταξιδέψετε στην Ευρώπη αυτό το καλοκαίρι, να μια ωραία ευκαιρία. 

Αυτό το βίντεο του Ντόναλντ Γκλόβερ έχει γίνει viral και έχουνε γραφτεί εκτενείς αναλύσεις για το τι σημαίνει και για τα διάφορα επίπεδα κοινωνικής κριτικής που συμπυκνώνονται στο πυκνό καλλιτεχνικό του περιεχόμενο. Τώρα, μεταξύ μας μιλάμε με ειλικρίνεια. Εγώ δεν κατάλαβα τίποτε. 

Αυτό είναι πιο κατανοητό: Ο Ταναχάσι Κόουτς γράφει για τη διανοητική κατάρρευση του Κάνυε Γουεστ. Δικός μου ο χαρακτηρισμός. Ίσως άτυχος. Η λέξη "κατάρρευση" προϋποθέτει μια εξέλιξη, μια πρόοδο, μια αλλαγή. Χωρίς να έχω μελετήσει το συγκεκριμένο φαινόμενο, έχω κι εγώ διάφορες απόψεις για αυτή την κατηγορία πολύ δημιουργικών ανθρώπων που, πέραν του δημιουργικού τους αντικειμένου, σε όλα τα άλλα θέματα της ανθρώπινης εμπειρίας είναι εντελώς, πώς να το πω, μπετόβλακες.  

Κι αυτό ενδιαφέρον: Η ιστορία της ιστορίας του τελευταίου σκλάβου στις ΗΠΑ. 

Άλλο ένα μεγάλο άρθρο για τη Μαργκρέτε Βεστάγκερ, την επίτροπο Ανταγωνισμού της Ε.Ε., η οποία γίνεται όλο και πιο διάσημη.  

Ένα πολύ ενδιααφέρον άρθρο για την τεχνητή νοημοσύνη (που αργεί ακόμη). 

Αυτό το φαινόμενο στις ταινίες που ηθοποιοί με εντελώς διαφορετικές ηλικίες παίζουν φίλους "από το σχολείο". 

Πώς ανταποκρίνεται η Google στο GDPR. Ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο για το πώς συλλέγχει τα δεδομένα μας η Google, και πώς τα χρησιμοποιεί.