Tijdens een wandeling verscheen opeens het silhouet van een mens in het landschap. Ik stond stil en nam de reus in me op. Prachtig.
Toen we dichterbij kwamen, konden we zien dat er een bordje bijstond, maar om dat te kunnen lezen moesten we het gras en de bloemen vertrappen die het beeld omringden. Ik dacht er niet over dat te doen. Eigenlijk vond ik het heel mooi... die eenzame persoon op een heel rustige plek ergens in het Westland, kunstenaar onbekend.
