ετούτο το γράμμα είναι μια τυπική υποχρέωση

καθότι κάποιοι από εμάς περνούν την (μικρή, υπερβολικά μικρή) περίοδο του χρόνου κατά την οποία δεν είμαστε καλά καλά σίγουροι τι μέρα είναι, αναπόφευκτα ούτε συνεπής είμαι, ούτε πολλά λινξ έχω να σας δείξω (δεν διαβάζω ίντερνετ εδώ που βρίσκομαι), ούτε βαρύγδουπες γνώμες για τα τεκταινόμενα έχω (πέραν τίτλων για τις φωτιές και την αυτοκτονία του Τζέφρι Έπστιν δεν ξέρω τι συμβαίνει), ούτε καν άρθρο Καθημερινής δεν έχω να σας δείξω, καθώς δεν είχε εφημερίδα σήμερα.

Οπότε το μόνο που σκέφτηκα να κάνω (όντας ήδη εκπρόθεσμος, μεταμεσονύχτια), είναι να σας βάλω τα ισχνά μου λινξ και να ρίξω μια ματιά στις απέραντες σημειώσεις μου και να διαλέξω τρία αξιοσημείωτα πράγματα για να τα μοιραστώ μαζί σας. Γιατί τρία; Ε πόσα; Είναι ήδη 36 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, κι αύριο είναι μια μεγάλη μέρα. 

τρεις σοφίες

σχετικά με την απόδοση των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων, από το "Πώς Πετυχαίνουν τα Έθνη" του Ρουσίρ Σάρμα (διαΝΕΟσις, 2019)  

"Πρόσφατη μελέτη συμπέρανε ότι οι βρετανικές πόλεις με την πιο ραγδαία ανάπτυξη τη δεκαετία του 2000 ήταν αυτές που είχαν επενδύσει περισσότερο την εκπαίδευση -αλλά αυτές που το είχαν κάνει στις αρχές της δεκαετίας του 1900".

σχετικά με το αποτέλεσμα την ρύθμισης μιας αγοράς και την αποτελεσματικότητα των περιβαλλοντικών κανόνων  

"Σήμερα το μέσο αυτοκίνητο είναι 200% αποδοτικό από τα αυτοκίνητα του 1950 και βγάζει 99% λιγότερα καυσαέρια. ".

μια διαχρονική αλήθεια από έναν διάσημο συγγραφέα που κατέβηκε στην πολιτική, και έχασε

"Είναι δύσκολο να κάνεις έναν άνθρωπο να καταλάβει κάτι, όταν ο μισθός του εξαρτάται από το να μην το καταλαβαίνει".

και τα ελάχιστα λινξ

Η κλιματική αλλαγή ήδη κάνει τη ζωή σε κάποια σημεία της Γης αφόρητη. Μια πιθανή προσαρμογή: στο Φίνιξ της Αριζόνας οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να μετατοπίζουν τη δραστηριότητά τους στη νύχτα. 

Μια ανάλυση της έκθεσης του IPCC για την χρήση της γης και το τι πρέπει να αλλάξει. 

Η έκρηξη του ηφαιστείου Ποποκατεπέτλ σε βίντεο. Πείτε μου τώρα ποιος άλλος έμαθε πώς προφέρεται το ηφαίστειο Ποποκατεπετλ από το βιβλίο "Οι δημοσιογραφικές επιτυχίες του Ρουλταμπός" ή το "Οι διακοπές του Ρουλταμπός" (δεν θυμάμαι σε ποιο ήταν).