και τώρα, λινξ
Η Ελλάδα είναι μια συντηρητική χώρα, το ξέραμε αυτό. Η έρευνα του Pew για τις αντιλήψεις περί ομοφυλοφιλίας σε πολλές χώρες του κόσμου, όμως, μας θυμίζει πόσο πίσω είμαστε σε σχέση με τις ανεπτυγμένες κοινωνίες του κόσμου. Πολύ πίσω. Οι μισοί Έλληνες πιστεύουν ότι η ομοφυλοφιλία δεν θα έπρεπε να "είναι ανεκτή" σε μια κοινωνία, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Κι άλλες χώρες ήταν έτσι στο παρελθόν, βεβαίως (στις ΗΠΑ είχαν αντίστοιχο ποσοστό μόλις το 2003), κι εμείς ήμασταν ακόμα χειρότερα. Διαβάστε αυτό το "γκάλοπ" από το 1984, ας πούμε, ή θυμηθείτε την ομοφοβία να αναβλύζει από το ίδιο το Προεδρικό Μέγαρο της χώρας μας το 1995. Τα πράγματα είναι καλύτερα από τότε, αλλά σα να μην προοδεύουμε εξίσου γρήγορα με τους άλλους. Κι αυτό είναι ενοχλητικό, βασικά, επειδή τα χρόνια περνάνε και η κοινωνία δεν γίνεται αρκετά γρήγορα όπως την ονειρευόμαστε, κάποιοι.
Το θέμα του "Μεγάλου Περίπατου" και των επεμβάσεων στο κέντρο της Αθήνας είναι ένα από αυτά στα οποία τοποθετούνται όλοι κι εγώ σαστίζω από το πόσο λάθος είναι σχεδόν όλα τα πράγματα που ακούω και διαβάζω, πόσο εκτός θέματος είναι όλη η συζήτηση, πόσο χάνεται το δάσος καθώς γκρινιάζουν για τις ζαρντινιέρες, οπότε δεν λέω τίποτε γιατί δεν έχω να συνεισφέρω τίποτε. Τοποθετώ εδώ μόνο, έστω, αυτό εδώ το τουίτ. Κάποτε θα συζητήσουμε εκτενέστερα για αυτά τα θέματα. Όχι για τις ζαρντινιέρες της Πανεπιστημίου -για τα σημαντικά θέματα.
Τις τελευταίες εβδομάδες (ή, για όσους έχετε δει το Watchmen, τους τελευταίους μήνες) έχουμε διαβάσει τα πάντα για τη σφαγή στην Τάλσα της Οκλαχόμας το 1921, όταν οι λευκοί έκαψαν, μακέλεψαν και ισοπέδωσαν την εύπορη γειτονιά των μαύρων στην πόλη τους. Η ιστορία αυτή είχε θαφτεί, σχεδόν ξεχαστεί. Μόλις πρόσφατα άρχισαν να τη διδάσκουν στα σχολεία. Ε, έχουμε κι εμείς μια τέτοια ιστορία: τον εμπρησμό του εβραϊκού συνοικισμού Κάμπελ στη Θεσσαλονίκη το 1931 από μια εθνικιστική οργάνωση.
Ένα πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα για το "The Villages", μια νέα πόλη για αμερικανούς συνταξιούχους στη Φλόριντα. Εκεί ζουν αποκλειστικά άτομα άνω των 55 ετών, παιδιά απαγορεύονται και συγκεντρώνει κυρίως λευκούς συνταξιούχους από όλη την Αμερική. Υποτίθεται ότι είναι ένα φιλικό και ήρεμο μέρος για να πάνε ηλικιωμένοι να ξεκουραστούν αλλά, όπως θα φανταζόταν κανείς, ένα μέρος όπου το 70% ψηφίζει Τραμπ δεν θα μπορούσε να είναι ποτέ και πολύ ήρεμο ή αθώο.
Ένα τραγούδι από αυτό το μιούζικαλ για το οποίο σας έχω ζαλίσει, το Hamilton, το οποίο (τραγούδι) οι συντελεστές του μιούζικαλ τραγουδούν η καθεμία και ο καθένας από το σπίτι της/του, και το τελικό αποτέλεσμα συντίθεται με το Zoom. Φανταστικό. Και το τελικό αποτέλεσμα, και το ίδιο το τραγούδι. Όπως και τα υπόλοιπα 45 τραγούδια. Ολόκληρη η παράσταση, παρεμπιπτόντως ανέβηκε από σήμερα στο Disney+. Εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε Disney+. Ε, θα βρεθεί τρόπος να το δούμε. Θα σας ξαναπρήξω σχετικά και στο επόμενο γράμμα.
Επίσης σχετικό: Η Disney ανέβασε ένα κλιπάκι από το μιούζικαλ. Κάποια στιγμή το κλιπάκι σταματά. Στα σχόλια, ένας γράφει τον επόμενο στίχο του τραγουδιού που διακόπηκε. Του απαντά άλλος με τον επόμενο στίχο. Κι άλλος με τον επόμενο. Ακολουθούν άλλα 233 σχόλια (εκεί τα άφησα, τουλάχιστον). Ίντερνετ.
