γράμμα από το Ναύπλιο
Την προηγούμενη φορά σας έγραφα απ' το Λονδίνο, αυτή τη φορά σας γράφω από το Ναύπλιο, όπου έχω έρθει για ένα κλειστό διεθνές συνέδριο του ΕΛΙΑΜΕΠ με θέμα το πράγμα από το οποίο πασχίζουν να φύγουν οι άλλοι στο Λονδίνο. Καθότι η ώρα είναι περασμένη, θα σας μεταφέρω εδώ μερικές σκόρπιες σημειώσεις από αυτές που κράτησα σήμερα, χωρίς συνάφεια, συνοχή και συνέπεια, όπως ακριβώς τις έγραφα μέσα στην αίθουσα, αλλά και χωρίς ονόματα και ποιος είπε τι καθώς το συνέδριο είναι κλειστό, με Chatham House rule, ίσως τον καλύτερο house rule, μετά το "βάζουμε το χαρτί υγείας με την άκρη να κρέμεται από μπροστά".
σκόρπιες ατάκες που άκουσα σήμερα για την Ευρώπη και τον κόσμο
“Ο μεγαλύτερος εχθρός των λαϊκιστών είναι η πραγματικότητα”.
“Climate change is a consensus issue until you get to the bill".
"Πριν από 30 χρόνια ο μεγαλύτερος εργοδότης στις ΗΠΑ ήταν η GM κι ο μέσος μισθός ενός υπαλλήλου στη GM ήταν 30 δολάρια την ώρα. Σήμερα ο μεγαλύτερος εργοδότης στις ΗΠΑ είναι η Walmart και ο μέσος μισθός ενός υπαλλήλου στη Walmart είναι 8 δολάρια στην ώρα".
“Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε μια νέα οικονομική ή μεταναστευτική κρίση; Όχι".
“Για πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω υπαρξιακό φόβο".
"Η ιστορία της Κάθριν Άστον με το τηλεφώνημα για την Ευρώπη (που υποτίθεται ότι είπε ο Κίσινγκερ)" (αυτό σημείωσα, δεν έχω ιδέα τι εννοούσα όταν το έγραψα)
"The EU was built against power politics. A system that refuses to discriminate between friends and foes".
"Αν ρωτήσεις στο δημοψήφισμα “θέλετε να είστε μέλος του ΝΑΤΟ”, παίρνεις 10 λιγότερες μονάδες απ’ το αν ρωτήσεις “θέλετε να είστε μέλος της Ατλαντικής Συμμαχίας”. Ποιος δεν θέλει να είναι μέλος μιας συμμαχίας;"
"Όταν συμβαίνει μια κρίση -κι αυτή που περάσαμε ήταν μια υπαρξιακή κρίση, όχι ένα απλό πρόβλημα- συμβαίνει μια αυτόματη συγκέντρωση της ισχύος σε ένα μέρος".
|