Hier een toekomstplaatje van de provincie Drenthe.

Collegeprogramma's na gemeenteraadsverkiezingen Kop van Drenthe

De colleges zijn gevormd in de Kop van Drenthe. Wat is er uiteindelijk terechtgekomen van de verkiezingsprogramma’s?

Noordenveld
Het resultaat van de verkiezingsprogramma's in het collegeprogramma is mager, maar gelukkig is er – voor het eerst – in Noordenveld ook een raadsakkoord met als motto: “Noordenveld weet raad”, waar alle partijen aan meedoen en daar staat meer fiets in. Wat? Lees dat hier.
Gezien de inspanningen die de gemeente in 2013-2017 heeft gepleegd, en de wens dit voort te zetten, lijkt het weer flink vooruit te gaan op de fiets in gemeente Noordenveld!


Tynaarlo
In de verkiezingsprogramma's was meestal veel aandacht voor de fiets, maar in het collegeprogramma is er weinig van terug te vinden:
“Als de provincie Drenthe een fietssnelweg langs de A·28 realiseert, zullen wij daar in planologische zin onze volle medewerking aan verlenen. Verder zullen wij dan werk maken van een goede aansluiting van andere fietspaden in onze gemeente op die snelweg.” En: “Voor het overige zijn wij als Tynaarlo de fiets- en wandelgemeente bij uitstek aan onze stand verplicht fiets- en wandelpaden duurzaam goed te onderhouden.”
Kortom: we zullen volgen hoe de gemeente de uitspraak “de fietsgemeente bij uitstek” gaat waarmaken.

Wil je meer weten? Dat staat op de website.

Nog meer argumenten zijn dat ze harder rijden dan de toegestane 25 km/u waardoor ze fietsers opzij dringen, dat ze te breed zijn en dat ze te zwaar zijn – waardoor een aanrijding nadeliger gevolgen heeft.

Er moeten geen regels met uitzonderingen komen, voor de duidelijkheid moeten de snorscooters van àlle fietspaden af.

Ontwikkelingen bij de Fietsersbond Landelijk

In februari schreef het Landelijke Bestuur van de Fietsersbond te overwegen de doelstelling van de Fietsersbond te willen verruimen. De afdelingen Groningen, Haarlem en Leiden zijn daartegen vrijwel meteen in het geweer gekomen. Ter voorbereiding op de ledenraad van 23 juni heeft de afdeling Amsterdam het initiatief genomen om een brief, ondertekend door bijna alle afdelingen, aan het bestuur te sturen met het verzoek het voorstel om de doelstelling te verruimen in te trekken.

Laatste stand van zaken is dat het bestuur een reactie stuurde. Lees verder…

Belevenissen met een vouwfiets – column Wietske ter Veld

Van de week hoorde ik voor de radio dat oudere dames niet meer met de trein durfden. Dat klonk mij vreemd in de oren; ik heb me nooit onveilig gevoeld behalve die ene keer in de TGV in Marseille. De trein reed in een open diepe bak midden door de stad. Plotseling klonken er twee heel harde knallen en zaten twee ronde gaatjes met stervormige barsten in het raam direct naast me. "C'est Marseille, n'est ce pas!" riepen de medepassagiers. Ik antwoordde dat ik blij was met de kwaliteit van het dubbel glas. Het binnenste glas was heel gebleven.
Dat gevaar kwam van buiten; maar ik zit dan toch liever in de trein dan dat ik op mijn vouwfiets rijd tijdens een afrekening in de Apollolaan in Amsterdam. Daar fiets ik wel, maar iets engs is me er nog nooit overkomen. Afkloppen.

Van de week bezocht ik de Rli in Den Haag. Daar presenteerde de Raad voor de Leefomgeving en Infrastructuur het advies 'Van B naar Anders, investeren in mobiliteit voor de toekomst'.
Op de heenreis naar Den Haag was er “een aanrijding met een persoon” en moesten we vanaf Meppel met de bus. Vouwfiets kon onderin:

Mijn half uur speling was onvoldoende, dus ik kwam te laat. Aan de NS-meneer naast me gaf ik een briefje dat iemand kennelijk van A naar de H van Hemel had willen reizen.

Bij de Rli kregen we vragen voorgeschoteld om op te stemmen in de geest van: “lost meer geld voor infrastructuur de problemen op?” Ik zei meteen “wel voor meer fietspaden”. De mensen om mij heen lachten instemmend.

De terugreis om even over half zeven rechtstreeks van Den Haag naar Groningen verliep perfect. Ik zat comfortabel boven en liet mijn fietsje beneden. De eerste twee oppassers van mijn vouwfiets moesten er al in Leiden uit, de volgende twee in Amsterdam Zuid en de laatste pas in Groningen. Ik tekende dus vijf snelle portretjes.

Mede-treinreizigers zijn vriendelijk voor oudere dames en helpen met zware dingen als vouwfietsen en rollators.
Wellicht kan de Fietsersbond de NS wat dit betreft wijzer maken.