Μιας και λέμε Disney, αυτός ο ταλαντούχος νεαρός ανέβασε αυτό το μικρό βιντεάκι με αυτοσχέδια ειδικά εφέ που έφτιαξε στο Twitter, ζητώντας από τον κόσμο να το κάνει αρκετές φορές ριτουίτ για να τον δούνε από τη Disney και να τον πάρουνε τηλέφωνο. Τι έγινε λίγο αργότερα; Τι άλλο. Του απάντησε ο CEO της Disney Μπομπ Άιγκερ (με ατάκα από το Hamilton!). Ίντερνετ!
Εδώ, μια λίστα με όλες (όλες!) τις ταινίες παραγωγής Netflix, σε κατάταξη από τη χειρότερη μέχρι την καλύτερη, σύμφωνα με τη γνώμη των συντακτών. Είναι πάνω από 400! Το βρήκα χρήσιμο, πάντως. Ένα από τα διαχρονικά προβλήματα αυτών των υπηρεσιών είναι να ανακαλύπτεις περιεχόμενο πέρα από αυτά που σου προτείνει στην πρώτη σελίδα (ξανά και ξανά). First world problems, ξέρω. Με την πρώτη CME πάνε αυτά.
Αυτή η έρευνα για τα τηλεφωνήματα που κάνει τα τελευταία 3,5 χρόνια ο Τραμπ με τους ξένους ηγέτες είναι ακριβώς όπως θα τη φανταζόσασταν. Γεμάτη αποκαλύψεις που σε έναν άλλο κόσμο, μιαν άλλη εποχή, θα προκαλούσαν σκάνδαλο, θα ρίχναν την κυβέρνηση. Πλέον όλες αυτές οι παλαβομάρες, η ανικανότητα και η διαφθορά δεν εκπλήσσουν και δεν επηρεάζουν. κανέναν.
Ο αντίλογος για την τηλεργασία.
Cancel Culture News! Ο Τζον Γουέιν, ναι, εκείνος που έπαιζε στα γουέστερν με τους κακούς Ινδιάνους που όταν ήμασταν παιδάκια νομίζαμε ότι ήταν ωραία, αυτός που έχει πεθάνει εδώ και σαράντα χρόνια, ήταν ένας πολεμοχαρής ακροδεξιός αντικομμουνιστής ο οποίος είχε προσπαθήσει -και είχε καταφέρει- να αποφύγει να πάει να υπηρετήσει στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Επίσης, όπως ξανασυζητήθηκε πρόσφατα με αφορμή μια πανάρχαια συνέντευξή του, ήταν ακραία ομοφοβικός και ρατσιστής. Τι χρησιμότητα έχει αυτή η συζήτηση για κάποιον που έχει μηδαμινό αντίκτυπο στο δημόσιο διάλογο ή και στα πολιτιστικά δρώμενα της εποχής μας; Καμία. Υπάρχει όμως κάπου στον κόσμο ένα αεροδρόμιο που φέρει τ' όνομά του, κι ένα άγαλμα. Ε, ας αποφασίσουν οι περίοικοι πώς θέλουν να το αντιμετωπίσουν αυτό το θέμα. Αν ήταν δίπλα στο σπίτι μου, εγώ θα ψήφιζα να το ρίξουμε, κι όχι τώρα, 20 χρόνια πριν.
Στο ίδιο θέμα, δείτε αυτές τις σκηνές από (την προσοχή σας τώρα, μεσήλικες) το spin-off του Golden Girls (!) από το 1992, στις οποίες αναλύεται το θέμα της σημαίας των Νότιων (η συνομοσπονδία πολιτειών που αποσχίστηκαν και πολέμησαν εναντίον των ΗΠΑ στον εμφύλιο, με σκοπό τη διατήρηση της δουλειάς) με εύγλωτο, απλό και κατανοητό τρόπο. Το χαλάει λίγο στο τέλος, που η Μπλανς ρίχνει στο Ντον Τσίντλ (!) το μπαλάκι για να της βρει τη λύση, αλλά κάτα τα άλλα είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Μεταξύ άλλων, μου θύμισε και τους Ντιουκς. Βλέπατε Ντιουκς; Εγώ μεγάλωσα με τους Ντιουκς, ήταν μεγάλο κομμάτι της πρώιμης παιδικής μου ηλικίας. Το αυτοκίνητό τους το λέγαν "Στρατηγό Λι" (ο διασημότερος στρατηγός των Νοτίων στον εμφύλιο). Πάνω στην οροφή είχε ζωγραφισμένη τη σημαία των Νοτίων. Δεν είχα ιδέα τι ήταν αυτά τότε -μου αρκούσε που το αυτοκίνητο έκανε άλματα στους χωματόδρομους.
Πώς γυρίστηκε το Airplane! Το θαυμαστικό είναι μέρος του τίτλου της ταινίας, δεν είμαι τόσο ενθουσιασμένος με αυτό το λινκ, μη νομίσετε.
Εκπληκτικό: Ο πρωθυπουργός της Ιρλανδίας έβαλε ατάκα από την ταινία Mean Girls σε λόγο του, για να κερδίσει ένα στοίχημα.
Καταπληκτικό: Φωτογραφίες από την ανακάλυψη των Μυκηνών.
Πράγμα που μου θύμισε το ποίημα της Δήμητρας από τους Απαράδεκτους.
Ήταν ένα περίεργο ταξίδι τα λινξ αυτής της εβδομάδας, νομίζω θα συμφωνήσετε. Κι ούτε ένα λινκ για τον κορωνοϊό!
|
