Copy
Διαβάστε το αυτό εδώ στον browser

skolstrejk för klimatet

Οι περισσότερες δραματικές προβλέψεις για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, τα (πολύ πιθανά, πια), εφιαλτικά σενάρια, έχουν χρονικό ορίζοντα το 2100. Αυτό είναι πρόβλημα, γιατί στα μάτια των περισσοτέρων μας, ειδικά όσων ζήσαμε το πέρασμα από τον 20ο αιώνα στον 21ο, αυτό το χρονικό όριο μας φαίνεται πάρα πολύ μακρινό. Σα να μιλάμε για το πολύ μακρινό μέλλον. Αλλά τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα, το 2100 θα το προλάβουν. Πάνω από τα μισά αναμένεται να ζήσουν πάνω από 105 χρόνια -το 2100 θα είναι ηλικιωμένοι άνθρωποι, πιθανότατα σε καλή κατάσταση. Πολλά θα προλάβουν να δουν και το 2110. 

Με τον τρόπο που ζούμε, με τις προτεραιότητες που επιβραβεύουμε και με τις επιλογές που κάνουμε εμείς σήμερα εξασφαλίζουμε ότι τα παιδιά μας τότε θα ζουν σε πολύ δύσκολες και δυσάρεστες συνθήκες

Βεβαίως, η κουβέντα έχει αρχίσει να γίνεται, θα έλεγε κανείς. Σήμερα εκατομμύρια παιδιά και μεγάλοι απεργούν και διαδηλώνουν σε όλο τον κόσμο (και στην Ελλάδα) γι' αυτό το θέμα (διαβάστε το κείμενο που έγραψε ο συγγραφέας αυτού για τη Γκρέτα Τούνμπεργκ). Αυτή την εβδομάδα οι Financial Times κυκλοφόρησαν με ένα πρωτοσέλιδο αφιερωμένο στην κρίση που περνά ο καπιταλισμός και στο πώς πρέπει να αλλάξει για να εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα των κοινωνιών, και όχι μόνο των μετόχων (επαναλαμβάνω: οι Financial Times), θέμα όχι άσχετο, και ο Economist έβγαλε τεύχος αφιερωμένο στην κλιματική αλλαγή, όχι ως "περιβαλλοντικό αφιέρωμα", αλλά απλά τονίζοντας γιατί όλα -μα όλα- τα κανονικά θέματα με τα οποία ασχολείται, τα πολιτικά, τα οικονομικά και τα κοινωνικά από όλο τον κόσμο, επηρεάζονται άμεσα από την κλιματική αλλαγή. Η συζήτηση σιγά σιγά αλλάζει. Ακόμα και εδώ. Θυμάμαι πρόσφατα να ξεφυλλίζω Κυριακάτικη (αιωνόβια, πια) Καθημερινή και να συνειδητοποιώ ότι το 1/3 των σελίδων του σώματος έχουν θέματα για την κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον. 

Αλλά, βεβαίως, πιθανότατα δεν φτάνει. Όπως είπε κάποιος τις προάλλες σε ένα συνέδριο στο Ναύπλιο, πώς να αντιμετωπίσεις παγκόσμια προβλήματα την ώρα που οι παγκόσμιοι θεσμοί καταρρέουν; Ένα ντε. 

μολαταύτα: έχουμε Bookworm

το φθινόπωρο αρχίζει με την πρώτη συνάντηση Bookworm, οπότε φέτος αρχίζει στις 28 Σεπτεμβρίου, ημέρα Σάββατο, στη 1 το μεσημέρι στο Free Thinking Zone. Καθώς τα τελευταία τέσσερα βιβλία που διαβάσαμε το καλοκαίρι και το Σεπτέμβριο έχουν γραφτεί από τέσσερις Έλληνες συγγραφείς, κάναμε το εξής: Τους καλέσαμε και τους τέσσερις. Σταύρος Ζουμπουλάκης, Έρση Σωτηροπούλου, Νίκος Χρυσός και Μαρία Φακίνου θα είναι εκεί. Και βάλαμε τον καθέναν να διαβάσει το βιβλίο ενός άλλου. Για να δούμε τι θα γίνει

σήμερα στην Καθημερινή

γράφω για μια ιδέα που άκουσα πρόσφατα, πολύ ενδιαφέρουσα. Στα σύγχρονα αυταρχικά καθεστώτα, λέει, οι κυβερνήτες υποστηρίζουν ότι αυτοί ξέρουν καλύτερα το τι χρειάζονται οι πολίτες. Αυτό το έλεγαν πάντα οι δικτάτορες, βέβαια. Πλέον όμως η χρήση της τεχνολογίας έχει οδηγήσει στο ενδεχόμενο τέτοια καθεστώτα να έχουν δίκιο. Είναι ένα πολύ σοβαρό και (κατά τη δική μας γνώμη) επικίνδυνο. 

