Van de voorzitter

"Er was eens...

Met die woorden beginnen de onder ons overbekende sprookjes. In dat rijtje past de historische periode die Heren 1, en dus ook Volleybalvereniging Woudenberg, in de afgelopen jaren heeft meegemaakt ook. Aan die periode komt een einde, maar niet zonder daar onder andere middels deze extra edities van de Volley Varia de nodige aandacht aan te geven. Dat verdienen Arnoud Holl en zijn mannen! 

Terugblik
Toen ik voor mijzelf de film terug draaide realiseerde ik me dat de opmars van Heren 1 begon toen ik een jaar of acht geleden als bestuurslid “Sponsoring & PR” aan de slag ging. In die zin erg bijzonder om alles van start tot finish mee gemaakt te hebben. Ik herinner me vele bestuursvergaderingen, waarin we met verbazing en stijgende bewondering de opmars van onze mannen meemaakten. De ene promotie volgde de andere op en iedere keer bleek het team in staat om de lat weer hoger te leggen. 

Een degelijke progressie vroeg veel van coach en spelers, maar ook van ons als vereniging. We hebben met enige regelmaat onze financiële huishouding tegen het licht moeten houden en ook qua faciliteiten was een upgrade nodig. Mede dankzij een mooie subsidie van de Gemeente Woudenberg en de welwillende medewerking van de Stichting ABC werd een fraai center court gerealiseerd met vier mobiele tribunes aan de lange zijde van het veld. Dat bleek nodig ook, want op veel thuiszaterdagen was de Camp meer dan goed gevuld.

Aandacht buiten de vereniging
Ook buiten de vereniging trok het succesverhaal de nodige aandacht. In ons dorp werd er veel over gesproken, de publieke belangstelling groeide en ook andere verenigingen lieten hun bewondering meer dan eens blijken. Om eerlijk te zijn is het als voorzitter best prettig om dergelijke enthousiaste reacties van mede-bestuurders van andere verenigingen te krijgen! Met in de regio veel volleybal op hoog niveau waren de mannen ook regelmatig terug te vinden in de regionale katern van het Algemeen Dagblad. Best prettig om de maandagochtend met een kop koffie en dergelijke mooie artikelen te beginnen!

Sponsor Focus4u
Op deze plaats mag ook een bedankje aan de sponsor (Focus4U) niet ontbreken. Johan Jansen is niet iemand die graag het podium pakt, maar heeft op zijn manier in alle rust van “zijn” team genoten. Andersom hebben we meerdere malen een beroep op Johan kunnen doen voor extra sponsorbijdragen. Er werd door hem altijd meegedacht! Een dergelijke sponsor is daarom goud waar gebleken. Hartelijk dank Johan!

Dank jullie wel! 
Alles overziend is een DANK JULLIE WEL in hoofdletters op zijn plaats voor Arnoud en de mannen die de afgelopen jaren deel uit hebben gemaakt van Heren 1. Laten we in dat kader 'down under Rik' ook niet vergeten! Wat jullie hebben gepresteerd is waanzinnig knap! Ik durf er zelf het woord 'historisch' op te plakken, aangezien het maar de vraag is of we een dergelijke periode ooit nog eens mee gaan maken. Onze welgemeende dank daarvoor; jullie zijn toppers! Tegelijkertijd doe ik een beroep op jullie: koester alsjeblieft deze ervaring en kom die op een ander moment weer een keer terug brengen naar onze mooie vereniging. Deal?

Helaas gooide de Coronacrisis roet in het eten als het gaat om een passend afscheid. Hopelijk geven we daar met deze extra edities van de Volley Varia alsnog een mooie invulling aan. Wat blijft zijn de herinneringen; die neemt niemand jullie en ons nog af! Een paar voorbeelden? Vele tegenstanders die met opgeheven hoofd de Camp binnen kwamen lopen en met de staart tussen de benen terug naar huis moesten? Rondvliegende trommelstokken? Met twee volledig gevulde bussen op weg naar Borne voor de bekerfinale met een soort gele zee op de tribunes daar als resultaat? De prijs voor meest sportieve ploeg in de Eerste Divisie? Zo kan ik nog wel even door gaan.

Het sprookje is voorbij; de herinneringen blijven. Mannen, bedankt!"

