Home Alone with DJ Quarantinah
‘Afstand moeten houden van het gevoel van aanraken of aangeraakt worden door dierbaren voor onbepaalde tijd, is misschien vergelijkbaar met een proces van verdriet en verlies. In deze podcast aflevering van Home Alone met DJ Quarantinah verken ik de diverse betekenissen van aanraking en het gebrek daaraan. Als je tot het einde blijft luisteren, kun je meedoen met een performance van Bruce Naumann genaamd 'Body Pressure'; het kan zelfs rustgevende effecten hebben tijdens het geïsoleerd zijn en het letterlijk je eigen gezelschap moeten omarmen.’
“To have been distanced from the sense of touching or being touched by loved ones for the unforeseeable future is perhaps similar to a process of grief and loss. In this podcast episode of Home Alone with DJ Quarantinah I explore many meanings of touch, and lack of it. If you keep listening to the very end, you can partake in a performance by Bruce Naumann called 'Body Pressure'; it might actually have soothing effects whilst in isolation and having to literally embrace your own company.”
—Puck Verkade, kunstenaar / artist (Kunstfort in 2019)
Link: soundcloud podcast
Gif: courtesy Puck Verkade
Extra: Artissima art fair interview
|
|
Interview met Zippora door Podium voor Architectuur
‘Op het Kunstfort hebben we ons de afgelopen jaren thematisch op science fiction gefocust, nu blijkt: die dystopische ‘parallelle’ werkelijkheid was zo buitenaards nog niet. Maar hopelijk mag na deze collectieve ziekte-ervaring wel een zorgzamere toekomst volgen. We hebben al veel gezegd, kunnen we ook luisteren?’
—Lees het hele interview met onze directeur op de website van Podium voor Architectuur en meld je aan voor het wekelijkse makers-uur via adinda@kunsten92.nl
“At the Kunstfort we thematically focused on science fiction the past years, it now appears: that dystopian "parallel" reality was not so alien at all. But hopefully, after this collective experience of "being ill" a more caring future may follow. We already said a lot – can we listen too?”
—Read the complete interview with our director on the website of Podium voor Architectuur and register for the weekly Artists Hour via adinda@kunsten92.nl
Foto: Erik Andriesse, Dode Dierentuin (c) Kunstfort bij Vijfhuizen, 2017. Door Sander van Wettum
|
|
|
Snoeien doet groeien!
‘Als echte stadsjongen had ik vroeger niet zoveel met de natuur. Maar door iedere maandag bezig te zijn op het karakteristieke fortterrein heb ik zowaar feeling gekregen met de natuur; ieder jaar weer de opeenvolging van de seizoenen met de daarbij behorende werkzaamheden. De natuur biedt schoonheid en verstilling. Laat mij maar lekker buiten bezig zijn: snoeien doet groeien.’
“As a true city boy, I used to have little interest in nature. But by working on the characteristic fort terrain every Monday I actually got a thing for nature; every year again there's the changing of the seasons with the associated activities. Nature offers beauty and tranquility. I like to work outside: pruning leads to growing.”
—Frans Christis, beheer & onderhoud / heritage maintenance & host Kunstfort bij Vijfhuizen
Foto: Frans op 1,5 meter afstand, april 2020. Door Geert Snoeijer
|
|
Utopian future
"For me, being a part of Kunstfort bij Vijfhuizen is an opportunity to learn the politics of the Dutch art and cultural scene from a closer outlook. Having experienced living in a conflict zone, the Kunstfort reminds me of a utopian futuristic idea that hasn't yet been realized in other places around the world: where the architecture of a conflict become tranquil areas of contemplation and forts turn into venues for artistic flow and cultural discourse."
'Onderdeel zijn van Kunstfort bij Vijfhuizen, geeft mij de kans om de politiek van de Nederlandse kunst en cultuur van dichtbij te leren kennen. Kijkend vanuit mijn geschiedenis in een conflictgebied, doet het Kunstfort me denken aan een utopisch toekomstidee dat nog niet op veel plaatsen in de wereld is gerealiseerd: waar de architectuur van conflict tot rustige context voor contemplatie is verworden, en fortificaties transformeren in locaties voor artistiek stromen en cultureel discours.'