Θα το ανεβάσουν εδώ, λίγο αργότερα σήμερα. 

Τον πολυσχιδή πανεπιστήμονα Τζάρεντ Ντάιαμοντ πιθανότατα τον ξέρετε από τα προηγούμενα βιβλία του, τα οποία είναι πολύ καλύτερα. Σε αυτό δοκιμάζει μια περίεργη άσκηση: Καταγράφει τους παράγοντες που βοηθούν τους ανθρώπους να ξεπεράσουν μια κρίση στη ζωή τους (είναι 12) και μετά κοιτάει αν και κατά πόσο ισχύουν οι ίδιοι για τα κράτη. Είναι μια ιδέα τραβηγμένη από τα μαλλιά, αλλά δεν έχει σημασία. Αν το πάρετε, αγνοήστε την. Δώστε έμφαση σε κάτι άλλο: Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου λέει συνοπτικά την ιστορία συγκεκριμένων περιόδων έξι
χωρών: Της Φινλανδίας, της Γερμανίας, της Ιαπωνίας, της Ινδονησίας, της Αυστραλίας και της Χιλής. Αν και κάποιοι σχολιαστές επισημαίνουν ότι κι εκεί έχουν ξεφύγει λάθη, αν αγνοήσετε όλες τις προσωπικές τοποθετήσεις του συγγραφέα και τις "μεγάλες" του ιδέες, αυτά τα κεφάλαια είναι γεμάτα με ενδιαφέροντα γεγονότα και στοιχεία που ενδέχεται να μην είχατε ακούσει ως τώρα. Κρατήστε αυτά. Το υπόλοιπο "Upheaval" αγνοήστε το. 

και τώρα, λίγα λινξ


Τι θα προκαλέσει η κλιματική αλλαγή στις ακτές μας

Η ιστορία της WeWork, ακόμα ενός πολυσυζητημένου "μονόκερου" της αγοράς τεχνολογίας, η οποία βεβαίως δεν είναι ακριβώς εταιρεία τεχνολογίας (είναι εταιρεία διαχείρισης ακινήτων) αλλά έχει πολύ ωραίο ντιζάιν και καλό μάρκετινγκ. Επίσης έχει έναν πολύ μυστήριο ιδρυτή και μια αμφιλεγόμενη δομή. Και ιλιγγιώδεις ζημίες. Τις προάλλες επρόκειτο να μπει στο χρηματιστήριο και να σηκώσει δισεκατομμύρια αλλά μόλις οι επενδυτές είδαν τι έχουν μέσα τα οικονομικά στοιχεία της εταιρείας, η διαδικασία αναβλήθηκε. 

Αυτό το σοκαριστικό βίντεο το ετοίμασαν οι οικογένειες των θυμάτων μιας από τις πολλές μαζικές δολοφονίες σε σχολεία στις ΗΠΑ, για την αρχή της σχολικής χρονιάς. 

Οι πλουσιότερες οικογένειες της Φλωρεντίας το 1427 είναι ακόμα οι πλουσιότερες οικογένειες της Φλωρεντίας σήμερα

Γέλασα δυνατά

Πώς να σβήσετε τα προσωπικά δεδομένα σας από το ίντερνετ. Ένας οδηγός. 

οι γραμμές
https://twitter.com/tgeorgakopoulos
https://www.facebook.com/thodorisgeorgakopoulos/
https://www.instagram.com/tgeorgakopoulos/
https://www.linkedin.com/in/georgakopoulos/
Website
Email
Copyright © 2019 georgakopoulos.org, All rights reserved.


Θέλετε να αλλάξετε το πώς λαμβάνετε αυτά τα γράμματα;
Μπορείτε να αλλάξετε τις επιλογές σας ή να σβηστείτε από τη λίστα.