Met een weemoedige, sportieve maar vooral trotse groet,
Jos van der Lee
Voorzitter

Van de teamleden

Uiteraard hebben we ook alle leden van Heren 1 gevraagd terug te blikken op het succes van de afgelopen jaren. Aan het woord: Ties Haket, Thomas Moraal, Koos Jol, Wessel Terpstra, Rik Blokhuis, Tino van der Laan, Jan Pieter Kooy, Ruben van Holland, Pieter Vink en Vincent Schotanus. 


Hoe lang heb je bij Focus4u H1 gespeeld? 

Ties: In Focus4U H1 vanaf 2014. Daarvoor ook al een aantal jaar, maar dit team werd in 2014 in de "huidige" vorm bij elkaar gebracht. 

Thomas: 5 jaar.

Koos: 2 jaar. Heb in 2018 de laatste competitiewedstrijd in de 2e divisie en de PD naar 1e divisie voor het eerst meegedaan.

Wessel: 6 seizoenen. Ben bij de selectie gekomen na het seizoen dat we met het eerste en tweede in dezelfde poule zaten.

Rik: Ik kan het me niet meer bedenken hoe lang ik in het eerste heb gespeeld. Vanaf mijn 15e in ieder geval tot vorig seizoen en toen was ik 36. Ik heb 1 seizoen bij SSS gespeeld, ben 1 seizoen gestopt en was 1 seizoen geblesseerd. Aan jullie de rekensom :)

Tino: 1 jaar

Jan Pieter: Vanaf het begin, in 2013. Focus4u begon toen als H2 in de 1e klasse, in dezelfde poule als H1. H2 werd dat seizoen kampioen, waarna voor het volgende seizoen een selectie werd gemaakt uit Heren 1 en Heren 2 om door te gaan als Focus4u H1 in de Promotieklasse.

Ruben: Ik ben sinds mijn 11de bij Volleybalvereniging Woudenberg actief, nu dus 16 jaar, en denk dat ik rond mijn 18e naar Heren 1 ben gegaan.

Pieter: Op mijn 14e ben ik gestart met volleybal bij de volleybal vereniging Woudenberg. In totaal heb ik 25 jaar gevolleybald, waarvan 15 jaar in H1 bij Woudenberg, 5 seizoenen bij andere teams (SSS, Forza Hoogland, Renswouw) en 5 jaar bij de jeugd en H2. 7 seizoenen geleden ben ik teruggekeerd bij Woudenberg en hebben we met elkaar een fantastische periode gehad. We hebben 4 promoties meegemaakt en we hebben het tot de 1^e divisie geschopt, waarin we ons 2 seizoenen hebben gehandhaafd. Alles bij elkaar een ervaring om nooit meer te vergeten.

Vincent: Ik ben bij het team gekomen toen ik 16 was, dus 7 jaar.


Wie of wat ga je het meest missen aan dit team en waarom? 

Ties: Het feit dat het verhaal ten einde komt waar wij een aantal jaar geleden aan zijn begonnen. Wij hebben nooit voor ogen gehad dat wij op dit niveau volleybal zouden kunnen spelen binnen een vereniging als Woudenberg. Met name het feit dat jaar na jaar het succes bleef komen gaf een enorme kick. 

Thomas: Alles wat we hebben meegemaakt al team. We hebben vanaf de promotieklasse t/m de 1^e divisie een heel mooi avontuur beleefd met z’n allen. Daardoor ontstaat een heel mooi teamgevoel.

Koos: ​Het team als geheel. De samenwerking, vechtlust, teamspirit.

Wessel: De gezelligheid in het teams en de weg die we met z'n alle bewandeld hebben. Dit is een super mooie ontwikkeling geweest en ik kijk met veel plezier terug naar de topwedstrijden die wij gespeeld hebben. En natuurlijk Vincent dat was samen met Jp altijd mijn maatje.

Rik: Dit team was eigenlijk bijzonder omdat het een echt team was. Ik heb misschien wel met betere volleyballers gespeeld, maar dit team was verreweg het beste als team. Ook de mix van de leeftijd was erg goed. Hierdoor konden we blijven groeien als team, omdat de jongere spelers steeds beter werden en Pieter en ik voor stabiliteit zorgden. Uiteindelijk zal ik toch het meeste Pieter gaan missen, omdat ik daar ook ongeveer 20 jaar mee heb samengespeeld. Maar ik wil de rest zeker niet tekort doen. 

Oh ja en laat ik niet vergeten: het publiek, wat zeker de laatste jaren altijd met grote getalen kwam kijken. 

