|
Wat ben ik blij met dit weer. Nu wel weer. Het spel wordt hervat tussen de warme zonnestralen die mijn lichaam dankbaar tot zich neemt en omzet in ziltige druppels die feestelijk parelen onder mijn vleugels en boven mijn lip.
De zomer lokt de uitgedroogde, verwaarloosde schenen de zware denim tenten uit en als een goede gastvrouw omarmt ze zelfs mijn roomkleurige zielepietjes van onderbenen met een hartelijke, roodgebrande welkomstgroet. Hartelijk is de zon, maar ook onverbiddelijk. Mijn bolle buikje mag zich ineens niet meer verstoppen in de warme, meer stof omvattende wintergarderobe. Nee, de oversized wollen trui is ingeruild voor figuurgetrouwe jurkjes en rokjes die flirterig hangen in mijn kast en zonuren verwachten. Vertwijfeld maar verwachtingsvol gaat zo’n rokje dan om de heupen, gepaard met een schietgebed dat het nog zo zal passen als vorig jaar, en dan stap je de spotlight in van het felle daglicht en voelt het alsof de wereld niets beters meer te doen heeft dan je een genadeloze spiegel voorhouden.
Na een paar dagen hittegolf ben ik genoodzaakt me over te geven aan de wensen van mijn lichaam, en trek ik steeds makkelijker dat luchtige kleedje aan. Ik paar het met een functionele hotpants die onmisbaar is voor het fiets en loopgemak. Sexy is anders, maar het voelt wel lekkerder. Want lekker voelen, daar is de zon eigenlijk voor bedoeld. En wat als je je nou niet altijd lekker voelt in de zon? Dat zichtbaar zijn in de spotlight voelt voor mij, zeker met de eerste stralen, niet van nature aangenaam. Ik moet altijd even opwarmen voordat ik met energie een sprongetje van geluk kan maken in het mooie weer.
Gelukkig wen ik steeds sneller aan de warmte en geniet ik steeds meer van mijn zichtbare lichaam. Vandaag houdt de warming-up op en loop ik opgewekt in mijn zomerjurk een ommetje naar de Ap.<
|