—Fadwa Naamna, algemeen bestuurslid / general board member Kunstfort
Foto: Fadwa Naamna. Privéfoto
|
|
Botercrème om het leven romig te houden
Boter maakt veel goed, in ieder geval binnenshuis. Het smeert de ziel en het vult het hart. Daarom een ondeugend recept om met mate van te genieten en met velen te delen: deze Franse crème is luchtig en zoet, en heerlijk om uit te smeren op bijvoorbeeld een bros kaneelkoekje, korrelige frambozencake of harde gesuikerde toast… We lossen 100 gram kristalsuiker op in 45 ml water op matig vuur en brengen het geheel daarna aan de kook. Ondertussen kloppen we 5 flinke eierdooiers tot een dik en luchtig goedje. We halen de suikersiroop direct van het vuur wanneer deze een temperatuur van 115 graden bereikt. Al kloppend voegen we de siroop heel geleidelijk bij de eierdooiers (niet andersom). Het eiermengsel mengen we vervolgens rustig met ongezouten roomboter – blokje voor blokje, vers op kamertemperatuur, biologisch en van goede kwaliteit. Tenslotte een snufje zout en vanillezaadjes, of wanneer niet anders kan extract. We kloppen de schuimige crème op ons gemak nog 6 minuten door. Lekker op alles.
*En zo zal de directeur elke twee weken een recept meesturen #supportyourlocals.
Butter makes up for a lot, at least when stuck inside. It lubricates the soul and it fills the heart. Therefore a naughty recipe to enjoy in moderation and to share with many: this French cream is light and sweet, and delicious to spread on, for example, a brittle cinnamon biscuit, zesty raspberry cake or sugar-coated toast... We dissolve 100 grams of granulated sugar in 45 ml of water over medium heat and then bring it to boil. Meanwhile we beat 5 large egg yolks to a thick and fluffy mixture. We immediately take the sugar syrup from the fire when it reaches a temperature of 115 Celsius. While whisking, we gradually add the syrup to the egg yolks (not the other way around). We then gently mix the egg mixture with unsalted butter – cube by cube, fresh at room temperature, organic and of good quality. Finally a pinch of salt and vanilla seeds, or when needed extract. We continue to whisk the foamy cream for another 6 minutes. Goes well with everything.
*And thus the director will send a bimonthly recipe #supportyourlocals.
Foto: Kunstfort opening herfst 2018. Door Maarten Nauw
|
|
|
#KunstfortSprouts
#KunstfortVisits
#KunstfortKommunity
#KunstfortPotion
#KunstfortFlashback
|
|
|
Corona: Kunstfort in retraite
Sinds 2016 is onze programmering geïnspireerd door science fiction: een artistiek kader voor het UNESCO-werelderfgoed waar we een belangrijk onderdeel van zijn.
Vanaf 2020 hebben we dit bijgestuurd richting thema's van betovering, genezing en vruchtbaarheid, nog steeds in de context van het verbeelden van alternatieve realiteiten. We reflecteren op de statische fort-architectuur en de verhalen daarover; we willen lokale en internationale gemeenschappen versterken; en we hopen lichaam en geest artistiek te bezielen met natuur en kunst.
In de huidige crisis blijken deze denkwijzen nog relevanter. Een missie rond herstel is passend nu een pandemie onze dagelijkse realiteit bepaalt. Echter, door al jaren met onderwerpen als dystopie en apocalyps te werken, realiseren we ons ook dat herstel allang noodzakelijk was nu klimaat, middelen en arbeid onmogelijk uitgeput raken – momenteel zichtbaarder dan ooit.
Voorlopig zullen we onze programmering organisch voortzetten, dit betekent: nieuwe ideeën ontwikkelen zonder te pushen, tijd nemen om gesprekken te voeren met kunstenaars, en focussen op de (mentale) gezondheid van de gemeenschap: onze vrijwilligers, teams, vrienden, bezoekers, medebewoners en natuurlijk de kunstenaars.
Het fysieke fort opent zodra dat kan.
Corona: Kunstfort in retreat
Since 2016 our programming has been inspired by the genre of science fiction as an artistic perspective on the UNESCO world heritage we're an important part of.
From 2020 onwards we redirected this to modes of enchantment, healing and fertility, yet still in the context of imagining alternative realities: we like to rethink the bold fortress architecture and the narratives surrounding it; we want to enforce the local and global communities; and we hope to artistically fertilize our minds and souls by collaborating with artists on these lands.
With the current crisis these lines of thinking seem even more relevant. Recovery mode fits the current tide now a pandemic is determining our lives. But through working with topics such as dystopia and apocalypse for some years now, we realized recovery was urgently needed in any way, with climate, resources and labour having been increasingly exhausted already - and indeed all the more visible right now.
So in this period we'll continue our work organically, which means: if ideas sprout we'll develop them without pushing them, we'll take time to collaborate with artists who initiate conversation, and we'll focus on the health of our community, our volunteers, our teams, our friends, our audiences, our co-habitants and of course: our artists.
The physical fortress will be accessible again when possible.
|
|
|
|
