Beste allemaal,

Al 30 jaar woon ik in Amersfoort, maar ik woonde lange tijd in het rivierenland. Nog
steeds zijn er momenten dat ik de Waal mis. Sterk zijn de herinneringen die ik in
me draag. Als ik mijn ogen sluit ben ik er weer: zittend/liggend op een dekentje op
het ruige stille strand met de weidse luchten. Kijkend naar het stromende water, luisterend naar de voorbij varende boten en de golfslag op de oever. Ik kwam dan in een tijdloze ruimte waarin ik me gedragen voelde en een mengeling van rust, troost en kracht ervaarde. Ik kwam er vaak als herboren vandaan. Dit gedicht doet me denken aan die momenten.

Volgende week geef ik weer een zangretraite in de Hof van Kairos (voor mensen die te maken hebben met kanker). De Hof is een prachtige plek waar tijd en ruimte is voor ‘het simpele vertoef’. Er is geen stromende rivier, wel een stille vijver. Ik ervaar daar, al werkend met de mensen, hoe helend/voedend de mengeling van rust, bezinning, expressie en eenvoudig samenzijn is. Ook voor mezelf.

Er zijn nog een paar plaatsen vrij in de zangretraite. Verder vind je in deze nieuwsbrief mijn aanbod voor het najaar. Fijn om je bij een van mijn activiteiten te ontmoeten.

Liefs, Mariejan