Tino: Het hoge niveau en de gezelligheid, ook tijdens het volleybal.

Jan Pieter: De hechtheid van de groep. Doordat zo lang en zoveel met elkaar is opgetrokken, zijn er hechte banden ontstaan. Dit zorgde ervoor dat ook buiten de lijnen van het volleybalveld veel met elkaar werd gedeeld. Speciale vermelding verdient Vincent Schotanus, met wie ik vanaf het moment dat ik in de jeugd bij Woudenberg kwam bijna onafgebroken heb samengespeeld. Ik vind het jammer dat ik hem niet mee kan nemen naar Keistad, maar ben ervan overtuigd dat we wel weer een keer samen in een team terecht gaan komen.

Ruben: Alles ga ik missen; alle spelers omdat we zo'n hecht team zijn, het vieren van onze winsten maar ook het balen van verliezen, de leuke wedstrijden met altijd veel publiek in de Camp.

Pieter: Wat ik het meest ga missen is de sfeer tijdens de thuiswedstrijden, waarbij ons publiek ons fantastisch steunde en waar we thuis bijna onoverwinnelijk waren. Ploegen zagen ertegen op om naar de Camp te komen, omdat ze wisten dat ze een zware avond in het verschiet hadden en al blij mochten zijn als ze met een punt naar huis gingen.

Vincent: De spelers, ik heb met meerdere mensen zo lang samen in een team gezeten dat het echt wennen gaat zijn, om niet meer bij elkaar in het team te zitten.

Ties: Team | Plezier | Arnoud

Thomas: Rust | Arnoud | Regelmaat

Koos: Samen | Ervoor gaan | Vechtlust
In de gespeelde competities hadden we individueel zeker niet het hoogste niveau. Echter, er stond wel een team. Juist dit teamgevoel; samen ervoor gaan en nooit opgeven heeft geleidt tot de mooie resultaten.

Wessel: Foutenlast | Werklust | Arnoud

Rik: Veerkracht | Stabiliteit | Verbazingwekkend. 

Tino: Inzet | Werklust | Karakter

Jan Pieter: Vechtlust | Talent | Ervaring

Ruben: Hecht team | Strijdlust | Plezier

Pieter: Plezier | Drive | Talent

Vincent: Talent | Vechtlust | Ervaring


Wat is jouw meest memorabele wedstrijd, zowel in positieve als negatieve zin? 

Ties: Wat mij in het negatieve zin het meest zal bijblijven is de verloren bekerfinale in 2016. Dit is wat mij betreft de enige smet op dit mooie verhaal. De mooiste wedstrijd was wat mij betreft de eerste wedstrijd in de eerste divisie. Die speelden wij tegen Sovoco waar we in de P/D nog van verloren hadden. In de eerste wedstrijd in de eerste divisie wonnen wij met 4-0 voor een volle Camp. Dat was een enorm mooi gevoel. 

Thomas: Ik ben altijd heel slecht in het onthouden van zulke dingen. Wat me wel bij is gebleven is één van de laatste wedstrijden van afgelopen seizoen. Omdat dit zo raar is geëindigd blijft me dat goed bij. Het was de wedstrijd tegen EVV uit in Elburg en wij als middenspelers hadden de tegenstander in onze zak. Dat is altijd een lekker gevoel. Daarnaast natuurlijk de bekerfinale van een aantal jaar terug. Dat was een mooie ervaring.

Koos: Er zitten meerdere mooie en minder mooie momenten in; een bloemlezing:

• Mooi: De overwinningen op Sovoco in 2018/19 (thuis: 4-0, uit 3-1), waarbij de thuiswedstrijd gelijk een mooi debuut was in de 1e divisie
• Mooi: De memorabele thuiswedstrijd (3-1 winst) tegen Protos (18/19), die hun uiteindelijk het kampioenschap zou kosten.
• Mooi: de gewonnen PD wedstrijd tegen Sneek (17/18)
• Minder mooi: de blessure van Rik Blokhuis in de 2e PD-wedstrijd tegen Sovoco (17/18).
• Minder mooi: de dramatisch slechte uitwedstrijd tegen Apollo 8 in 2019/20.

Wessel: Ik zit een beetje te twijfelen tussen de verloren bekerfinale, deze zou ik het liefst ooit nog een keer over spelen. En vorig jaar uit bij Protos, de ambiance daar was echt prachtig.

