Om maar meteen met de grootste cliché vraag te beginnen, wie ben je en wat doe je?
Ik ben Joris Abbes, van Abbes is Art. Ik zit samen met nog 4 vrienden in een graffiti collectief Spatzuiver. Wij werken elk voor onszelf maar onder andere vanuit de broedmachine krijgen we ook opdrachten voor het collectief. Voor mijzelf bestaat het werk voornamelijk uit muurschilderingen, schilderijen en workshops voor basisscholen en middelbare scholen. Met Spatzuiver is het voornamelijk werk op festivals en grotere opdrachten voor bijvoorbeeld de gemeente.
Op het moment dat ik hier binnen kwam zou ik samen met 2 vrienden een atelier beginnen, zij hadden net als behoefte aan een inspirerende werkplek, dus heb ik mij bij hen aangesloten. Sinds het moment van de bouw van onze ruimte heb ik mijn werk in de zorg afgebouwd tot het punt waarop ik volledig voor mijzelf aan het werk ben. De ruimte deel ik met Ingwar.Hij heeft 10 jaar in Amsterdam in de leer gezeten bij een kunstenaar die realistische stadsgezichten en portretten maakt. Mede door het hele corona gebeuren was het voor die man niet meer haalbaar om zijn galerie aan te houden en hebben wij hem een plek bij ons aangeboden waar hij sinds kort intrek heeft genomen. Het is heel interessant om iemand met zo veel kennis erbij te hebben en van te kunnen leren.

Waarom heb je er voor gekozen om een atelier in de broedmachine te huren?
Vanuit Spatzuiver zijn wij al een jaar of 6 met YoungArt Festival verbonden. Veel van de vrijwilligers kenden wij ook voor die tijd al. Vanuit Young Art was er al een opslag op het industrie gebied maar zij wilden wat meer naar een werkplaats toe. Toen op YoungArt weer over dit plan werd gesproken en bleek dat ze serieuze plannen gingen maken zijn Ingwar en ik er meteen in gesprongen en bij de gesprekken aanwezig geweest. Dus vanaf dag 1 heb ik geholpen met het strippen van het pand, alles klaar maken voor herinrichting en na een half jaar zijn wij begonnen met de bouw van ons eigen atelier.

Vertel ons iets wat de anderen nog niet wisten?
Ik heb een achtergrond vanuit de zorg, vanaf mijn 17e ben ik de zorg in gegaan , ben begonnen in de verstandelijk gehandicapten zorg, verpleging en uiteindelijk ben ik de opleiding sociaal pedagogisch werk gaan doen wat het beste bij mij past.  Ik ben gaan werken met probleem jeugd, de jeugd hulpverlening in gegaan en gewerkt in een penitentiaire jeugdinrichting. Daar was ik soort van grote broer en kwam mijn achtergrond uit de zorg goed van pas.
Die zorg achtergrond heb ik hier eigenlijk ook toegepast. Ik ben vertrouwenspersoon en BHV coördinator geworden binnen de broedmachine. Zo kan ik de opgedane kennis en expertise toepassen binnen onze vereniging. Uiteindelijk ben ik minder in de zorg gaan werken om meer met mijn eigen werk aan de slag te gaan. Gaandeweg kwamen er steeds meer opdrachten en ben ik nog minder uren gaan werken. Toen brak ik mijn enkel en kon ik niet meer werken, maar ik kon wel in de broedmachine zijn. Dat was niet ideaal maar was te doen. Toen ik daarvan hersteld was kwam ik er achter dat het eigenlijk niet meer nodig was om nog te werken naast mijn werk hier.

Als je een superkracht zou kunnen bezitten, welke zou dat zijn en waarom?
Ik zou willen kunnen vliegen.
Ik vlieg vaak in mijn dromen, en vliegen is voor mij het grootste gevoel van vrijheid dat ik zou kunnen ervaren.
Het waarom is omdat je letterlijk dingen van bovenaf kan zien, met mijn zorgachtergrond kan je dan een soort van totaal overzicht hebben waarin je kan zien hoe het met iedereen gaat en waar je eventueel in kan springen om te helpen.  Niet echt een superkracht dus maar meer soort extraatje waarmee je je omgeving beter in de gaten kan houden. (Red: dan vind ik het wel een superkracht omdat je dat extraatje gebruikt om andere mee te helpen)

Wat wil jij later worden?
Wat ik nu ben, ja, niks aan veranderen. Ik vind het altijd een interessante vraag maar ik ben al wat ik wil worden. Natuurlijk zijn er altijd wel dingen die je liever wat anders zou zien maar het leven bevalt mij goed zo.

Welke vraag zou ik absoluut moeten stellen in deze gesprekken?
Deze niet, het is niet mijn interview.

Aan wie geef je het stokje door?
Aan Tess, ik denk dat zij een leuk verhaal heeft over haar plannen met de horeca.