Rik: De verloren bekerfinale was een teleurstelling, dat was destijds wel een kroon op een mooie seizoen geweest. Aan de andere kant was het ook wel weer memorable omdat er zoveel publiek uit Woudenberg mee was gekomen. Dit zorgde voor een geweldige sfeer. 

Ik kan me nog een wedstrijd tegen Orion herinneren (thuis) waar er super veel publiek was. Helaas verloren we die wel, maar was wel mooi om mee te maken. 

En uiteraard mijn afscheidswedstrijd - ook bijzonder wat er allemaal gedaan was voor mij. (ook verloren trouwens). 

Laat ik nog een overwinning noemen - de wedstrijden waarin we uiteindelijk promotie hebben afgedwongen (dat zijn er nogal wat geweest).

Tino:  In positieve zin de thuiswedstrijd tegen Apollo, wat voor mij persoonlijk de beste wedstrijd van het seizoen was, maar waar we ook als team erg sterk speelden. In negatieve zin de verloren uitwedstrijd tegen Sneek, waar we meer hadden kunnen halen

Jan Pieter: De meest memorabele wedstrijd in positieve zin is voor mij de thuiswedstrijd in 2019 tegen toenmalig koploper in de 1e divisie Protos, die we met 3-1 wonnen. Echt alles klopte in deze wedstrijd, niet alleen volleyballend gezien maar ook gezien het publiek. De Camp was stampvol met enthousiast publiek; we realiseerden ons na afloop weer hoe we het volleybal in Woudenberg op de kaart hebben gezet en hoe het leeft in Woudenberg. Volgens mij hebben we die avond na de wedstrijd niet één biertje zelf hoeven halen, dat zegt denk ik genoeg.

De meest memorabele wedstrijd in negatieve zin is zonder twijfel de verloren bekerfinale in 2016. Het had alles in zich om de meest memorabele wedstrijd in positieve zin te worden; de lange weg ernaar toe, alle supporters die meegereisd waren, de bussen die waren geregeld. We haalden niet ons eigen niveau en ik ben overtuigd dat we hadden kunnen winnen. Dit maakt het heel erg zuur, maar tegelijk voor mij ook een doel om ooit nog een keer de regiobeker te winnen met Woudenberg.

Ruben: De bekerfinale in 2016. Alles werd uit de kast gehaald toen wij naar Borne moesten voor de finale. Met bussen voor spelers en heel veel supporters, geel zwarte klappers en schmink. Het was zo ontzettend gaaf om voor zo veel publiek van ons maar ook van de tegenstander te spelen. De hele beleving hiervan en de spanning die daar natuurlijk bij hoort heeft het voor mij tot een memorabele wedstrijd gemaakt. Helaas hebben we deze verloren maar toen we zagen dat je een schaal krijgt als je een bekerwedstrijd wint...

Pieter: Absolute hoogtepunt in mijn volleybalcarriere was het NK Beachvolleybal waar Sander Lems en ik de 8^e finales van het Nederlands Kampioenschap haalden (9e van NL), op dat moment draaiden we wekelijks mee in de top van het beachvolleybal en met dit resultaat op het NK als uitschieter. In de zaal is het lastig om één topwedstrijd uit te kiezen, omdat we zoveel mooie wedstrijden in de Camp hebben gespeeld, daarvan steekt er wat mij betreft niet 1 specifiek boven uit. Wel had ik graag een bekerfinale gewonnen. In de loop der jaren heb ik er 3 mogen spelen, maar helaas geen mogen winnen. Dat had ik graag anders gezien.

Vincent: Het winnen bij Renswoude H1 uit. Een gewonnen partij telt dubbel als het tegen Renswoude is.

Hoe ziet jouw toekomst op het gebied van volleybal eruit? 

Ties: Ik ga vanaf volgend seizoen bij SSS Heren 2 spelen. Hier mag ik mijn avontuur in de eerste divisie verder voortzetten. 

Thomas: Volgend seizoen verhuis is naar Switch. Daar heb ik de mogelijkheid om nog op een leuk niveau te spelen en heb ik een goede balans tussen volleybal en andere zaken.

Koos: Ik blijf bij Woudenberg spelen. Met het huidige team moeten we snel de weg omhoog weer kunnen oppakken.

Wessel: Samen met Jan Pieter heb ik de stap naar de topdivisie gemaakt. We gaan bij Keistad ons geluk beproeven.

Rik: Ik ben lekker aan het beachvolleyballen in Sydney - dus wie weet een nieuwe carrière.

Tino: Komend seizoen terug naar Zeewolde als tussenjaar om studie af te ronden en werk te zoeken, daarna hopelijk weer een leuk team vinden om weer op een hoger niveau te spelen

Jan Pieter: Vanaf volgend seizoen speel ik in Amersfoort bij Keistad H1. Ik wil graag kijken waar mijn plafond ligt en kijken hoe ver ik kan komen. Ik ben er wel van overtuigd ooit weer op niveau bij Woudenberg te gaan spelen.

Ruben: Voorlopig even geen volleybal. In januari dit jaar heb ik aangegeven in het team dat dit mijn laatste seizoen zou zijn bij Woudenberg. Voor nu ga mij richting op hardlopen en wie weet komt het volleybal virus weer een keer terug.

Pieter: Inmiddels ben ik gestopt met volleybal, maar ik zou wel op één of andere manier graag blijven volleyballen. Ik vind het spelletje te mooi om er volledig afscheid van te nemen, dus ik ben mezelf nog aan het oriënteren hoe ik dat vorm ga geven. Op dit moment sta ik nog wekelijks op het zand om te beachvolleyballen.

Vincent: Ik blijf zelf ook volgend jaar bij Woudenberg h1 volleyballen, waar ik erg naar uit zie.


Wat zou je verder eventueel nog kwijt willen? 

Ties: Ik vond het leuk om als jeugdig rolmodel te functioneren voor de oudere spelers binnen ons team. De heren die al op leeftijd waren, kwamen hierdoor in een tweede jeugd terecht. Hierdoor hebben ze het zo lang vol weten te houden. Ik zal ze regelmatig opzoeken nu ze achter de geraniums terecht zijn gekomen. Ik zal geen namen noemen... Pieter en Rik. 

Koos: De sfeer in de Camp, het publiek op de tribunes. Echt fantastisch.

Wessel: Ik wil hierbij alle toeschouwers die ons in de afgelopen jaren heeft bijgestaan graag bedanken. Het grote aantal mensen dat bij onze thuiszaterdagen kwam kijken zijn we bij andere verenigingen bijna nooit tegengekomen. De "Yellowarmy" heeft ons vaak dat extra beetje energie gegeven om een set toch binnen te halen.

Rik: Bijzondere periode met niet de beste spelers van de competitie, maar toch geweldige resultaten behaald. In het bijzonder is dit ook de verdienste van Arnoud - hij heeft voor de stabiliteit gezorgd en kon erg goed met deze groep omgaan. 

Tino: Heb het gigantisch naar mijn zin gehad, veel geleerd en erg jammer dat het na een jaar alweer voorbij is. 

Jan Pieter: Ik denk dat we unieke jaren hebben meegemaakt, die ik nooit zal vergeten. We hadden een perfecte mix van ervaring en talent, en bovendien fantastische supporters, hetgeen De Camp een bijna onneembare vesting maakte. Ik wil mijn teamgenoten, alle supporters en sponsor ontzettend bedanken voor de afgelopen jaren; zonder elkaar hadden we niet kunnen bereiken wat we hebben bereikt.

Ruben: We hebben een super leuke tijd gehad met zijn allen. Steeds konden we een stap hoger met nieuwe uitdagingen en dan weer hoger. Ook ben ik ontzettend trots op wat we bereikt hebben en op onze trouwe supporters. Het spelen van thuiswedstrijden was echt mooi. Zo veel publiek en trommels! En na de wedstrijd gezellig de Camp in om de gezelligheid voort te zetten. Dat ga ik missen maar gelukkig kunnen we dat nog steeds doen, alleen dan als supporter van het nieuwe Heren 1.

Pieter: Als laatste wil ik Arnoud bedanken voor zijn jarenlange inzet en bijdrage aan ons team. Met zijn gepassioneerde, maar ook rustige manier van coachen heeft hij een zeer belangrijke bijdrage geleverd aan de successen van ons team. We hadden een goede mix van ervaren en getalenteerde spelers, die in die 7 jaar een mooie ontwikkeling hebben doorgemaakt. Verder wil ik Johan Jansen bedanken, onze trouwe sponsor over de afgelopen jaren en natuurlijk last but not least ons fantastische publiek, die ons altijd steunden! Als onderdeel daarvan mijn ouders, die vrijwel elke wedstrijd op de tribune zaten. Voor mij zijn zij altijd een belangrijke steun en toeverlaat geweest en ik zal dat nooit vergeten!